Wrocław, jako miasto o bogatej historii i znakomitym dziedzictwie akademickim, zmaga się z liczonymi instytucjami edukacyjnymi, wśród których szczególne miejsce zajmuje Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu. Jest to kluczowa instytucja, która pełni rolę głównego ośrodka informacji dla społeczności akademickiej i studentów.
Biblioteka ta jest nierozerwalnie związana z Uniwersytetem Wrocławskim, oferując szeroki zakres zbiorów oraz usług, które wspierają proces nauczania i badania. Dostępna jest dla wszystkich, którzy pragną poszerzać swoje horyzonty wiedzy.
Historia
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu ma bogatą historię, sięgającą lat 1811–1815. Powstała w wyniku połączenia zbiorów z różnych źródeł, takich jak wrocławski uniwersytet jezuicki Leopoldina, Uniwersytet Frankfurcki Viadrina, sekularyzowane biblioteki klasztorne z regionu Śląska oraz dawne zbiory gimnazjalne. Jej pierwsza siedziba znajdowała się w dawnym klasztorze na Wyspie Piaskowej.
W 1815 roku biblioteka została oficjalnie ustanowiona jako Królewska Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu. Jej pierwszym dyrektorem był Johann Gottlob Schneider, filolog klasyczny, który również posiadał miano profesora na Uniwersytecie Viadrina. Od roku 1824 biblioteka uzyskała prawo do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego, co znacznie wzbogaciło jej zbiory.
W 1886 roku, biblioteka wzbogaciła się o prawie 68000 woluminów, pozyskanych od Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczystej, co było istotnym krokiem w jej historii. W roku 1919, Biblioteka Uniwersytecka zmieniła nazwę na Staats- und Universitätsbibliothek, a w 1933 roku nastąpiło połączenie z Biblioteką Politechniki Wrocławskiej.
Podczas drugiej wojny światowej, wiele z najcenniejszych zbiorów bibliotek zostało ewakuowanych i wywiezionych z Wrocławia. Mimo intensywnych bombardowań w 1945 roku, znaczna część zbiorów uniknęła zniszczenia. Po wojnie, kiedy to Wrocław przeszedł pod polski zarządzanie, rozpoczęto proces tworzenia nowej Biblioteki Uniwersyteckiej. W 1945 roku, pod przewodnictwem dyrektora Antoniego Knota, prace nad biblioteką kontynuował zespół, w którym znajdowała się również Zofia Gostomska-Zarzycka.
Biblioteka znalazła nową siedzibę w gmachu dawnej Biblioteki Miejskiej przy ul. Karola Szajnochy, a zbiory zostały przekazane Uniwersytetowi Wrocławskiemu. Cała ta historia świadczy o dumnej tradycji tej renomowanej instytucji, która nadal spełnia istotną rolę w życiu naukowym i kulturalnym regionu.
Nowy gmach główny biblioteki
Budowa nowej siedziby Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu rozpoczęła się w 2003 roku i miała miejsce przy ul. Fryderyka Joliot-Curie 12. W projekcie nowego gmachu uczestniczył zespół architektów z Warszawy, na czele którego stał główny projektant Jacek Rzyski, wspierany przez Jerzego Ruszkowskiego oraz Jacka Kopczewskiego. Po zakończeniu budowy oraz uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, które miało miejsce 15 grudnia 2011 roku, oficjalne otwarcie nastąpiło w styczniu 2012 roku.
Proces wyposażania wnętrza nowego obiektu oraz przenoszenia zbiorów odbywał się etapowo. W 2013 roku do nowej lokalizacji przeniesiono wszystkie oddziały wewnętrzne, w tym serwerownię oraz magazyn gazet. Kolejnym krokiem w tej transformacji był przewóz około 225.100 woluminów w 2014 roku, a także przetransportowanie księgozbioru kolekcji śląsko-łużyckiej. W tym samym roku otworzono także Czytelnię Czasopism Bieżących oraz Archiwalnych, a także Czytelnię Śląską.
Ponadto, Uniwersytet we Wrocławiu podejmował próby sprzedaży starszych budynków bibliotecznych przy ul. Szajnochy w 2013, 2016 oraz 2018 roku. W 2019 roku zawarto umowę na sprzedaż klasycystycznego pałacu przy ul. Szajnochy 10, który był częścią tego historycznego kompleksu.
Struktura
Do roku 2013 biblioteka znajdowała się w trzech odrębnych lokalizacjach, co miało istotny wpływ na jej funkcjonowanie. Oto kluczowe budynki, w których zlokalizowane były zbiory:
- zbiory ogólne oraz główne agendy udostępniania znajdowały się w budynku przy ul. Karola Szajnochy 7/9, który był dawną Biblioteką Miejską oraz drugą główną siedzibą biblioteki,
- zbiory specjalne oraz ich czytelnie były ulokowane w budynku przy ul. św. Jadwigi 3/4, który był dawnym klasztorem augustianów na Piasku i stanowił pierwszą główną siedzibę biblioteki,
- oddziały odpowiedzialne za opracowanie zbiorów, sekcja komputerowa z serwerownią, dyrekcja oraz administracja, a także sale wystawowe dostępne dla szerokiej publiczności znajdowały się w budynku przy ul. Karola Szajnochy 10, Pałacu Wallenberg-Pachalych.
Warto dodać, że biblioteka, jako jedna z 17 w kraju, otrzymuje egzemplarz obowiązkowy, co podkreśla jej znaczenie w systemie kultury i edukacji w Polsce.
Przypisy
- Sprawozdanie za rok 2018 z działalności Biblioteki Uniwersyteckiej i bibliotek specjalistycznych Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2019, s. 85 [dostęp 07.06.2019 r.]
- Pałac przy ul. Szajnochy sprzedany. Uniwersytet Wrocławski szuka jeszcze chętnego na bibliotekę [online], wroclaw.wyborcza.pl, 30.04.2019 r. [dostęp 01.05.2019 r.]
- BibliotekaB. Narodowa BibliotekaB., Wykaz siglów bibliotek uczestniczących w centralnych katalogach Biblioteki Narodowej [online], 2001 [dostęp 07.06.2019 r.]
- Historia Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. [dostęp 12.10.2017 r.]
- Kalendarium Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. [dostęp 12.10.2017 r.]
- Kalendarium Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. [w:] Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu – strona oficjalna [online]. [dostęp 28.02.2017 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Biblioteki":
Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu przy ul. Karola Szajnochy | Biblioteka Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu | Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa | Dolnośląska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu | Biblioteka Kapitulna we Wrocławiu | Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna we Wrocławiu | Biblioteka Papieskiego Wydziału Teologicznego we WrocławiuOceń: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu