Park Mikołaja Kopernika, znany wcześniej jako Park Staromiejski, Ogród Staromiejski czy Park Hanki Sawickiej, stanowi niezwykle ważny element miejskiej przestrzeni we Wrocławiu. Jest zlokalizowany w rejonie tzw. Promenady Staromiejskiej, gdzie graniczy z Fosą Miejską, wytyczającą południowy skraj parku.
Od wschodu ogranicza go ulica Wierzbowa, przy której znajduje się historyczny pałac Leipzigera. W bliskim sąsiedztwie odnajdujemy także pomnik Mikołaja Kopernika, który jest jednym z charakterystycznych punktów parku.
Na północy park zamyka ulica Teatralna, a za nią ulokowany jest budynek dawnej łaźni miejskiej. Z kolei od zachodu granice wyznaczają plac Teatralny oraz ulica Bożego Ciała, przy których znajduje się Wrocławski Teatr Lalek. W nieco dalszej odległości, na ulicy Świdnickiej, stoi z kolei pomnik Bolesława Chrobrego.
Inspiracją do stworzenia parku w jego obecnej lokalizacji były piękne dziewiętnastowieczne Ogrody Tivoli w Kopenhadze. W parku można także spotkać karuzelę wolnoobrotową dla dzieci, która dostępna jest tylko w sprzyjających warunkach pogodowych.
Kompozycja
Park Mikołaja Kopernika we Wrocławiu charakteryzuje się kompozycją przypominającą przedwojenny miejski ogród, w którym alejki są ułożone w typowy dla XIX wieku sposób. Otaczające go wysokie, kute ogrodzenie w stylu ażurowym dodaje mu schludności i elegancji. W obrębie parku znajduje się plac zabaw dla dzieci, który stanowi świetne miejsce do zabawy dla najmłodszych.
W południowo-wschodniej części parku można dostrzec pomnik „Amor na Pegazie” (niem. Amor auf dem Pegasus), który przyciąga uwagę swoją niebanalną formą. Warto zwrócić uwagę na fontannę „Chłopiec z łabędziem” (niem. Knabe mit dem Schwan), pochodzącą z 1834 roku, która jest usytuowana od strony Teatru Lalek. Niestety w wyniku zniszczeń podczas II wojny światowej fontanna przestała istnieć, jednak jej rekonstrukcja miała miejsce dopiero w 2010 roku.
Historia
W XVI wieku teren, na którym obecnie znajduje się park, był miejscem strzelnicy Bractwa Kurkowego, blisko związanej z budynkiem Resury Kupieckiej, w którym obecnie funkcjonuje Teatr Lalek. W drugiej połowie XVIII wieku obiekt ten został przekształcony w Ogród Staromiejski. Jego projektowanie powierzono Johannowi Friedrichowi Knorrowi. W 1853 roku rada kupiecka postanowiła odkupić od miasta część okolicznych terenów, co przyczyniło się do powiększenia powierzchni ogrodu. Dzięki projektowi oraz nadzorowi Heinricha Göpperta, ogród przeszedł gruntowną przebudowę, w trakcie której wprowadzono wiele nowych odmian drzew i krzewów, takich jak platany klonolistne (Platanus acerifolia), tulipanowce (Liriodendron), surmie (Catalpa), wiciokrzewy (Lonicera), różaneczniki (Rhododendron), oraz żywotniki wschodnie (Platycladus orientalis) i zachodnie (Thuja occidentalis).
W 1891 roku ogród został ponownie rozbudowany, na podstawie projektu dyrektora Ogrodu Botanicznego w Berlinie. Jego nowa koncepcja czerpała inspiracje z XIX-wiecznych Ogrodów Tivoli w Kopenhadze. Natomiast w 1917 roku wdrożono część idee Carla Ferdinanda Langhansa, co zaowocowało wprowadzeniem symetrii na terenie parku, w stylu typowo francuskim. Wschodnia część ogrodu została zaaranżowana jako ogród warzywny, co dodało mu różnorodności.
Niestety, wiele z zabudowań ogrodowych, takich jak oranżeria, musza koncertowa, dom ogrodnika oraz pergola, zostało zniszczonych w trakcie II wojny światowej. Prób renowacji podjęto się już w latach 60. XX wieku, jednak rzeczywista modernizacja miała miejsce dopiero w latach 2009–2010. Prace te wzorowały się na wyglądzie ogrodu z 1894 roku, wówczas powstało nowe ogrodzenie oraz letnia scena teatru.
Przyroda
Park Mikołaja Kopernika we Wrocławiu to miejsce, w którym przyroda splata się z historią i edukacją ekologiczną. W jego szacie roślinnej dominuje wiele gatunków drzew i krzewów. Do najważniejszych z nich należą cisy pospolite, znane pod nazwą Taxus baccata, oraz platany klonolistne, czyli Platanus acerifolia.
W parku napotkać można także klony (familia Acer), buki zwyczajne, znane jako Fagus silvatica, oraz akacje, czyli Robinia pseudoacacia. Żywotniki Thuja i grzybienie białe Nymphaea alba nadają temu miejscu dalszego charakteru, podobnie jak lilaki (Syringa), derenie (Cornus) i wiciokrzewy (Lonicera). Wśród roślinności wyróżniają się również śnieguliczki (Symphoricarpos).
Warto nadmienić, że w parku rosną dwa miłorzęby dwuklapowe (Ginkgo biloba) oraz wiązowiec zachodni (Celtis occidentalis), które odznaczają się statusem pomników przyrody. Ciepły klimat oraz odpowiednia gleba stają się idealnym środowiskiem dla tych wiekowych drzew.
Oprócz bogatej flory, park obfituje również w różnorodność fauny. W okolicy fosy często można dostrzec kaczki krzyżówki (Anas platyrhynchos), łabędzie nieme (Cygnus olor) oraz mewy śmieszki (Chroicocephalus ridibundus), które tworzą malowniczy widok.
Co ciekawe, w tej idyllicznej przestrzeni żyją również żółwie czerwonolice (Trachemys scripta elegans), które najprawdopodobniej zostały uwolnione przez byłych właścicieli. Taki element egzotyki dodaje parku unikalnego uroku.
Pozostałe obiekty w kategorii "Parki":
Park na Niskich Łąkach | Park Szczytnicki | Park Tarnogajski | Skwer Powstańców Warszawskich | Skwer Ptasi Zagajnik we Wrocławiu | Skwer Skaczącej Gwiazdy we Wrocławiu | Skwer Zygmunta Krasińskiego we Wrocławiu | Park Pilczycki | Zieleniec przy ulicy Przestrzennej we Wrocławiu | Park Popowicki | Park Marii Dąbrowskiej | Park Dąbski | Park Biskupiński | Park Południowy | Park Mamuta we Wrocławiu | Promenada Krzycka | Park generała Mariana Langiewicza | Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego | Park Świętej Edyty Stein | Park StabłowickiOceń: Park Mikołaja Kopernika we Wrocławiu