UWAGA! Dołącz do nowej grupy Wrocław - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Ulica Ślężna we Wrocławiu

Ulice i place

Ulica Ślężna we Wrocławiu to istotna arteria, która łączy centralne tereny miasta z jego południowymi, peryferyjnymi osiedlami takimi jak Borek oraz Partynice. Jej początek znajduje się w skomplikowanym węźle, gdzie ulica Stawowa, która historycznie prowadziła do Pól Stawowych, krzyżuje się z ulicami Suchą i Swobodną. W tym miejscu Ślężna rozwidla się, kierując się na południe oraz południowy wschód w stronę ulicy Borowskiej, jak również na południowy zachód, w kierunku ulicy Ślężnej. Zakończenie tej ważnej drogi znajduje się u zbiegu z ulicą Sudecką, niedaleko miejsca, gdzie przecina ją wiadukt Towarowej Obwodnicy Wrocławia.

Długość ulicy wynosi około 3,3 km, a przez znaczną część jej trasy, od północnego skrzyżowania z Dyrekcyjną do końca na południu, jest ona dwujezdniowa. Pomiędzy jezdniami znajduje się pas zieleni oraz dwutorowa linia tramwajowa, co znacząco zwiększa jej funkcjonalność i estetykę.

Nazwa ulicy ma swoje korzenie zarówno w czasach współczesnych, jak i historycznych. W niemieckiej wersji zwana była Lohestraße, a jej historia sięga wsi Ślęza (niem. Lohe), do której prowadziła droga łącząca tę miejscowość z Wrocławiem. W połowie XIX wieku, około roku 1850, przy tej drodze powstał cmentarz żydowski, znany obecnie jako Stary Cmentarz Żydowski. Wkrótce po tym, na przeciwko, utworzony został cmentarz ewangelicko-reformowany, a także cmentarz wojskowy. Do 1868 roku, kiedy to wsie Glinianki (niem. Lehmgruben) i Nowa Wieś Komandorska (dzisiejsze osiedle Południe) włączono do granic miasta, ulica pozostawała raczej wiejska, a jej charakter uległ zmianie w kolejnych latach.

W miarę upływu czasu, zwłaszcza po włączeniu tych wsi w granice Wrocławia, zaczęto budować tutaj pierwsze kamienice, na przykład na przełomie lat 80. XIX wieku. W 1882 roku przy ulicy Ślężnej 22-24 powstała szkoła Auf den Hälteräckern, która po II wojnie światowej przekształciła się w szkołę podstawową nr 59 i 77, a obecnie jest to gimnazjum nr 17. W 1892 roku otwarto Park Południowy, założony przez Juliusa Schottländera, a w latach 1894-1896 wybudowano szpital.

Ulica Ślężna była także miejscem działalności różnych przedsiębiorstw, takich jak wytwórnia musztardy, majonezu i innych produktów spożywczych H. Schäffera. Niestety, podczas oblężenia Festung Breslau, wiele z tych struktur uległo zniszczeniu, a po wojnie zabudowa pozostała w dużej mierze niezabudowana przez wiele lat. W latach 60. XX wieku na terenie pomiędzy Ślężną, Kamienną, Borowską i Wesołą zaczęto tworzyć wysypisko gruzu, co doprowadziło do powstania Wzgórza Gomułki, które w 1985 roku otrzymało tę właśnie nazwę.

Po transformacjach ustrojowych w Polsce w 1989 roku, wzgórze zmieniło swe imię na upamiętniające Władysława Andersa, a w 2005 roku rozpoczęto jego niwelację w celu budowy aquaparku, który został otwarty w marcu 2008 roku.

Przypisy

  1. Uroczystość odbyła się 06.05.1985 r., w 50. rocznicę kapitulacji Festung Breslau; w uroczystości brała udział wdowa po Gomułce, a także gen. Wojciech Jaruzelski i radziecki oficer uczestniczący w podpisaniu kapitulacji w 1945, Omar Jachiajew.
  2. Od nazwiska zmarłego w 1982 komunistycznego działacza, w latach 1956–1970 I sekretarza KC PZPR, Władysława Gomułki.
  3. Zob. fotografię ze Słowa Polskiego z 1954.
  4. Ściślej: w pięciu sąsiadujących przedwojennych kwartałach wewnątrz kwartału Ślężnej, Kamiennej, Borowskiej i Wesołej; całkowicie zasypany został leżący wewnątrz tego czworoboku odcinek przedwojennej Goethe Straße łączący Ślężną z Borowską (dziś jej zachodni fragment nosi nazwę ulicy Wielkiej, a wschodni – Przestrzennej) oraz znajdujące się tam także dwie ulice równoległe do Ślężnej: cała przedwojenna Zobterstraße („Sobótczańska”) i cała Rogauerstraße („Rogowska” – dziś ulica o takiej samej nazwie we Wrocławiu znajduje się na osiedlu Nowy Dwór).
  5. Był to Wenzel-Hancke Krankenhaus pierwotnie zlokalizowany przy ul. Komandorskiej 20 (potem też na sąsiednich działkach nr 16 i 18), sfinansowany przez fundację Liny Hancke (wdowy po wrocławskim chirurgu i radcy medycznym, J. Wenzel Hancke, zm. 1849) i wybudowany tam w latach 1875–1877; wobec wzrostu potrzeb rozwijającego się gwałtownie miasta wybudowano przy ul. Kamiennej nowe obiekty szpitalne zaprojektowane przez Plüddemanna i Klimma; obecnie mieści się tu Uniwersytet Ekonomiczny.
  6. Projekt arch. Roberta Mende, realizacja 1881–1882; około 1890 powstała sala gimnastyczna zaprojektowana przez Richarda Plüddemanna; w 1895 roku budynek powiększono w kierunku północnym według projektu Plüddemanna, Klimma i Frobösego.

Oceń: Ulica Ślężna we Wrocławiu

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:24