Przedmieście Mikołajskie, znane również jako Nikolai Vorstadt, stanowi ważny fragment historii Wrocławia, położony na zachód od średniowiecznego serca miasta. Granice tej dzielnicy wyznacza fosa Miejska, biegnąca przed Bramą Mikołajską, aż po wieś Popowice. Region ten obejmował obszary niegdyś zamieszkiwane przez średniowieczne wsie takie jak Szczepin, Sokolniki oraz Nabycin, co odpowiada dzisiejszym ulicom Szczepińskiej, Sokolniczej, Nabycińskiej i Rybackiej, a także fragmentowi Legnickiej, placu Jana Pawła II oraz placu Solidarności.
Przedmieście Mikołajskie, w rejonie dzisiejszego Dworca Świebodzkiego, sąsiaduje od południa z Przedmieściem Świdnickim, natomiast północną granicą tej dzielnicy pozostaje linia rzeki Odry. Istotnym elementem kulturowym okolicy stanowi kościół św. Mikołaja, wzmiankowany po raz pierwszy w 1175 roku. Choć pierwotna kaplica została zniszczona podczas najazdu mongolskiego w 1241 roku, szybko odbudowano ją, a w kolejnych wiekach podlegała licznym rekonstrukcjom i przeróbkom.
Nazewnictwo Przedmieścia Mikołajskiego, Bramy Mikołajskiej oraz ulicy św. Mikołaja prowadzącej z Rynku do bramy, ma korzenie w tym historycznym kościele. Pełen zawirowań losów, obiekt przetrwał zniszczenia i zmiany architektoniczne, jednak cierpiał z powodu wojennej zawieruchy, w tym podczas wojen śląskich i oblężenia przez wojska napoleońskie.
W drugiej połowie XVIII wieku w Przedmieściu Mikołajskim rozpoczęto tworzenie nowych cmentarzy, w odpowiedzi na zarządzenie króla Prus z 1776 roku, które zakazywało pochówków w obrębie murów miejskich. W rezultacie, mieszkańcy Wrocławia zaczęli być chowani obok kościoła św. Mikołaja oraz w innych lokalizacjach, takich jak obszar za dzisiejszą ulicą Dobrą oraz przy placu Strzegomskim, gdzie pochowano ofiary epidemii cholery.
Wojna napoleońska przyczyniła się do wyburzenia i spalenia Przedmieścia Mikołajskiego, co miało miejsce również w obliczu zagrożenia oblężenia. Zniszczenia z początku XIX wieku doprowadziły do znacznych zmian w układzie urbanistycznym, a po zakończeniu działań wojennych, w 1808 roku, teren Przedmieścia Mikołajskiego został włączony do granic miasta. Od tego czasu nastąpił dynamiczny rozwój dzielnicy, obejmujący m.in. brukowanie głównej arterii, ulicy Legnickiej w 1825 roku.
Po zniszczeniach II wojny światowej, które zdewastowały Wrocław, odbudowa Przedmieścia Mikołajskiego rozpoczęła się na szerszą skalę dopiero w latach 60. i 70. XX wieku. Jednak ze względu na zmiany społeczne i architektoniczne, charakter tej dzielnicy znacznie się zmienił, a w miejscu kamienic pojawiły się blokowiska w technologii wielkopłytowej. Mimo tego, można zauważyć pojawienie się obiektów użyteczności publicznej, np. ośrodka badań medycznych diagnostycznych „Dolmed” oraz kościoła pw. Chrystusa Króla przy ul. Młodych Techników.
Przypisy
- pożar przedmieść przed Bramą Odrzańską, 18.11.1806 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Stare Miasto (osiedle Wrocławia) | Dzielnica Czterech Świątyń | Poświętne (Wrocław) | Pustki (Wrocław) | Przedmieście Odrzańskie | Zespół historycznego centrum Wrocławia | Bartoszowice | Kłokoczyce | Stare Miasto we Wrocławiu | Trójkąt Bermudzki (Wrocław) | Zalesie (Wrocław) | Różanka (Wrocław) | Przedmieście Piaskowe | Ostrów Tumski we Wrocławiu | Dąbie (Wrocław) | Stabłowice Nowe | Zakrzów (Wrocław) | Świątniki (Wrocław)Oceń: Przedmieście Mikołajskie