Kościół św. Idziego we Wrocławiu

---

Historia

Historia kościoła św. Idziego we Wrocławiu sięga czasów średniowiecza, gdy prawdopodobnie rozpoczęto jego budowę między 1220 a 1240 rokiem. Na pewno istniał on przed 1241 rokiem. Ciekawe są kamienne profile cokołu, które ze względu na swoje cechy stylistyczne mogą pochodzić z wcześniejszej budowli, prawdopodobnie stanowią spolia z tzw. katedry Walterowskiej. W czasie gdy kościół był budowany, zmieniono pierwotną koncepcję, rezygnując z półkolistej absydy na rzecz trójbocznej.

Warto zauważyć, że z dwóch portali, które oryginalnie zdobiły kościół, zachował się jeden w stylu romańskim, a drugi reprezentuje już styl renesansowy. Kościół ten należy do charakterystycznego dla Wrocławia typu budowli jednofilarowych, wśród których znajdują się także kościoły: św. Anny, św. Piotra i Pawła oraz św. Aleksego. Warto wspomnieć, że sklepienie budynku opiera się na pojedynczym filarze, a arkada z cegły łączy świątynię z szesnastowieczną kapitułą, stylistycznie nawiązującą do późnego gotyku. Ta charakterystyczna architektoniczna forma nosi nazwę tzw. Bramy Kluskowej (znanej również jako „Kluszczana” lub niem. Klösseltor).

Po zakończeniu II wojny światowej, w trakcie prac renowacyjnych, usunięto wiele zmian, które miały miejsce w okresie baroku. Wówczas skuto zewnętrzne tynki oraz przeprowadzono rekonstrukcję podwójnego łuku tęczowego, pozostawiając jednak sygnaturkę jako świadectwo przeszłości.

W sąsiedztwie kościoła znajduje się budynek kapituły, w którym mieści się Muzeum Archidiecezjalne. W muzeum prezentowane są cenne zbiory sztuki sakralnej, w tym Księga henrykowska, egipska mumia datowana na 325 p.n.e., oraz kamienne płaskorzeźby pochodzące z III wieku z terenów Syrii, w okolicach Damaszku.

Dodatkowo, dla osób zainteresowanych historią regionu, warto zapoznać się z artykułem dotyczącym Parafii św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu, który dostarcza jeszcze szerszego kontekstu dotyczącego lokalnej architektury religijnej.

---

Oceń: Kościół św. Idziego we Wrocławiu

---