Dawna kamienica Pod Białym Lwem we Wrocławiu

---

Historia i architektura kamienicy

Nazwa kamienicy i jej historia są związane z karczmą Pod Białym Lwem, która funkcjonowała tutaj w drugiej połowie XV wieku. W średniowieczu, obecne kamienice oznaczone jako nr 6/7, znajdowały się na jednej działce lokacyjnej, należącej do ul. Ruskiej.

Przed rokiem 1870 na tej działce istniały dwie kamienice kalenicowe. Kamienica nr 7 była budynkiem ośmioosiowym, składającym się z czterech kondygnacji, cechującym się charakterystycznymi, dwuosiowymi facjatami zwieńczonymi trójkątnym tympanonem. Pierwsze dwie kondygnacje wyróżniały się boniowaniem, natomiast okna na trzecim i czwartym piętrze były rozdzielone eleganckimi pilastrami.

Kamienica nr 6 była pięcioosiowa i również miała cztery kondygnacje, z dwukondygnacyjnym dachem mansardowym. Parter tej kamienicy również był boniowany, co dodawało jej jeszcze większego uroku. W 1870 roku jednak obie kamienice zostały rozebrane, a na ich miejscu zbudowano 5-kondygnacyjny budynek mieszkalno-handlowy, z fasadą liczącą 13 osi, która była podkreślona dwuosiowymi ryzalitami po bokach.

W dolnej części, czyli na parterze oraz na pierwszym piętrze nowego gmachu, zainstalowano witryny sklepowe w formie łukowych arkad, nawiązujących do stylu pseudorenesansowego. W osi centralnej, nad pierwszym piętrem, umieszczono wieloboczny, dwukondygnacyjny wykusz, który zakończony był balkonem, dodając całej bryle elegancji i lekkości.

Po 1945 roku

W trakcie działań wojennych budynek uległ znacznemu zniszczeniu. Wiedząc o historycznej wartości kamienicy, przystąpiono do jej odbudowy w latach 1955–1958, starając się przywrócić dawne piękno architektury. Projekt został stworzony przez Emil Kaliski, a następnie kontynuowany przez Karola Ferdynanda Skomorowskiego. Odbudowa kamienicy nr 8/9, jak i pozostałych budynków z zachodniej pierzei, opierała się na ikonograficznych materiałach z połowy XVIII wieku, co pozwoliło nadać charakter renesansowy dwóm skrajnym kamienicom w tej części.

W przypadku fasady kamienicy oznaczonej numerem 6, zamontowano zabytkowy portal renesansowy, który według badań Bogusława Czechowicza ma cechy manierystyczne. Portal ten został przeniesiony z ul. Karola Szajnochy albo z kamienicy nr 15 przy ulicy Złote Koło 15. Warto dodać, że pierwotnie portal tego typu miał być częścią miejskich fortyfikacji, a postać jego twórcy mogła być Hans Schneider von Lindau.

Podobny proces miał miejsce w kamienicy nr 7, gdzie umieszczono późnogotycki portal ze zrujnowanego budynku, który znajdował się przy ul. Kazimierza Wielkiego 39. Odtworzenie większej ilości kamienic niż te, które istniały przed 1945 rokiem, stało się przyczyną skomplikowania numeracji budynków w tej części Wrocławia.

---

Oceń: Dawna kamienica Pod Białym Lwem we Wrocławiu

---