Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 we Wrocławiu


W niniejszym artykule przyjrzymy się zabytkowej kamienicy usytuowanej pod adresem Kazimierza Wielkiego 13, która stanowi jedną z kluczowych atrakcji architektonicznych Wrocławia.

Ten szczególny budynek, będący elementem bogatej historii miasta, odzwierciedla styl mieszczański i zachwyca swoją architekturą oraz detalami, które przenoszą nas w przeszłość.

Historia posesji i kamienicy

Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 jest jednym z niewielu obiektów, które przetrwały do czasów obecnych na terenie Wrocławia. Warto zauważyć, że w latach 70. XX wieku stanowiła część większej grupy, obejmującej ≤trzy inne zachowane budynki. Wówczas obiekt ten nosił numery 5 przy ulicy Złote Koło, która miała znaczenie architektoniczne i historyczne dla miasta.

W wyniku działań wojennych w 1945 roku, ulica uległa znacznemu zniszczeniu. Kolejnym krokiem, który wpłynął na jej oblicze, była budowa obwodnicy staromiejskiej, znanej jako Trasa W-Z, w 1975 roku. Projekt ten spowodował ostateczne przekształcenie przestrzeni miejskiej i likwidację wielu istniejących budynków.

W latach swojej świetności ulica Złote Koło charakteryzowała się wąskimi szczytowymi kamienicami, które tworzyły unikalny klimat. Od XVIII wieku kamienice te były zamieszkiwane przeważająco przez ludność żydowską, co miało wpływ na kulturę i architekturę tego miejsca. Po zniszczeniach, ocalałe budynki włączono do ulicy Kazimierza Wielkiego, gdzie otrzymały nową numerację, która obecnie przyjmuje numery od 9 do 17.

Opis architektoniczny

Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 we Wrocławiu posiada bogaty dziedzictwo architektoniczne, nawiązujące do późnego baroku, co czyni ją wyjątkowym obiektem. Zachowane relikty tej epoki świadczą o jej historycznym znaczeniu.

Pierwotnie budynek był kamienicą szczytową, charakteryzującą się pięcioma kondygnacjami oraz trzema osiami. W architekturze kamienicy wyróżnia się jednokondygnacyjny, dwuosiowy szczyt, który wieńczy trójkątny tympanon.

Każda z kondygnacji została oddzielona gzymsem międzykondygnacyjnym, co podkreśla jej elegancję. Na samym końcu, budynek wyróżnia się wydatnym gzymsem koronującym, który zwieńcza całość.

Po 1945 roku

W latach 1972–1977 obiekt przeszedł znaczący remont, który był realizowany z myślą o potrzebach wrocławskich Cechów Rzemieślniczych.

W ramach tej modernizacji dach kamienicy został zmieniony na kalenicowy, co wpłynęło na estetykę budynku. Dodatkowo, działania remontowe obejmowały obniżenie obiektu o jedną kondygnację, co znacząco zmieniło jego wygląd.

Wnętrze kamienicy przeszło pełną przebudowę i dostosowanie do wymogów przyszłego najemcy, co miało na celu poprawę funkcjonalności i komfortu użytkowania.

Projekt renowacji został opracowany przez T. Lipińskiego, który zadbał o dostosowanie całej koncepcji do nowoczesnych standardów.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r.
  2. Wygląd kamienicy w latach 20. XX wieku
  3. Małachowicz 1985 r., s. 223.
  4. Harasimowicz 1998 r., s. 53.

Oceń: Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 13 we Wrocławiu

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:16