Ulica Żmigrodzka we Wrocławiu


Ulica Żmigrodzka to ważny ciąg komunikacyjny, który łączy Wrocław z północnymi kierunkami, takimi jak Trzebnica, Żmigród i Poznań. Stanowi ona przedłużenie ulicy Trzebnickiej, a na odcinku od węzła autostradowego Wrocław Północ (AOW) do węzła łączącego z obwodnicą śródmiejską (w tym ulice Jana Nowaka-Jeziorańskiego oraz Ryszarda Kuklińskiego) jest fragmentem krajowej drogi nr 5 oraz europejskiej trasy E261. Interesujące jest, że przed reformą sieci drogowej przeprowadzoną w lutym 1986 roku, cała długość ulicy stanowiła część drogi państwowej nr 40 i międzynarodowej E83.

Ulica Żmigrodzka ma swój początek przy mostach Trzebnickich, które historycznie wyznaczały północną granicę Wrocławia. Po przejechaniu około 3,5 km dojeżdżamy do jej przedłużenia, którym jest ul. Sułowska. Od lat 80. XIX wieku, pod różnymi nazwami takimi jak Trebnitzer Chaussee, Hauptstraße czy Trachenberger Straße, ulica ta została zabudowana przez zakłady przemysłowe, których dominacja występuje głównie po wschodniej stronie. Po stronie zachodniej natomiast, niemal na całej długości ul. Żmigrodzkiej, zbudowano tory wrocławsko-trzebnickiej kolei wąskotorowej, która rozpoczęła działalność w 1899 roku.

Obok zakładów przemysłowych na Żmigrodzkiej powstały cegielnie, gorzelnie, mleczarnie oraz inne zakłady, jak odlewnia żeliwa zlokalizowana przy Kępińskiej ulicy. W połowie długości ulicy znajduje się normalnotorowa linia kolejowa, która kiedyś była wykorzystywana do transportu towarów w obrębie północnej obwodnicy towarowej Wrocławia. Historia miejsca wzbogaca fakt, iż w sąsiedztwie tej linii znajdowała się stacja Wrocław-Różanka, umożliwiająca przeładunek między różnymi rodzajami kolei.

Warto również wspomnieć, że kilka lat po likwidacji połączenia wąskotorowego do Trzebnicy, które miało miejsce w 1967 roku, na pozostałym torowisku zbudowano dwutorową linię tramwajową, inaugurując ją w 1984 roku. Rozwój komunikacyjny ulicy wzmacniał również most Osobowicki, który powstał w latach 90-tych, a także dwupasmowa ul. Bałtycka.

Wzdłuż ul. Żmigrodzkiej oprócz zakładów przemysłowych znajdowały się także niewielkie domy mieszkalne, obiekty handlowe oraz tereny rekreacyjne. Przykładami takich obiektów były popularne w początkach XX wieku ogrody Roberta Willerta oraz tor kolarski, zbudowany w 1930 roku. Po zakończeniu II wojny światowej, znaczna część lokalnych zakładów zmieniła profil swojej produkcji bądź uległa likwidacji, jednak na ich miejsce powstały nowe przedsiębiorstwa, w tym dobrze znane „Fagor-Mastercook” oraz Zakłady Piekarniczo-Ciastkarskie „Mamut”, które przeniosły się z ul. Sienkiewicza w 2007 roku.

W 2007 roku zakończono znaczącą przebudowę półtorakilometrowego odcinka ul. Żmigrodzkiej między ul. Bałtycką a Paprotną, co przekształciło tę ulicę w nowoczesną dwujezdniową arterię, z dwutorową linią tramwajową oddzieloną pasem zieleni.

Przypisy

  1. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975 r. Brak numerów stron w książce
  2. Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965 r. Brak numerów stron w książce

Oceń: Ulica Żmigrodzka we Wrocławiu

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:17