Kościół św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu

---

Historia

Kościół Ignacego Loyoli, a także pełny kompleks klasztorny, powstał w miejsce obiektu, który uległ znacznemu zniszczeniu w wyniku działań wojennych w 1945 roku. Po wstępnym zabezpieczeniu terenu, w tym samym roku przystąpiono do odbudowy, która trwała kolejne pięć lat. W miarę rozwoju obszaru, który niemal całkowicie został zniszczony przez wojnę, dotychczasowy kościół parafialny nie wystarczał, aby zaspokoić potrzeby rosnącej liczby wiernych. Dlatego podjęto decyzję o budowie nowej świątyni, która miała być odpowiednio zaprojektowana, by harmonizować z otaczającą zabudową oraz spełniać wymogi architektoniczne.

Projekt ten został zrealizowany bardzo umiejętnie, gdyż prace budowlane nie zakłóciły działalności duszpasterskiej. Rozpoczęto od wyburzenia starego domu zakonnego, położonego przy ul. Swobodnej, a następnie wzniesiono tymczasową świątynię, wykorzystując maksymalnie elementy z rozpadającego się obiektu, takie jak ołtarz czy ławki. Natomiast nowy dom zakonny powstał na miejscu starego, a sama budowa kościoła ruszyła w 1981 roku. Wydarzeniem, które uświetniło nową świątynię, była pasterka w 1988, natomiast konsekracji kościoła dokonał kardynał Henryk Roman Gulbinowicz 13 maja 1989 roku. Następnie przeprowadzono drobne prace przebudowlane, które polegały na zabudowie klatki schodowej od strony ulicy.

Kościół, a także zespół klasztorny, wkomponowane są w ciąg zabudowy ul. Stysia, a dopełnia je sąsiedztwo z hotelowym kompleksem „Klasztor”, znajdującym się obok wrocławskiego Uniwersytetu Ekonomicznego, który powstał w XIX wieku i wykonany jest z charakterystycznej czerwonej cegły. Warto również zauważyć, że lokalizacja budynku została dostosowana do nieukończonego projektu obwodnicy, która miała przebiegać estakadą ponad ul. Swobodną, pozostawiając szeroki niezagospodarowany pas gruntu od tej strony ulicy.

Północno-zachodnia elewacja kościoła nawiązuje do rycerskich tradycji jezuitów. Symbolizują ją tarcze i krzyże rycerzy, w tym jeden szczególny, który wyróżnia się monumentalną postacią w zbroi i z ogromnym krzyżem. Ta symbolika wiąże się z uroczystością poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę świątyni przez Jana Pawła II w 1983 roku, w trzechsetną rocznicę odsieczy wiedeńskiej. Kościół zaprojektowany jest w układzie dwupoziomowym, z główną nawą kościelną usytuowaną na górnej kondygnacji, co umożliwia dostęp przy pomocy windy.

Wzorem współczesnego podejścia do edukacji, w pomieszczeniach klasztornych zlokalizowano Dom Spotkań im. Angelusa Silesiusa. Placówka ta ma na celu wszechstronne wsparcie w edukacji oraz wychowaniu młodzieży w duchu chrześcijańskiej współpracy międzynarodowej.

Organy

W kościele św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu znajdują się organy, które reprezentują bogactwo instrumentów, dostępnych dla wykonawców i kompozytorów. Poniżej przedstawiamy szczegółową dyspozycję tego wyjątkowego instrumentu.

Manuał I	Manuał II	Manuał III	Pedał
1. Burdon 16′	1. Pryncypał 8′	1. Flet drewniany 8′	1. Pryncypał 16′
2. Pryncypał 8′	2. Gamba 8′	2. Flet rurkowy 4′	2. Subbas 16′
3. Gemshorn 8′	3. Burdon 8′	3. Sesquialtera 2x	3. Oktawa 8′
4. Flet kryty 8′	4. Salicjonał 8′	4. Schwiegel 2′	4. Flet 8′
5. Oktawa 4′	5. Unda maris 8′	5. Kwinta 1 1/3′	5. Chorał 4′
6. Flet otwarty 4′	6. Praestant 4′	6. Septyma 1 1/7′	6. Róg nocny 2′
7. Kwinta 2 2/3′	7. Flet rurkowy 4′	7. Cymbał 3x	7. Mikstura 4x
8. Oktawa 2′	8. Nasard 2 2/3′	8. Vox humana 8′	8. Puzon 16′
9. Kornet 1-3x [1 3/5’+2 2/3’+4′]	9. Róg nocny 2′	_	9. Tuba mirabilis 8′
10. Mikstura 4x [2′]	10. Tercja 1 3/5′	_	_
11. Trąbka 8′	11. Flet 1′	_	_
_	12. Mikstura 4x [1′]	_	_
_	13. Klarnet 8′	_	_
_	14. Obój 8′	_	_

---

Oceń: Kościół św. Ignacego Loyoli we Wrocławiu

---