Ulica Swobodna we Wrocławiu


Ulica Swobodna, znana wcześniej jako Sadowastraße aż do końca II wojny światowej, to jedna z kluczowych arterii we wrocławskiej dzielnicy Krzyki. Jej unikalna lokalizacja sprawia, że biegnie równolegle do nasypu kolejowego, znajdując się na zachód od dworca Wrocław Główny. Ulica zaczyna się od skrzyżowania z ul. Borowską, będącą kontynuacją ul. Suchej, a kończy na skrzyżowaniu z ul. Stysia, która płynnie przechodzi w ul. Owsianą.

W połowie XIX wieku ulica ta miała rolę łącznika komunikacyjnego wzdłuż południowych granic miasta, odpowiadając kierunkowi Schweidnitzer Vorstadt, określanemu obecnie jako Przedmieście Świdnickie. Wcześniej, obszar dzisiejszej ulicy Nasypowej oraz ulicy Wojciecha Bogusławskiego spełniał tę funkcję poprzez starą drogę. W miarę rozwoju infrastruktury kolejowej, zmodyfikowano przebieg dróg, wprowadzając wiele zmian, co potem miało wpływ na kształt ulicy Swobodnej.

Kwestią istotną było wprowadzenie komunikacji kolejowej do Wrocławia. Przekształcenia, jakie zaszły przy Friedrichstraße, wymusiły stworzenie nowej drogi, która miała przejąć transportowe obciążenia. W planach z 1856 roku dostrzegano tę potrzebę, a nową drogę wytyczono w latach 1863-1887, w czterech odcinkach, usytuowanych około 120 metrów na południe od linii kolejowej. Początkowo Sadowastraße łączyła Kleinburgerstraße (ob. ul. Powstańców Śląskich, kontynuację ul. Świdnickiej) oraz Bohrauerstraße, przekształcając się w nową ulicę z prawdziwego zdarzenia.

W okresie przełomu lat 60. i 70. XIX wieku zrealizowano korektę torów kolejowych, co spowodowało, że możliwe było przedłużenie Sadowastraße jedynie do skrzyżowania z Gabitzstraße (ob. ul. Stysia). To przedłużenie miało miejsce w latach 80., a wyjątkowy budynek szkoły elementarnej stanął w 1887 roku na rogu z ul. Zielińskiego, zaprojektowany przez Richarda Plüddemanna oraz Roberta Mendego.

W ciągu następnych lat do ul. Swobodnej dodawano nowe odcinki i zmieniano nazwy, jak to miało miejsce w 1920 roku, kiedy wschodni odcinek ul. nazywał się An den Teichäckern, blisko Pól Stawowych. W tym czasie powstawał również łącznik przy nasypie kolejowym, teraz znany jako Götzenstraße (ob. ul. Zaporoska).

Po II wojnie światowej, podczas oblężenia Festung Breslau, niemal wszystkie budynki przy ul. Swobodnej zostały zniszczone. Na szczęście, z ruin ocalały jedynie niektóre obiekty, takie jak wcześniej wspomniana szkoła oraz budynek opieki społecznej, który funkcjonował aż do 2004 roku, kiedy zburzono go, by na jego miejscu powstały „Arkady Wrocławskie”. W latach 1981–1988 przy ul. Swobodnej zbudowano nowe zabudowania parafii św. Ignacego Loyoli.

W 2008 roku, w miejscu baraków, które przez wiele lat mieściły różne firmy, doszło do tragicznego pożaru, który spalił wszystko doszczętnie. Dwa lata później, przy skrzyżowaniu z ul. Powstańców Śląskich, zrealizowano projekt budowy biurowca „Globis”. Natomiast lata 2011-2013 przyniosły nowy kompleks biurowy— „Aquarius Business House”, który zyskał uznanie na północnej stronie ulicy, a 13 lipca 2013 roku oddano do użytku „Pasaż Zielińskiego”, w miejsce zlikwidowanego targowiska.


Oceń: Ulica Swobodna we Wrocławiu

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:19