Ulica Parkowa we Wrocławiu

W przeszłości ulica stanowiła ważny szlak komunikacyjny łączący wioskę Szczytniki z Szosą Swojczycką, którą obecnie znamy jako ulicę Mickiewicza. W drugiej połowie XVIII wieku Stare Szczytniki zaczęły być transformowane w przedmieście zamieszkałe przez zamożnych mieszczan oraz szlachtę, co było efektem bliskości książęcego ogrodu, który po wykupieniu w 1854 roku przez miasto przemienił się w Park Szczytnicki.

W 1802 roku w spisie właścicieli gruntów znajdowały się nie tylko 14 zagrodników i karczmarz, ale także 13 mieszczan, urzędników oraz szlachciców. W wyniku dołączenia wsi do granic administracyjnych Wrocławia w roku 1869, droga zyskała status ulicy i nazwę Staroszczytnickiej (Alt-Scheitniger Straße). W 1870 roku na trasie tej uruchomiono linię tramwajową, umożliwiając mieszkańcom Wrocławia wygodny dojazd do Parku Szczytnickiego, a w 1878 roku zmieniono jej nazwę na Parkową (Parkstraße).

Współczesne ślady przeszłości można odnaleźć w postaci pałacyku rodziny bankiera Chrambacha (Parkowa 1-3), w którym od 1951 roku mieści się biblioteka wrocławskiej Akademii Medycznej. Z władzą nad ulicą związany jest również pałacyk rodziny pruskiego ministra Karla von Hoyma, zaprojektowany przez Langhansa (syna) na początku XIX wieku (Parkowa 28-30). Po jego przekształceniu w Établissement Kaiserpark, obecnie funkcjonuje tam wrocławski oddział Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej.

Historia ulicy Parkowej sięga również początku XX wieku, kiedy w budynku przy Parkowej 2 znajdowała się klinika i sanatorium Friederici; obecnie jest tam Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych „Dziecięcy Dom”. W roku 1929 na posesjach przy ulicy Parkowej 18-26 zbudowano kompleks gimnazjum św. Marii Magdaleny, które aktualnie jest siedzibą II Liceum Ogólnokształcącego im. Piastów Śląskich.

Po zakończeniu II wojny światowej, niemiecką nazwę Parkstraße zastąpiono bezpośrednim polskim odpowiednikiem, czyli „ulicą Parkową”. Jednak 28 grudnia 1953 roku, na mocy decyzji ówczesnych władz, patronami ulicy zostali Julius i Ethel Rosenbergowie. W późniejszych latach, po zmianach ustrojowych, doszło do kolejnej zmiany nazwy, przywracając pierwotne miano Parkowej.