Kamienica Pod Złotym Pokojem we Wrocławiu

---

Historia kamienicy i jej architektura

Kamienica „Pod Złotym Pokojem” we Wrocławiu ma bogatą historię, która sięga późnego średniowiecza. Ślady jej pierwszej murowanej struktury pochodzą z tego okresu. W podziemiach budynku znajdują się pozostałości, które pozwalają na odtworzenie planu świata średniowiecznego dwutraktowego domu.

W części frontowej istniała sień o szerokości przekraczającej połowę całego obiektu, po jej bokach znajdowały się dodatkowe pomieszczenia. Przez węższą sień w tylnej części można było przejść na podwórze, a tuż obok umiejscowiony był kantor handlowy. W okolicy sieni frontowej oraz kantoru znajdowały się schody, które prowadziły na wyższe kondygnacje kamienicy.

W końcówce XV wieku właścicielem budynku był karczmarz imieniem Andreas Böhme. W pierwszej połowie XVI wieku kamienica została rozbudowana i zyskała trzy kondygnacje, a także dwukondygnacyjny szczyt. Do budynku prowadziły wtedy dwa wejścia od strony frontowej.

Przełom XVIII wieku przyniósł kolejne zmiany. Od 1726 roku kamienica była w posiadaniu Anny Rosiny Rudolphin, która przeprowadziła gruntowną przebudowę, nadając jej barokową fasadę z czterema osiami okiennymi oraz szczytem o trzech kondygnacjach, zakończonym rozerwanym naczółkiem z wazonem umieszczonym pośrodku. Ostatecznie naczółek usunięto, a w jego miejsce pojawił się prosty gzyms.

W 1874 roku budynek przeszedł kolejną znaczącą przebudowę. Jego wysokość wzrosła do pięciu kondygnacji, a dach został zamknięty w formie płaskiej. Wówczas nowym właścicielem kamienicy był H. Neddermann.

Na przełomie XIX i XX wieku w kamienicy „Pod Złotym Pokojem” mieściła się winiarnia prowadzona przez Paula Wuiteka. Natomiast w latach trzydziestych XX wieku obiekt zyskał nowego charakteru, stając się siedzibą restauracji „Stahlhelmheims”.

Po 1945 roku

W wyniku konsekwencji działań wojennych, budynek uległ całkowitemu zniszczeniu. Odbudowano go w 1955 roku, a projekt, autorstwa Jacka Cydzika, starał się nawiązać do dawnego barokowego wyglądu kamienicy. Niestety, nie udało się odtworzyć wszystkich szczegółów architektonicznych ani pierwotnej formy zwieńczenia szczytu. W kolejnych latach zlikwidowano wejście znajdujące się w zewnętrznej osi wschodniej, które zastąpiono otworem okiennym z kamienną opaską. Nowe wejście do pomieszczeń parterowych zlokalizowano od strony kamienicy nr 56.

Obecnie kamienica to czterokondygnacyjny budynek, posiadający dwukondygnacyjny szczyt, który zdobią spływy wolutowe. Ponadto jest to budynek dwutraktowy z czteroosiową fasadą, która została ujęta pilastrami w wielkim porządku. W latach 2008–2010 przywrócono również wejście do pomieszczeń parterowych w prawej osi budynku.

---

Oceń: Kamienica Pod Złotym Pokojem we Wrocławiu

---