UWAGA! Dołącz do nowej grupy Wrocław - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Kamienica Rynek-Ratusz 25-27 we Wrocławiu


Kamienica Rynek-Ratusz 25-27 to wspaniała zabytkowa kamienica, która zachwyca swoją architekturą oraz historią. Zlokalizowana jest na wrocławskim Rynku, w wschodniej części tej imponującej przestrzeni miejskiej.

Oprócz swojego unikalnego stylu architektonicznego, kamienica ta odgrywała także istotną rolę w lokalnym życiu kulturalnym i społecznym na przestrzeni lat. Jej obecność w tym ulubionym miejscu mieszkańców i turystów stanowi punkt odniesienia dla wielu wydarzeń oraz obchodów.

Historia kamienicy

Historia kamienicy na parceli 25-27 we Wrocławiu zaczyna się w 1824 roku, kiedy to dokonano wyburzenia istniejących budynków. Pierwsze czterokondygnacyjne obiekty, o oddzielnej numeracji, miały swoje miejsce na tejże działce, a pomiędzy kamienicą nr 27 a nr 26 znajdowało się Przejście Żelaznicze. W 1875 roku, po likwidacji kramów i wcześniejszych kamienic, wzniesiono nową, pięciokondygnacyjną strukturę handlową zaprojektowaną przez mistrza murarskiego E. Blocka. Zleceniodawcami budowy byli Julius Henel oraz C. Fuchs, którzy prowadzili działalność gospodarczą od 1754 roku.

Budynek łączył w sobie elementy pierwotnych średniowiecznych murów, głównie w piwnicy i na parterze, oraz nowoczesne, murowane ściany zewnętrzne wzmacniane stalowo-żeliwnymi słupami i podciągami. Od początku budowla wyróżniała się renesansową fasadą, bogato zdobioną detalami architektonicznymi, w tym alegorycznymi rzeźbami umieszczonymi powyżej gzymsu na pierwszym piętrze. Fasada kończyła się imponującym gzymsem oraz dachem mansardowym ze stylowymi lukarnami i kutą żelazną balustradą na kalenicy.

Parter budynku odgrywał rolę handlową, jednak był częściowo zasłonięty przez budy handlarzy, które istniały tam do wybuchu I wojny światowej. W latach 90. XIX wieku obiekt przeszedł kilka przebudów, aż do przemiany w elegancki pasaż handlowy „Julius Henel” w 1901 roku. Ostatecznie powstał kompleks handlowo-mieszkaniowy z eklektyczną fasadą, złożony z trzech wcześniej istniejących kamienic, które połączono w jedną bryłę.

Nowa konstrukcja została wzbogacona o szereg dużych okien wystawowych, wykuszy oraz dwa szczyty. Fundamenty budynku wciąż opierały się na średniowiecznych murach, przy czym nowoczesne murowane ściany oraz stalowo-żeliwne kolumny tworzyły całość. Dodatkowo, do istniejącej struktury dobudowano tylne skrzydło o trzech kondygnacjach, charakteryzujące się elegancką elewacją z cegły maszynowej, zlokalizowane wzdłuż Przejścia Garncarskiego.

Obiekt handlowy oraz biura Henel und Fuchs wyróżniały się na tle okolicy, przyciągając uwagę i odwracając ją od ważniejszego sąsiada – Ratusza. W 1936 roku projektant Rudolf Stein uzyskał zgodę na przebudowę wschodniej pierzei bloku śródrynkowego, co wiązało się z wyburzeniem kamienic 25-27 oraz narożnej Sukiennice nr 1. Planowano, aby w ich miejsce powstały nowe budynki, architektonicznie dopasowane do pozostałych kamienic.

W 1938 roku ogłoszono konkurs na opracowanie projektu aranżacji bloku śródrynkowego przylegającego do Ratusza. Wzięli w nim udział architekci, którzy byli związani z Wrocławiem od początku roku. Konkurs nie zakończył się przyznaniem pierwszej nagrody, ale wyróżniono prace inżynierów Johannesa Härtela oraz Wilhelma Beua.

Po 1945

W wyniku działań wojennych podczas II wojny światowej, znaczące zniszczenia dotknęły wschodnią część pierzei tretu. Jednakże, kamienice 25-27 zostały pieczołowicie odbudowane, we współpracy z sąsiednimi budynkami nr 23 i 24. Odbudowa ta miała miejsce dzięki oddzielnemu konkursowi projektowemu, który z sukcesem został zrealizowany przez architektów Włodzimierza Czerechowskiego, Ryszarda Jędraka oraz Ryszarda Natusiewicza.

Projekt, który został zaprezentowany w ramach odbudowy, był dostosowany do potrzeb Domu Związków Twórczych, a także stanowił siedzibę Związku Literatów Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich. Co ważne, budynki znajdujące się na posesjach 23 i 24 miały znaczenie zabytkowe, co sprawiło, że ich mury pozostały nienaruszone.

Niezwykle istotne było również, że budynki nr 25-26, datowane na XIX wiek, uległy całkowitemu spaleniu, jedynie ich konstrukcja przetrwała. W ramach projektu, kamienice te zostały obniżone o jeden poziom, a także połączone z budynkami 23 i 24. Zachowane w parterze przejście prowadziło do wnętrza tretu, co stanowiło istotny element architektoniczny.

Od lat 60. XX wieku, w budynku miało siedzibę Klubu Związków Twórczych, a obecnie znajduje się tam restauracja „Bierhalle”.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r.
  2. Bierhalle - Restauracja na targeo.pl
  3. Markowska 2013, s. 38.
  4. Markowska 2013, s. 35.
  5. Harasimowicz 1998, s. 225.
  6. Czerner 1976, s. 113.
  7. Czerner 1976, s. 28.
  8. Kirschke 2005, s. 144.
  9. Kirschke 2005, s. 58.
  10. Widoczne kamienice nr 27 i 26 po prawej stronie przedzielone Przejściem Żelazniczym.
  11. Fragment domu handlowego przed 1900 rokiem.
  12. Słownik języka polskiego PWN.

Oceń: Kamienica Rynek-Ratusz 25-27 we Wrocławiu

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:16