Kamienica Pod Trzema Gołębiami we Wrocławiu

---

Historia posesji i kamienicy

Na działce numer 17, pierwszy budynek prawdopodobnie powstał w połowie XVI wieku. Informacje zawarte w zachowanych dokumentach podatkowych, w tym z 1564 roku, wskazują, że posesja ta była wymieniana jako jedna z dwanaście, które znajdowały się w środkowym pasie ulicy zwanej „Vnnther denn Meltzernn”, mającej szerokość od 12 do 35 łokci.

W ciągu swojego istnienia budynek ten przeszedł wiele zmian. W 1706 roku kamienica została poddana przebudowie, w wyniku której jej fasada zyskała barokowy wygląd, a na szczycie umieszczono datę zakończenia tych prac. Przez kolejne lata, budynek ewoluował, przystosowując się do zmieniających się potrzeb jego mieszkańców.

W 1872 roku dokonano częściowej przebudowy wnętrz kamienicy, co wprowadziło nowe rozwiązania architektoniczne. Dodatkowe wejście do istniejącej wówczas restauracji pojawiło się natomiast w 1902 roku, co zwiększyło funkcjonalność tego miejsca. Ostatni większy remont miał miejsce w 1926 roku, co świadczy o dbałości o zachowanie historii i charakteru tej wyjątkowej kamienicy.

Opis architektoniczny

Kamienica barokowa to nie tylko zwykły budynek, ale także budowla murowana z cegły, mająca trzy trakty oraz trzy kondygnacje, w tym trzykondygnacyjny szczyt. Jej fasada liczy cztery osie, z zewnętrzne brzegami ozdobionymi boniowanymi pasami, co dodaje jej elegancji i charakteru.

Wejście do tego wyjątkowego obiektu prowadzi przez sklepiony koszowo portal, który jest boniowany i usytuowany w skrajnej wschodniej osi. To imponujące wejście zakończone jest wydatnym gzymsem, a w przeszłości znajdowało się nad nim godło domu, które stanowiło symbol jego właścicieli.

Wnętrze kamienicy od razu zachwyca asymetryczną sienią przelotową, która przyciąga uwagę odwiedzających. Na kondygnacjach okna charakteryzują się uszakowymi, otynkowanymi obramieniami z dekoracyjną łezką. Pod każdym podokiennikiem znajdują się płyciny: na pierwszym piętrze mają one formę prostokątną, natomiast na drugim piętrze są zaokrąglone w narożach, co wprowadza różnorodność do całej aranżacji.

Pomiędzy trzecią kondygnacją a szczytem wyróżnia się szeroki gzyms koronujący, nadający całemu budynkowi majestatyczny wygląd. Trzyosiowy szczyt jest akcentowany przez cztery, dwukondygnacyjne pilastry wielkiego porządku, które podtrzymują wysunięty gzyms. Na górze znajduje się trzecia jednoosiowa kondygnacja, która przybiera formę aediculi i ma małe okno umieszczone pomiędzy zdwojonymi pilastrami, które są znacznie krótsze od pozostałych elementów dekoracyjnych.

Pod parapetem okna na płyciźnie datowanym jest rok 1706, co stanowi istotny element historyczny. Całość budynku wieńczy trójkątny naczółek (tympanon), który nadaje budowli niepowtarzalny charakter. Szczyt jest flankowany przez wolutowe spływy, które dodatkowo podkreślają jego wyjątkowość. W części piwnicznej oraz fragmentarycznie na parterze zachowały się niezwykle efektowne sklepienia kolebkowe, które stanowią atrakcję architektoniczną.

Po 1945 roku

W czasie trwających działań wojennych w 1945 roku kamienica uległa poważnym uszkodzeniom, co wymusiło jej częściową odbudowę. Nowa odsłona budynku charakteryzowała się znaczną prostością dekoracji fasady, co różniło się od wcześniejszego wyglądu.

W latach 1970–1971 obiekt przeszedł kolejną transformację, tym razem dostosowując go do potrzeb Polskiego Związku Wędkarskiego. Prace nad adaptacją prowadził projektant Jan Jabłoński, który sprawował nadzór nad wszystkimi działaniami związanymi z modernizacją.

W części parterowej kamienicy ulokowano sklep wędkarski, co wzbogaciło ofertę usług w tym rejonie. Po wielu latach, w 2011 roku, elewacja budynku przeszła gruntowną renowację, przywracając mu dawny blask.

---

Oceń: Kamienica Pod Trzema Gołębiami we Wrocławiu

---