Kamienica przy Rynku 50 we Wrocławiu

---

Historia i architektura kamienicy

„Pierwszy obiekt na działce nr 50 został zbudowany w czasach średniowiecznych. W roku 1903 konstrukcja ta została zniszczona, a na średniowiecznych fundamentach od strony Rynku powstał nowy dom handlowy Hünert. Jak zauważa Paweł Kirsch, projektantami budynku była spółka Schlesinger & Benedict. Z kolei Krystyna Kirschke wskazuje na architektów Richarda i Paula Ehrlichów, dla których był to pierwszy wspólny projekt. Nowa kamienica posiadała pięć kondygnacji z boczną oficyną oraz czterokondygnacyjnym tylnym skrzydłem, które schodziło w kierunku ulicy Igielnej. W piwnicach zachowały się ceramiczne beczkowe sklepienia.

Fasada budynku, częściowo w stylu secesyjnym, a częściowo pseudorenesansowym, została ozdobiona piaskowcem i wielkimi witrynami okiennymi, które zajmowały całą długość elewacji. Na czwartym i piątym piętrze nadano budowli formę zbliżoną do kamienicy mieszczańskiej. Oś środkowa tych kondygnacji wzbogacona została o płaski wykusz oparty na kamiennym, bogato zdobionym płaskorzeźbami wsporniku. W górnej części wykusza znajdowały się rzeźby przedstawiające cztery putta, a daszek kończył się metalowym, secesyjnym kwiatem słonecznika. Całość zwieńczał wysoki szczyt, ujęty w wolutowe spływy.

Do 1914 roku w obiekcie mieścił się Dom Handlowy Hünert (Geschäftshaus „Hünert”) oraz Winiarnia Littauera. Po zakończeniu I wojny światowej budynek został połączony z przylegającą kamienicą nr 49, tworząc w ten sposób wspólnie Dom Handlowy „Trautner”.

Po II wojnie światowej

W wyniku działań wojennych w 1945 roku kamienica przy Rynku 50 we Wrocławiu pozostała w dobrym stanie, co umożliwiło jej dalsze użytkowanie. Od 1946 roku w obiekcie funkcjonowała Moda Polska, a także znajdowała się prywatna biblioteka narodowa o nazwie „Książka na Śląsk”, której właścicielem był Sergiusz Kazanowicz.

Biblioteka zajmowała dwa pomieszczenia na parterze oraz trzy sale na pierwszym piętrze, co mogło sprzyjać rozwojowi czytelnictwa w regionie. Jej działalność jednak zakończyła się 9 grudnia 1949 roku, kiedy to biblioteka przeniosła się do sąsiedniego budynku pod numerem 14, na pierwsze piętro.

Przechodząc do lat 90., w kamienicy swoją siedzibę zyskał znany sklep Empik, co podkreślało znaczenie tej lokalizacji w handlu. Wówczas budynek przeszedł przebudowę, której projekt przygotowało Biuro Kapitońscy. W wyniku tych zmian, elewacja od strony ulicy Igielnej została gruntownie zmieniona, a tylne dziedzińce zostały zagospodarowane dla zwiększenia powierzchni handlowej.

W 2008 roku dokonano kolejnych adaptacji, przekształcając czwartą i piątą kondygnację budynku w apartamenty, co przyczyniło się do dalszego ożywienia tej wrocławskiej kamienicy.

---

Oceń: Kamienica przy Rynku 50 we Wrocławiu

---