Park Szczytnicki


Park Szczytnicki, znany również jako Scheitniger Park oraz Fürsten Garten, to jeden z największych parków Wrocławia, obejmujący imponującą powierzchnię wynoszącą około 100 hektarów. Jego lokalizacja jest niezwykle malownicza – park znajduje się na wschód od Starej Odry, na terenach dawniej wiejskiej miejscowości Szczytniki, która została włączona w obręb Wrocławia w 1868 roku.

Pod względem charakterystyki, park prezentuje krajobrazowy styl z wyraźnymi walorami kompozycyjnymi oraz dendrologicznymi. W jego obrębie można spotkać około 350 gatunków drzew i krzewów, co czyni to miejsce prawdziwą oazą różnorodności biologicznej. Wiele z tych roślin pochodzi z odległych regionów, w tym z Azji oraz Ameryki Południowej i Północnej, co wzbogaca ekosystem i estetykę parku.

Historia

W XVI wieku miejscowość Szczytniki została podzielona na Stare i Nowe Szczytniki, które następnie w XVII wieku przekształciły się w podmiejskie osiedla o charakterze rezydencjonalnym. Już w połowie XVIII wieku las w Starych Szczytnikach zyskał popularność wśród mieszkańców Wrocławia. W 1783 roku obszar ten został nabyty przez Fryderyka Ludwika Hohenlohe, ówczesnego komendanta garnizonu wrocławskiego, który zainicjował budowę jednego z pierwszych na kontynencie europejskim parków w stylu angielskim.

Niestety, park ten uległ znacznej dewastacji wskutek działań żołnierzy napoleońskich podczas oblężenia miasta w grudniu 1806 roku. Jednak z biegiem lat zaczęto prace nad jego odbudową i rozbudową. W 1833 roku w sąsiedztwie parku odbyły się pierwsze wrocławskie wyścigi konne, co znacząco podniosło zainteresowanie tą częścią Wrocławia. Te sportowe wydarzenia miały miejsce aż do roku 1907, na terenach graniczących z aktualną Hali Stulecia.

Na terenie parku znajduje się również Ogród Japoński, który został zaaranżowany w latach 1909–1912 z okazji Wystawy Stulecia, z inicjatywy hrabiego Fritza von Hochberga oraz projektu japońskiego ogrodnika Mankichiego Araia. Po zakończeniu wystawy wiele elementów, które nadawały ogrodowi jego japoński charakter, zostało niestety zabranych. W 1994 roku, przy wsparciu ambasady Japonii oraz prof. Ikuya Nishikawy, podjęto działania mające na celu przywrócenie ogrodowi jego oryginalnego charakteru. Obecnie Ogród Japoński to nie tylko nazwa, ale autentyczny, unikatowy fragment japońskiej kultury w Europie. W ramach współpracy, rząd Japonii przekazał kilka granitowych latarń z XIX wieku, które wzbogaciły jego przestrzeń. Japończycy nazwali ten ogród Hakkoen, co oznacza Ogród białoczerwony. Niestety, w wyniku powodzi w 1997 roku ogród doznał znacznych zniszczeń, jednak po zakończeniu prac odbudowy został otwarty ponownie w 1999 roku.

Dodatkowo, na terenie parku można zobaczyć willę wrocławskiego architekta Maxa Berga, znanego z wielu projektów, w tym Hali Stulecia. W 2008 roku, poza Ogrodem Japońskim, posadzono również japońskie wiśnie, które dodatkowo wzbogacają to piękne miejsce.

Drewniany kościół

Na obszarze parku Szczytnickiego, który jest prawdziwą perełką Wrocławia, znajduje się drewniany kościół pod wezwaniem Świętego Jana Nepomucena. Budowla ta datuje się na przełom XVI i XVII wieku. Jej pierwsza lokalizacja miała miejsce w Starym Koźlu, gdzie została wzniesiona przez cieśli z tej okolicy. Jednak w XVIII wieku, z powodów nieznanych, ów kościół przeniesiono do Kędzierzyna, a następnie, w 1913 roku, narodowy obiekt został przewieziony do Wrocławia pod czujnym okiem architekta Theo Effenbergera.

W bezpośredniej bliskości kościoła znajduje się interesujący element, jakim jest monolitowy kamienny krzyż. Został on przetransportowany do tego miejsca w latach 70. XX wieku z Muchoboru Wielkiego. Niezwykle tajemnicza pozostaje historia powstania tego krzyża, ponieważ brak jest dokładnych informacji na ten temat. Istnieją przypuszczenia, że ma on charakter tzw. krzyża pokutnego; jednakże, te spekulacje nie mają solidnych podstaw, opierając się jedynie na ogólnych założeniach dotyczących starych monolitów.

W artykule autorstwa Paula Kutzera, zatytułowanym 'Steinkreuze in Schlesien’ z 1913 roku, znajdują się interesujące legendy dotyczące tego krzyża oraz dwóch innych krzyży, które towarzyszyły mu w Muchoborze Wielkim. Zgodnie z jedną z opowieści, wszystkie trzy krzyże są upamiętnieniem spotkania trzech władców: Macieja Korwina z Węgier, Władysława II Jagiellończyka z Czech, a także ojca tego drugiego, króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka. Owe spotkanie miało miejsce w roku 1474 podczas oblężenia Wrocławia, które było bronione przez Korwina.

Inna legenda, bardziej ludowa, wiąże się z danym krzyżem i epidemią, które miało miejsce w przeszłości. Te różnorodne historie dodają głębi tajemniczemu klimatowi, który otacza ten urokliwy zakątek Wrocławia, zachęcając do odkrywania jego bogatej historii.

Pomniki

W obrębie Parku Szczytnickiego można podziwiać wiele interesujących obiektów, w tym pomnik Diany, który stanowi niezwykle atrakcyjny element jego architektury.

Dodatkowo, na terenie parku znajduje się także pomnik Friedricha Schillera, który przypomina o znaczącej roli tego poety w kulturze niemieckiej.

Warto również zwrócić uwagę na kolumnę Fryderyka Wilhelma II, będącą wspaniałym przykładem stylu architektonicznego tamtych czasów.

Przypisy

  1. Park Szczytnicki [online], Wroclaw.pl, 17.07.2023 r. [dostęp 17.07.2023 r.]
  2. a b c d Park Szczytnicki Wrocław – zwiedzanie i atrakcje. visitwroclaw.eu. [dostęp 07.07.2023 r.]
  3. Burzliwa historia Ogrodu Japońskiego. miejscawewroclawiu.pl, 15.12.2018 r.
  4. Biuletyn Informacyjny. Ambasada Japonii w Polsce, 01.07.2014 r.
  5. Drzewko z Japonii. gazetawroclawska.pl, 10.10.2008 r.
  6. Andrzej Scheer. Krzyż pokutny nr 13 (z Muchoboru Wielkiego). „Bractwo Krzyżowców zeszyt nr 89”, 2007 r.
  7. a b c Kamienny krzyż w Parku Szczytnickim we Wrocławiu. kapliczki.org.pl. [dostęp 03.04.2022 r.]
  8. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006 r.
  9. Paul Kutzer. Steinkreuze in Schlesien. „Schlesien: Illustrierte Monatsschrift zur Pflege heimatlicher Interessen”, 1913/1914 r.

Oceń: Park Szczytnicki

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:25