Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 29 we Wrocławiu

---

Historia kamienicy

Historia murowanego budynku sięga XIV wieku, kiedy to pojawiły się jego najstarsze relikty. W końcowej części XV stulecia dokonano ważnej przebudowy, w efekcie której wzniesiono trójskrzydłowy, dwukondygnacyjny dom, zastępujący wcześniejszą konstrukcję. W pierwszej ćwierci XVI wieku budynek został podwyższony o dodatkową kondygnację, a okna zdobiono gotycko-renesanowymi obramieniami, co nadawało mu charakterystyczny wygląd.

Przełom XVIII wieku przyniósł kolejne zmiany – wtedy to dokonano wyburzenia istniejącej struktury oraz jej odbudowy w nowym, barokowym stylu. Nowoczesne poddasze zostało zaadaptowane na czwartą kondygnację, a nad nim umieszczono profilowany gzyms koronujący. Bujny szczyt budowli przybrał formę edikuli, otoczonej wolutami i zakończonej trójkątnym tympanonem, który opierał się na parach pilastrów. W centralnej części, w płycinie, umieszczono postać kobiecą w antycznej szacie, przypisując ją do bogini Ceres.

W drugiej połowie XVIII wieku, lub w pierwszej połowie XIX stulecia, fasada budynku przeszła kolejną aktualizację, tym razem wprowadzono detale wczesnoklasycystyczne, co miało za zadanie unowocześnienie jego wyglądu. Zmiany kontynuowano w 1879 oraz w 1925 roku. Wówczas zlikwidowano pierwotne wejście do obiektu, przenosząc je w miejsce okna sąsiadującego z portalem.

Począwszy od lat 80. XIX wieku, kamienica stała się własnością Leopolda Freunda, który był jej właścicielem aż do czasów współczesnych. W tejże przestrzeni znajdowała się również siedziba redakcji gazety „Breslauer Morgenzeitung”, co czyniło ją nie tylko domem, ale i miejscem ważnym w kontekście lokalnej historii.

Po 1945 roku

Obecnie budowla ta jest domem szczytowym, o czterech kondygnacjach i układzie dwutraktowym.

Fasada, która posiada pięć osi, kończy się charakterystycznym wolutowym szczytem, gdzie w centralnej części znajduje się płytina, otoczona parą pilastrów.

Trzy kondygnacje budynku są artykułowane lizenami, które są częścią tak zwanego wielkiego porządku.

Okna usytuowane na drugiej i trzeciej kondygnacji zostały ozdobione klasycystycznymi obramieniami wykonanymi z kamienia.

Nad środkowymi oknami na drugiej i trzeciej kondygnacji znajdują się półkoliste naczółki, które są wspierane przez wolutowe wsporniki.

Natomiast pozostałe okna dysponują naczółkami trójkątnymi na drugiej kondygnacji oraz okapnikami na trzeciej kondygnacji, znajdującymi się na konsoli.

Na boniowanym parterze, w skrajnych osiach, umieszczone zostały portale, z czego jeden z nich, ten południowy, został zamurowany.

Znane jest, że budynki te przeszły gruntowne remonty w latach 1963 oraz 2000.

W 2002 roku przeprowadzono rekonstrukcję detalu szczytu fasady.

Warto również wspomnieć, że pod adresem Kiełbaśnicza 29 znajduje się czterogwiazdkowy hotel „Dwór Polski”.

---

Oceń: Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 29 we Wrocławiu

---