Ulica Karola Olszewskiego we Wrocławiu

Ulica Wróblewskiego oraz Olszewskiego mają swoje korzenie w czasach wczesnego osadnictwa, będąc dawną drogą prowadzącą z miasta do takich miejscowości jak Dąbie, Koczotów oraz Bartoszowice. W miarę upływu czasu, na początku XX wieku, ulica ta zaczęła uzyskiwać cechy miejskiej arterii. Po wytyczeniu ul. Wróblewskiego, w 1910 roku, utworzono również pierwszy odcinek Olszewskiego do ul. Pastelowej, a zaledwie rok później - do Bacciarellego. To tutaj znajdował się Port Wilhelma (Wilhelmshafen), co przyczyniło się do nadania jej niemieckiej nazwy Wilhelmshafener Straße.

Środkowa część ulicy, pomiędzy skrzyżowaniami ze Spółdzielczą oraz z Norblina i Wojtkiewicza, zachowuje charakter dużego podłużnego placu, składającego się z trzech równoległych jezdni. Obie boczne jezdnie (północna i południowa) zostały zaprojektowane głównie z myślą o komunikacji między sąsiadującymi ulicami. Wzdłuż niemal całej długości ulicy, tuż przy jezdni, znajduje się dwutorowa linia tramwajowa, a pętla tramwajowa usytuowana jest przy skrzyżowaniu z ul. Norblina.

Cała ulica obsadzona jest pięknymi drzewami, przeważnie dębami, co przyczynia się do jej malowniczego charakteru. Od 1945 roku patronem ulicy jest prof. Karol Olszewski, który razem ze swoim współpracownikiem, fizykiem Zygmuntem Wróblewskim, będącym patronem sąsiedniej ulicy, jako pierwsi na świecie skroplili tlen w 1883 roku. Taka historia dodaje Olszewskiemu i Wróblewskiemu, a także samej ulicy, szczególnego znaczenia oraz szacunku wśród mieszkańców Wrocławia.