Kamienica przy ulicy Cieszyńskiego 16 we Wrocławiu

---

Historia kamienicy i jej architektura

Pierwotna kamienica przy ulicy Cieszyńskiego 16 powstała w połowie XVI wieku i była wzniesiona w stylu renesansowym, posiadając rzucie prostokąta. Warto zaznaczyć, że budynek ten jest dobrze udokumentowany w historycznych planach miasta. Można go zaobserwować w dziele Barthela Weihnera z 1562 roku, na planie Frederika Hendriksa Vrooma oraz Friedricha Grossna z 1588 roku, a także w litografii Georga Hayera z roku 1591.

Kamienica była zlokalizowana na szerokim placu, znanym w przeszłości jako „Pole Grodzkie” lub „Lenno Grodzkie” (Reiffergasse lub Burgfeld), rozciągającym się pomiędzy północno-zachodnim narożnikiem murów obronnych a ujściem fosy do Odry. Po przeciwnej stronie placu znajdowała się ulica św. Mikołaja. Działki, na których postawiono kamienicę, miały głębokość do 45 łokci oraz szerokość od 13 do 15 łokci.

W roku 1564 na tym obszarze wytyczono dziewięć działek oraz dwa ogrody, co jest widoczne na planie Vrooma i Grossa. Ciekawostką jest, że budynek ten sąsiadował z innymi budowlami, które w tej chwili znajdują się naprzeciwko byłego spichlerza, obecnie znanego jako południowe skrzydło arsenału wrocławskiego, wybudowanego w drugiej połowie XIV wieku.

Opis architektoniczny

Budowla, o której mowa, otrzymała swoją obecną formę w drugiej połowie XVIII wieku lub w trzeciej tercji tegoż stulecia. To niewielka, trzyosiowa i trzykondygnacyjna kamienica szczytowa, która została przykryta dwuspadowym dachem. Szczyt jednego poziomu jest otoczony spływami i zwieńczony odcinkowym gzymsem. Fasada budynku charakteryzuje się bardzo skromnym wyglądem, a jedynymi wyróżniającymi się elementami są gzyms listwowy znajdujący się nad parterem oraz gzyms koronujący nad ostatnią kondygnacją.

W literaturze na temat kamienicy możemy znaleźć różne opisy jej wnętrza. Zgodnie z informacjami podanymi przez Bogusława Czechowicza, wnętrze miało układ dwutraktowy. W odmiennym zdaniu Wojciecha Brzezowskiego pojawia się wzmianka o trzech traktach na każdej kondygnacji. Natomiast Bożena Grzegorczyk twierdzi, że kamienica posiadała układ dwutraktowy do XIX wieku, kiedy to zyskała nowy, trzeci trakt. Pomimo tych zmian, zachowały się pierwotne założenia budynku: na każdej kondygnacji zaplanowano dwa niewielkie mieszkania, które składały się z dwóch izb w trakcie frontowym i tylnym oraz z kuchnią oraz klatką schodową w trakcie środkowym.

W pomieszczeniach z trzeciego traktatu zauważalne są stiukowe dekoracje. Na parterze pierwotnie znajdowała się wielka sień frontowa oraz przejście w trakcie tylnym, z którego prowadziły drewniane schody na I piętro.

Dodatkowo, na tyłach budynku zlokalizowana była wozownia, zaprojektowana przez budowniczego Rokiete, wzniesiona po 1842 roku. Wokół kamienicy prowadzono rozmaite prace budowlane. W 1878 roku zrealizowano również instalację wodno-kanalizacyjną w budynku.

Po 1945 roku

Kamienica przy ulicy Cieszyńskiego 16 we Wrocławiu przetrwała wojnę, nie doświadczając zniszczeń, jakie dotknęły wiele innych budynków w 1945 roku.

W ciągu kolejnych dziesięcioleci, szczególnie w latach sześćdziesiątych, wnętrza tego obiektu przeszły gruntowną transformację. W ramach tych prac nastąpiła m.in. wymiana sklepienia w piwnicy na stropy płytowe, co znacząco wpłynęło na strukturę budynku. Dodatkowo, dokonano również wymiany drewnianej klatki schodowej, co przyczyniło się do poprawy bezpieczeństwa i estetyki.

Pokrycie dachowe kamienicy przeszło zmianę w latach osiemdziesiątych, co zaznaczyło dalszy rozwój i konserwację obiektu, zapewniając jego trwałość.

---

Oceń: Kamienica przy ulicy Cieszyńskiego 16 we Wrocławiu

---