Ulica Henryka Sienkiewicza we Wrocławiu

W wyniku likwidacji miejskich fortyfikacji w 1808 roku, zaułek otrzymał nowe życie poprzez przedłużenie do Adalbertstraße, mimo że pierwotnie kończył się w miejscu, gdzie obecnie biegnie ulica Wyszyńskiego. Dalszy rozwój Wrocławia wymusił dalsze zmiany, a w 1874 roku "zaułek Gwiazdy" uzyskał status pełnoprawnej ulicy, zmieniając nazwę na Sternstraße. W roku 1890 ulica została przedłużona o kolejne 0,4 km, co zaowocowało połączeniem z ulicą Grunwaldzką w pobliżu mostu Szczytnickiego, co miało miejsce na początku XX wieku.

W wyniku zniszczeń wojennych w trakcie oblężenia Festung Breslau w 1945 roku, wiele budynków wzdłuż ulicy zostało zniszczonych. Po wojnie zniszczenia te częściowo zrekompensowano, wprowadzając nowe budownictwo, w tym przykłady jak budynek numer 131 czy zespół budynków mieszkalno-usługowych przy ulicy Górnickiego oraz szkoła przy ulicy Górnickiego. W latach 60. XX wieku zmodernizowano także 600-metrowy odcinek ulicy, wprowadzając w jego obręb torowisko tramwajowe.

Warto również wspomnieć o historycznych znaczeniach tego miejsca. W 1776 roku, na zlecenie Fryderyka II Wielkiego, zaprojektowano i wzniesiono w okolicy skrzyżowania ulic Sienkiewicza i Świętokrzyskiej "bramę Fryderyka". Budowla ta pełniła funkcję schronienia dla ubogich do 1820 roku, a w 1858 roku została rozebrana. W drugiej połowie XIX wieku w okolicy powstała Wrocławska Spółdzielnia Konsumencka, która z kolei przyczyniła się do rozwoju piekarni "Mamut", będącej przez wiele lat największym producentem pieczywa i makaronu w Europie. W tamtym okresie także działający Instytut Głuchoniemych oraz Ewangelicki Konwikt Teologiczny "Johanneum" znacząco wpłynęli na życie tej okolicy.

Najstarszym zachowanym budynkiem przy tej ulicy jest narożna kamienica na posesji nr 55, pochodząca z roku 1890. Warto zaznaczyć, że budynek przy skrzyżowaniu Piastowskiej 37 i Sienkiewicza 91 zyskał miano "Złotej Kolumny" z powodu charakterystycznej kolumny podpierającej narożnik budynku. Mieściła się tam restauracja, która stała się popularnym miejscem spotkań studentów z pobliskich uczelni, takich jak Politechnika, Uniwersytet oraz Akademia Rolnicza. Ostatnie zmiany na ulicy miały miejsce podczas remontu we wrześniu 2005 roku, gdy na niewielkim placyku u zbiegu z ulicą Nowowiejską ustawiona została statua maryjna, wcześniej przechowywana w kościele św. Wawrzyńca przy ulicy Bujwida.