Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 we Wrocławiu

---

Historia posesji i kamienicy

Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 we Wrocławiu ma bogatą historię, sięgającą czasów, gdy była częścią większego kompleksu architektonicznego. Przed latami 70. XX wieku, miejsce to funkcjonowało jako dwa oddzielne obiekty o numerach 6 i 7, które tworzyły układ dawnej ulicy Złote Koło.

Podczas dramatycznych wydarzeń II wojny światowej, w 1945 roku, ulica ta uległa częściowemu zniszczeniu. Ostateczna transformacja miała miejsce w 1975 roku, kiedy to rozpoczęto budowę staromiejskiej obwodnicy, znanej jako Trasa W-Z, co doprowadziło do przekształcenia układu miejskiego.

W przeszłości obszar ten charakteryzował się wąskimi, szczytowymi kamienicami, które od XVIII wieku były zamieszkiwane głównie przez ludność żydowską. Po wojnie, ocalałe obiekty zostały włączone w nową strukturę urbanistyczną ulicy Kazimierza Wielkiego, a ich numeracja została zmieniona na przedziały od 9 do 17.

Opis architektoniczny

Wrocławskie kamienice, które znajdują się przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15, pochodziły z końca XVIII wieku. Ich elewacje nawiązują do wczesnoklasycystycznego stylu, co nadaje im elegancki i majestatyczny charakter.

Obie budowle posiadają dachy kalenicowe oraz cztery kondygnacje, co sprawia, że doskonale wkomponowują się w otaczającą architekturę. Mówiąc o detalach architektonicznych, kamienica nr 6 wyróżnia się czteroosiową fasadą, natomiast nr 7 posiada pięcioosiowy podział, co podkreśla ich indywidualność.

Część parterowa obu obiektów jest boniowana, co dodaje im wyjątkowego wyrazu, a nad oknami znajdują się ozdobne naczółki. Dodatkowo, na piętrze umieszczone są medaliony, które wzbogacają wygląd elewacji. Pod oknami natomiast, dekoracyjne podokienniki ozdobione girlandami przyciągają wzrok, stanowiąc subtelny element sztuki zdobniczej, który dopełnia całości architektonicznej.

Po 1945 roku

W latach 1972–1977 przeprowadzono istotny remont kamienicy, który zrealizowano z myślą o wrocławskich Cechach Rzemieślniczych. W tym okresie dodano dodatkową kondygnację, a jednocześnie obniżono szczyt o jedną kondygnację. Wnętrze budynku było całkowicie przebudowane, co dostosowano do potrzeb nowych najemców. Projekt przebudowy został wykonany przez T. Lipińskiego.

Podczas przekształcenia, kamienice numer 6 i 7 zostały połączone wewnętrznie, co wiązało się z likwidacją wejścia do kamienicy numer 7, które znajdowało się w północnej skrajnej osi. Mimo tych zmian, wejście do pomieszczeń sklepów pozostało nienaruszone. Przed przebudową, w latach 60. XX wieku, w budynku numer 7 funkcjonował sklep specjalizujący się w sprzedaży farb i lakierów.

W ramach wspólnej adaptacji, obie kamienice otrzymały jeden dach kalenicowy, wyróżniający się dziewięcioma lukarnami rozmieszczonymi w osiach. Tego rodzaju rozwiązanie architektoniczne przyczyniło się do harmonijnego wyglądu obu obiektów, łącząc je zarówno wizualnie, jak i funkcjonalnie.

---

Oceń: Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 we Wrocławiu

---