Ulica Podwale we Wrocławiu

Ulice i place

Ulica Podwale, znajdująca się w sercu Wrocławia, to niezwykle interesujący odcinek, który rozciąga się w łukowaty sposób wzdłuż zewnętrznego obwodu fosy miejskiej. Ta historyczna ulica ma długość 2,8 km, co czyni ją jedną z istotnych arterii komunikacyjnych w tym mieście.

Jej zachodni kraniec znajduje się w okolicy Mostu Władysława Sikorskiego, podczas gdy wschód kończy się na al. Juliusza Słowackiego. Spacerując tą ulicą, można podziwiać różnorodne zabytki oraz piękne widoki, jakie oferuje otaczająca przestrzeń.

Historia

Historia ulicy Podwale we Wrocławiu zaczyna się po wyburzeniu miejskich fortyfikacji w 1807 roku. Wtedy to obszar ulicy Am Stadtgraben, co tłumaczy się jako „Przy Fosie Miejskiej”, pozostał niezabudowany do roku 1813, kiedy przyległe tereny zostały podzielone na 26 działek. Te ogromne parcele często były dzielone na mniejsze, co prowadziło do problemów z numeracją poszczególnych posesji.

Do lat czterdziestych XIX wieku wzdłuż Podwala dominowały ogrody, jednak z upływem lat zaczęły tu powstawać okazałe budowle, zarówno publiczne, jak i prywatne. Od 1828 do 1834 roku, pomiędzy ulicą Sądową a placem Orląt Lwowskich, zbudowano koszary kirasjerów, które później przekształcono w gmach grenadierów, obecnie znany jako Starostwo Powiatowe (ul. Podwale 28 – Koszary Grenadierów). Równolegle, w latach 1845-1852 rozpoczęto budowę monumentalnego gmachu sądu, który dzisiaj mieści Sąd Rejonowy przy ul. Podwale 30.

W 1847 roku, aby uporządkować numerację działek wzdłuż Am Stadtgraben, obszar został podzielony na trzy segmenty, którym nadano nowe nazwy związane z sąsiednimi przedmieściami:

  • od Mostu Władysława Sikorskiego do pl. Orląt Lwowskich – Nikolai Stadtgraben (Podwale Mikołajskie),
  • od pl. Orląt Lwowskich do ul. Dworcowej – Schweidnitzer Stadtgraben (Podwale Świdnickie),
  • od ul. Dworcowej do al. Juliusza Słowackiego – Ohlauer Stadtgraben (Podwale Oławskie).

Gazowe oświetlenie zainstalowano wzdłuż Podwala w 1849 roku, a przez następne lata powstawały kolejne istotne budowle. Wśród nich wymienić należy:

  • 1866–1870 – Synagoga Na Wygonie, zlokalizowana przy skrzyżowaniu z ul. Łąkową,
  • 1906-1908 – dom handlowy Martina Schneidera (obecnie DH „Podwale”, ul. Podwale 37-38),
  • 1925–1927 – gmach Prezydium Policji (dzisiaj Komenda Wojewódzka Policji, ul. Podwale 31),
  • dom towarowy Wertheim (dzisiaj DH „Renoma”; główne wejście od ul. Świdnickiej 40, z bok wejście do budynku),
  • willa rodziny Haase przy ul. Podwale 76, która po wojnie była siedzibą dwóch instytucji, w tym konsulatu NRD, a dzisiaj jest tam Konsulat Generalny Niemiec.

Podział ulicy na trzy segmenty przetrwał II wojnę światową. Dopiero 11 grudnia 1951 roku udało się połączyć te odcinki pod współczesną nazwą ul. Podwale. Zniszczenia wojenne, szczególnie w rejonie pl. Czystego oraz przy skrzyżowaniu z ulicą Hugona Kołłątaja i pomiędzy ulicą gen. Romualda Traugutta a aleją Juliusza Słowackiego, zostały stosunkowo szybko naprawione (w tym między innymi budynki mieszkalne przy ulicy Podwale 45-56 oraz budynek szkoły przy ulicy Podwale 57), jednak jeden z odcinków (ul. Podwale 82-91) pozostał niezabudowany. Przez przeszłe 60 lat ta część ulic była wykorzystywana jako parking.

W dniu 7 czerwca 2007 roku nastąpiła rozstrzygnięcie przetargu na tę przestrzeń, a zwycięska oferta spółki Wings, która zapłaciła 35 milionów złotych, poskutkowała budową pięciogwiazdkowego hotelu sieci Hilton na niecałym hektarze.

Przypisy

  1. a b c d Encyklopedia Wrocławia, 2000 r., s. 643.
  2. Antkowiak, 1970 r., s. 189.
  3. Antkowiak, 1970 r., s. 188.
  4. Antkowiak, 1970 r., s. 187.

Oceń: Ulica Podwale we Wrocławiu

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:11