Ulica Obornicka we Wrocławiu


Ulica Obornicka to istotny element komunikacyjny Wrocławia, będąca trasą wylotową, która łączy północne dzielnice miasta z okolicznymi miejscowościami, prowadząc w kierunku Obornik Śląskich oraz Pełczyna. Jest częścią drogi wojewódzkiej nr 342, a jej początek znajduje się w centrum osiedla Polanka. Ta rozwinięta infrastruktura drogowa obejmuje również przejazdy przez kluczowe miejsca, takie jak przecinająca ją ulica Bałtycka, a następnie prowadzi przez osiedla Różanka, Ligota oraz dnieliczy się z końcówką przy Lipie Piotrowskiej. Po pokonaniu około trzech kilometrów, w rejonie ronda Wiesława Kielara, ulica zmienia swą nazwę na ul. Pełczyńską.

Historia ulicy Obornickiej sięga czasów, kiedy funkcjonowała jako główny trakt łączący Wrocław z Obornikami, wiodąc bezpośrednio z przeprawy przez Odrę w sąsiedztwie dzisiejszych Mostów Trzebnickich. Do końca II wojny światowej nosiła nazwę Obernigkerstraße, a jej zabudowa w XIX wieku miała charakter głównie wiejski. W tym okresie istniały tu gospodarstwa rolne, a także dwór. Jednak z upływem lat, szczególnie po rozbudowie wrocławskiego węzła kolejowego, zaczęły powstawać obiekty przemysłowe, m.in. cukrownia rodziny Schoellerów oraz młyn Różanka, późniejsza fabryka makaronów Danuta.

Nie bez znaczenia były również zmiany, które wydarzyły się w drugiej połowie XX wieku. Do 1961 roku przy skrzyżowaniu Obornickiej z Paprotną znajdował się lokalny cmentarz wsi Rosenthal, która w 1928 roku została włączona w granice Wrocławia oraz w obręb osiedla Różanka. W latach 70. XX wieku zlikwidowano odcinek tej ulicy od Mostów Trzebnickich do styku z ulicą Broniewskiego, co było efektem budowy osiedla Polanka.

Znaczna część Obornickiej, pozbawiona intensywnej zabudowy, prowadzi przez tereny niezabudowane bądź zabudowane luźno rozmieszczonymi obiektami przemysłowymi lub magazynowymi. Na odcinku pomiędzy ulicą Bezpieczną a Paprotną, można dostrzec zabudowania koszarowe z lat 30., które obecnie są częścią Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki oraz Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego.

W pierwszej połowie lat 90. XX wieku nastąpiła modernizacja komunikacji w tym rejonie, kiedy to wykonano połączenie mostów Osobowickich z ulicą Żmigrodzką i Kamieńskiego, co pociągnęło za sobą powstanie ulicy Bałtyckiej. Nowa ulica przecinała Obornicką na jej początkowym odcinku, co umożliwiło lepsze połączenie przeprawy Odry z wylotem w kierunku Obornik. W obecnych czasach, przy skrzyżowaniu Paprotnej z Obornicką, znajduje się zajezdnia autobusowa Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego, a na północnym końcu ulicy, która przechodzi w Pełczyńską, można zauważyć duży kompleks hurtowni wyrobów stalowych Centrostal oraz teren hurtowni rynku rolno-spożywczego Targpiast.

Przypisy

  1. jeszcze na planie z roku 1978 zaznaczone jest połączenie Obornickiej z Mostami Trzebnickimi
  2. cmentarz na rogu ul. Paprotnej (po jej północnej stronie) i Obornickiej widoczny jest jeszcze na planie z roku 1956 i z roku 1960
  3. 3216 metrów (Wykaz dróg przebiegających przez miasto Wrocław, publikacja ZDiUM, stan na dzień 24.01.2017 r.)

Oceń: Ulica Obornicka we Wrocławiu

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:18