Ulica Oławska we Wrocławiu

W przeszłości w tym rejonie znajdowała się tzw. Zewnętrzna Brama Oławska, a Wewnętrzna Brama umiejscowiona była w pobliżu kościoła św. Krzysztofa, tuż przy Narodowym Banku Polskim, kilkadziesiąt metrów na zachód od współczesnego placu Dominikańskiego. Ulica Oławska jest związana z ulicą ks. Piotra Skargi oraz trasą W-Z, które ułatwiają przepływ ruchu miejskiego.

Dalszym przedłużeniem ulicy Oławskiej w kierunku Oławy jest ulica gen. Romulada Traugutta. Historia tej ulicy jest interesująca, szczególnie ponieważ od 1798 roku pod adresem 36–37 mieścił się tu pierwszy wrocławski teatr „Kalte Asche”, a na parterze budynku pod numerem 42 znajdował się dom oraz warsztat wynalazcy Karla Heinricha Klingerta. W końcu XIX wieku powstał również hotel „Weisser Adler” (Biały Orzeł), który niestety został rozebrany, a na jego miejscu zbudowano w latach 1930–1931 dom towarowy C&A Brenninkmeyer, przekształcony obecnie w biurowiec – Quantum Oławska.

Przez wiele lat do lat 70. XX wieku ulica Oławska była ważnym szlakiem komunikacyjnym, gdzie kursowały tramwaje. Po otwarciu trasy W-Z, linie tramwajowe w obrębie Rynku, w tym blisko ulicy Oławskiej, zostały zlikwidowane w maju 1978 roku. Aktualnie odcinek od Rynku do placu Dominikańskiego jest dostępny jedynie dla pieszych, przeplatany niewielkimi uliczkami, które pozostają otwarte dla ruchu, podczas gdy reszta ulicy pozwala na przejazd samochodów i tramwajów.

Na ulicy Oławskiej można natrafić na wiele interesujących miejsc, w tym krzyżówkę z ulicą Szewską, gdzie na rogu znajduje się bujająca historia w postaci ekspresjonistycznego budynku domu towarowego Rudolfa Petersdorffa, zaprojektowanego przez Ericha Mendelsohna w 1929 roku, a obecnie znanego jako Dom Handlowy Kameleon. Dodatkowo, południowa pierzeja od Rynku do ulicy Szewskiej tworzy tzw. Zespół zabudowy mieszkalno-usługowej, który jest kolejnym przykładem bogatej architektury Wrocławia.