Ulica ks. Piotra Skargi we Wrocławiu


Ulica Piotra Skargi, znana także pod niemiecką nazwą Taschenstraße, to interesująca arteria we Wrocławiu, mająca bogatą historię sięgającą średniowiecza. Warto zauważyć, że jej pierwsze wzmianki pojawiły się już w XIV wieku, kiedy to nosiła nazwę Taschin-Bergische Gasse, a później przekształciła się w Taschengasse. Ulica ta biegnie południkowo, łącząc ulicę Oławską i Podwalem, co czyni ją istotnym fragmentem miejskiej siatki komunikacyjnej.

Ulica przecina Fosę Miejską, gdzie znajduje się most Piotra Skargi, a także wzgórze dawnych fortyfikacji, znanego jako Bastion Sakwowy (Taschenbastion). Obecnie tą część Wrocławia można również zobaczyć w kontekście rozwoju przestrzennego miasta. W kierunku południowym, ulica przechodzi w ulicę Kołłątaja, która prowadzi dalej do ulicy Piłsudskiego, a ta z kolei kończy się w pobliżu Dworca Głównego.

Od 1945 roku patronem tej ulicy jest jezuita, renomowany kaznodzieja na dworze króla Zygmunta III Wazy, Piotr Skarga. Historia ulicy sięga jednak wstecz do XIII wieku, kiedy to jej urok przyciągał mieszkańców dzięki drewnianym konstrukcjom, w których osiedlali się rzemieślnicy, w tym kapelusznicy. W czasach nowożytnych, na osi tej ulicy, była zlokalizowana Brama Sakwowa, która stanowiła istotny punkt miejskich zabezpieczeń.

Do końca XX wieku przy ulicy Piotra Skargi funkcjonowała drukarnia Prasowych Zakładów Graficznych, będąca przed 1989 rokiem w rękach RSW „Prasa-Książka-Ruch”. Przed rokiem 1945, w tym miejscu działała także lokalna drukarnia, wydająca gazetę Breslauer Neueste Nachrichten. Po przeniesieniu drukarni w 2002 roku, jej dawne budynki zostały zburzone, a tereny przygotowywane są obecnie pod nowy apartamentowiec.

Obecnie przy ulicy Piotra Skargi różne placówki edukacyjne, jak IX Liceum Ogólnokształcące pod numerem 29/31, Liceum Plastyczne pod numerem 23 oraz konsulat Republiki Bułgarii przy numerze 7, tworzą zróżnicowany obraz społeczności lokalnej. Ulica ta, przesiąknięta historią, jest miejscem, które warto poznać odwiedzając Wrocław.

Przypisy

  1. Planowane zakończenie w roku 2009.
  2. „Wzgórze Liebicha”; kupiec Adolf Liebich ufundował w tym miejscu w 1867 – na pamiątkę swego brata Gustawa, właściciela cukrowni na Klecinie – kompleks wypoczynkowy z wieżą, która nie dotrwała do końca II wojny światowej.
  3. Rozpoczętej w 1807 z polecenia władz francuskich po kapitulacji Wrocławia przed wojskami napoleońskimi.

Oceń: Ulica ks. Piotra Skargi we Wrocławiu

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:17