Ulica Władysława Reymonta we Wrocławiu

Ulica została wytyczona na zachodnim krańcu osiedla Kleczków pod koniec XIX wieku. W to czas zdecydowano się na wyburzenie dawnego Groschelbrücke, czyli „Mostu Groszowego”, a na jego miejscu usytuowano nową przeprawę, która usytuowana jest paręset metrów na wschód – to właśnie słynne Mosty Osobowickie. Wydarzenie to miało miejsce w kontekście budowy nowego Kanału Miejskiego, który został zlokalizowany na południe od dotychczasowej Starej Odry oraz Portu Miejskiego.

W czasie planowania ulicy uwzględniono również rosnące potrzeby transportowe, związane z wybudowaniem i powiększeniem cmentarza komunalnego na Osobowicach. Ulica Reymonta a także Mosty Osobowickie stanowią niezbędne połączenie dla mieszkańców w kierunku tego cmentarza. Dodatkowo przewidywano budowę trasy tramwajowej oraz kolejki wąskotorowej, co skłoniło do wykonania dwóch torów trójszynowych w splocie.

Wraz z budową ulicy, w latach 1894–1898, powstało nowe więzienie, które obecnie znane jest jako Zakład Karny Wrocław nr 1, usytuowane po jej wschodniej stronie. Na początku XX wieku wzdłuż ulicy, także przy wschodnim chodniku, wzniesiono kilka kamienic czynszowych. Na końcu ulicy, w okolicy Mostów Osobowickich, zbudowano niewielki budynek rogatek miejskich, znany jako Rogatka Osobowicka. Z kolei pierzeję zachodnią zajęły obiekty przemysłowe oraz magazynowe związane z Portem Miejskim.

Pierwszy odcinek ulicy przekracza wiadukt kolejowy, nad którym przebiega linia Kolei Prawoodrzańskiej. W pobliżu znajduje się również dworzec kolejowy Wrocław Nadodrze, stanowiący kluczowy węzeł komunikacyjny w tej części Wrocławia.