Pałac Leipzigera we Wrocławiu

---

Historia

Pałac we Wrocławiu to obiekt o bogatej ponad stuletniej historii, który został zbudowany w latach 1872–1874. Jego projektantem był Karl Schmidt, a budowla powstała na miejscu wcześniej istniejącej ujeżdżalni z 1827 roku. Początkowym właścicielem obiektu był żydowski bankier Ignatz Leipziger, który już w 1878 roku zdecydował się na sprzedaż pałacu Urzędowi Powiatowemu (Kreisausschuss).

Od momentu zakupu, budynek miał być wykorzystywany jako biuro, a pod jego zarządem pozostawał przez długie lata, aż do roku 1945. Po II wojnie światowej, w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, nadal pełnił funkcje administracyjne. W latach 80. obiekt przeszedł w ręce Przedsiębiorstwa Geologicznego Proxima.

W 1997 roku, pałac został zakupiony przez firmę deweloperską Torus, która miała na celu jego gruntowną przebudowę, zakończoną otwarciem pięciogwiazdkowego hotelu Altus Palace.

Architektura

Oryginalna konstrukcja pałacu została zrealizowana na prostokątnej bryle, rozszerzonej o dwa ryzality. Budowla składała się z dwóch kondygnacji oraz przyziemia. Wewnątrz obiektu zaprojektowano symulowane atrium, które zamknięto przeszklonym dachem. Atrium to otoczone jest reprezentacyjną klatką schodową, co nadaje budowli elegancji.

Na parterze zlokalizowano różnorodne pomieszczenia gospodarcze oraz mieszkanie dla portiera. Warto zaznaczyć, że na pierwszym piętrze ulokowano w amfiladzie reprezentacyjne pokoje, które wciąż robią wrażenie na zwiedzających. W 1881 roku przestrzenie między ryzalitami zostały zabudowane, co przyczyniło się do dalszej funkcjonalności obiektu.

Kolejne zmiany miały miejsce w 1918 roku, kiedy to powiększono pomieszczenia przy bramie. W 1924 roku dodano trzecią, niższą kondygnację, co dodatkowo wzbogaciło architekturę pałacu. Do dnia dzisiejszego z pierwotnego projektu przetrwały marmury, bogate sztukaterie oraz reprezentacyjne schody, które są świadectwem dawnej świetności tej budowli.

---

Oceń: Pałac Leipzigera we Wrocławiu

---