Ulica Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu

W swoich początkach, ulica znana była jako Tauentzien Straße i miała dużo krótszy bieg. Na zachodzie kończyła się przy koszarach kirasjerów (współczesny plac Muzealny), a na wschodzie prowadziła do ul. Dworcowej. Dziś w tym miejscu wznosi się charakterystyczny budynek znany pod nazwą Trzonolinowiec. Wraz z upływem czasu, w 1823 roku poszerzono ulicę w kierunku wschodnim aż do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego, znanej wcześniej jako Kleine Anger, co przekłada się na Mały Wygon czy Małe Pastwiska.

Dalsze rozszerzenie miało miejsce w 1863 roku, kiedy to dodano odcinek prowadzący do zbiegu z ulicą Oławską oraz Klosterstraße, obecnie zwaną ulicą gen. Romualda Traugutta. W obrębie tej lokalizacji znajdowała się w drugiej połowie XIX wieku miejska rogatka znana jako Ohlauer Barriere, czyli Rogatka Oławska. Spotkanie ulic gen. Romualda Traugutta oraz Tadeusza Kościuszki jest obecnie nazywane „Trójkątem Bermudzkim”, co odnosi się do zbiegu tych dróg.

W wyniku wydarzeń II wojny światowej, w 1945 roku, część zabudowań po południowej stronie ulicy została wysadzona przez wojska niemieckie w celu odsłonięcia pola ostrzału. To zdarzenie doprowadziło do trwałej utraty wielu cennych zabytków. Dziś ulica Tadeusza Kościuszki zaczyna się przy skrzyżowaniu z ulicą marsz. Józefa Piłsudskiego i ciągnie przez blisko 2,4 km, przecinając ulicę Świdnicką. W tym miejscu ulokowano obszerny plac Tadeusza Kościuszki, dawniej znany jako Tauentzien Platz, z charakterystycznym skwerem Solidarności Walczącej w jego centrum. Ulica otrzymała swoją obecnie znaną nazwę 27 kwietnia 1945 roku, a do roku 2011 przyciągała uwagę historycznej Kamienicy pod Pelikanem.