Kamienica Pod Złotym Koszykiem we Wrocławiu

---

Historia i opis architektoniczny

Na działce, na której obecnie wznosi się kamienica, rozpoczęto budowę pierwszego budynku w XVI wieku. W swej dzisiejszej postaci budowla ta zyskała kształt w XVIII wieku. Przez lata, aż do XIX wieku, kamienica występowała jako czterokondygnacyjny, sześcioosiowy obiekt, zarówno od strony pl. Nankiera, jak i ulicy Jodłowej, jednakże w przypadku tej ostatniej jej narożna oś pozostała zamknięta.

To jednolita budowla z przelotową sienią. W pierwszej połowie XIX wieku, w około 1862 roku, P. Wolff, inwestor odpowiedzialny za przebudowę, podjął decyzję o zwiększeniu liczby kondygnacji o jedno piętro. Nowa odsłona budynku została wieńczona dwukondygnacyjnym dachem mansardowym, w który wkomponowano niewielkie okna loftowe w trzech częściach.

Rok 1867 przyniósł zmiany w ocenie parteru – wstawiono tam witryny, a w 1933 roku nastąpiła istotna przebudowa wnętrz budynku. Te różnorodne etapy rozwoju Kamienicy Pod Złotym Koszykiem przyczyniły się do jej ciekawej historii oraz architektonicznego znaczenia.

W przeszłości, w tym budynku funkcjonował Zakład Utensyliów Liturgicznych prowadzony przez Franza Fenglera. Przedsiębiorstwo to, które w 1897 roku przeniosło się do sąsiedniej kamienicy pod numerem 6, zajmowało się sprzedażą paramentów liturgicznych oraz odzieży dla duchownych, a także środkami czystości niezbędnymi do pielęgnacji tychże paramentów. Jeszcze w 1909 roku, w podwojach kamienicy znajdował się sklep papierniczy Ottona Meissnera.

Po 1945 roku

W latach 1972–1973 budynek przeszedł remont, który przywrócił mu dawny blask.

Nad wejściem, które prowadzi od strony placu, znajduje się charakterystyczne godło domu, przedstawiające wiklinowy koszyk.

W styczniu 2022 roku w tej kamienicy zainaugurowano działalność Konsulatu Generalnego Ukrainy.

---

Oceń: Kamienica Pod Złotym Koszykiem we Wrocławiu

---