Ulica Czekoladowa we Wrocławiu


Ulica Czekoladowa, znana wcześniej jako Schweidnitzer Straße, bądź Świdnicka, stanowi najdłuższą arterię osiedla Wrocławia o nazwie Klecina. Rozpoczyna swój bieg od ulicy Wałbrzyskiej, znajdującej się w pobliżu Kościoła NMP Królowej Polski, a kończy na granicy miasta, gdzie przekształca się w ulicę Czekoladową w Bielanach Wrocławskich. Więcej informacji na temat samej Kleciny można znaleźć pod tym linkiem: Klecina.

Klecinę można datować co najmniej do XIV wieku, jednak pierwsze zabudowania przy głównej ulicy tego osiedla zaczęły powstawać dopiero na przełomie XIX i XX wieku. W owym czasie zbudowano domy dla pracowników lokalesnej cukrowni, która została założona w około 1834 roku. Ta cukrownia funkcjonowała do 1994 roku, a w 1999 roku wyburzono wszystkie związane z nią budynki produkcyjno-magazynowe.

W latach 1933–1939 rozpoczęto budowę domów jednorodzinnych oraz bliźniaków. Po II wojnie światowej rozwój budownictwa skoncentrował się na tworzeniu zespołów domków szeregowych oraz budynków wielorodzinnych. Ulica Czekoladowa odgrywała istotną rolę jako droga dojazdowa na autostradę A4, szczególnie do Węzła Bielańskiego, i stanowiła wjazd do centrum handlowego oraz okolic Bielan Wrocławskich, położonych w zachodniej części Wrocławia.

W wyniku rozbudowy infrastruktury drogowej oraz budowy autostrady A8, ulica Czekoladowa straciła na znaczeniu. Niemniej jednak jej historia oraz rozwój specyfiki urbanistycznej stanowią ciekawy element dla każdego, kto pragnie zgłębić regionalne aspekty Wrocławia.

Przypisy

  1. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006 r., s. 125-126. ISBN 83-7384-561-5.

Oceń: Ulica Czekoladowa we Wrocławiu

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:11