Ulica Młodych Techników we Wrocławiu

Historia zabudowy ulicy zaczyna się od XIX wieku, a miała miejsce w wyniku rozbiórki fortyfikacji Wrocławia po zajęciu miasta przez wojska napoleońskie w 1807 roku. To wydarzenie otworzyło drogę do rozwoju miasta w kierunku jego przedmieść, w tym także Przedmieścia Mikołajskiego. Już w 1788 roku powstał przy dzisiejszej ul. Młodych Techników zakład przemysłowy, walcownia cyny, która w początkach XX wieku zatrudniała około 400 pracowników.

Niestety, w wyniku oblężenia Festung Breslau pod koniec II wojny światowej, wszystkie budynki przy ulicy zostały doszczętnie zniszczone. Dopiero w latach 70. XX wieku rozpoczęła się nowa faza zabudowy, kiedy to na tej ulicy zaczęły powstawać wielkopłytowe bloki mieszkalne. W latach 1978–1991, na terenie przylegającym do ulic Młodych Techników, Salezjańskiej, Inowrocławskiej oraz Zachodniej, wzniesiono nowy kościół pw. Chrystusa Króla, zaprojektowany przez architekta Witolda Jerzego Molickiego. W budynku tym mieści się również parafia, klasztor salezjanów, ośrodek kultury oraz Prywatne Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące im. św. Dominika Savio.