Ulica Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu


Ulica Kazimierza Wielkiego to jedna z najstarszych i najbardziej rozpoznawalnych ulic we Wrocławiu. Stanowi ważny element historycznego dziedzictwa miasta, przyciągając zarówno turystów, jak i mieszkańców.

Jej bogata historia jest symbolem przeszłości Wrocławia, a także świadectwem rozwoju urbanistycznego w regionie. Ulica ta odgrywa kluczową rolę w życiu kulturalnym i społecznym stolicy Dolnego Śląska.

Historia

Ponadczasowa sylwetka ulicy, z której widoczna jest część Starego Miasta, niesie w sobie echo dawnych czasów. Stanowi ona pozostałość po miejskiej fosie, która niegdyś współtworzyła system obronny Wrocławia. W miarę rozwoju miasta, szczególnie po jego powiększeniu w roku 1263 oraz utworzeniu drugiej, zewnętrznej linii murów z Fosą Miejską, wewnętrzne mury i fosa znana jako Czarna Oława utraciły swoje pierwotne znaczenie.

Do przedmieść miasta prowadziły mosty, które znajdowały się nad fosą i były strzeżone przez bramy wzniesione w ich pobliżu. Z końcem średniowiecza, poczęto budować zabudowania nad fosa, będące głównie domami rzemieślników. W rezultacie, przednie elewacje tych domów stworzyły sieć uliczek i zaułków, gdzie ciche życie wciąż tętni. Jedynym pozostałym śladem biorącym udział w bogactwie nazewnictwa toponimicznego jest obecne podwójne oznaczenie ulicy Białoskórniczej, znanej także jako Nowy Świat.

Skromna architektura wąskich domów rzemieślniczych z biegiem lat stała się symbolem tej części miasta. Ku obecnym czasom przetrwały nieliczne takie lokalne budynki, usytuowane przy ul. Białoskórniczej, Psie Budy oraz Kazimierza Wielkiego. Wzdłuż fosy wybudowane zostały różnorodne obiekty, jak np. stajnie, przytułek, czy szpital Świętego Grobu, a także kilka obiektów sakralnych, w tym kościół św. Wojciecha, kościoły luterańskie takie jak św. Krzysztofa oraz Opatrzności Bożej. Największe dzieło architektoniczne w tej okolicy stanowi zespół pałacu królów pruskich, obecnie przekształconego w Muzeum Miejskie.

W wyniku epidemii cholery w roku 1866, fosa została osuszona i zasypana według pomysłu architekta miejskiego Carla Johanna Christiana Zimmermanna. W tamtych czasach, w pierwszej połowie XIX wieku, trudne warunki w tych wąskich uliczkach, które stały się dzielnicą ubóstwa, stanowiły poważny problem zarówno pod kątem higienicznym, jak i społecznym. W tym samym okresie, w pasie dawnej fosy, zrealizowano kilka nowoczesnych budynków użyteczności publicznej, w tym gmach Miejskiej Kasy Oszczędności oraz Biblioteki Miejskiej, która obecnie znana jest jako Biblioteka Uniwersytecka.

Zabytki

Na liście zabytków województwa dolnośląskiego, znajdujących się przy ulicy Kazimierza Wielkiego, znajdują się imponujące obiekty o bogatej historii. Oto one:


Oceń: Ulica Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:22