Ulica Przejście Żelaźnicze we Wrocławiu


Ulica Przejście Żelaźnicze, znana również pod niemiecką nazwą Eisenkram, to interesujący fragment Wrocławia. Znajduje się w sercu miasta, na Starym Mieście, w jego wewnętrznej części. Ta malownicza ulica przecina środkową część bloku zabudowy śródrynkowej, a jej niewielka długość wynosząca 114 metrów łączy zachodnią i wschodnią część Rynku, co sprawia, że jest doskonałym punktem orientacyjnym i przejściowym dla odwiedzających.

Przejście Żelaźnicze to miejsce, w którym historia Wrocławia spotyka się z codziennym życiem mieszkańców oraz turystów. Spacerując tą ulicą, można zanurzyć się w atmosferę, która od wieków kształtowała tę część miasta.

Historia

Najstarsza wzmianka dotycząca ulicy Przejście Żelaźnicze we Wrocławiu pochodzi z miejskiej księgi podatkowej z 1403 roku. Historia tej ulicy sięga XIII wieku, gdy w tym miejscu funkcjonowały drewniane kramy, znane jako bogate, które tworzyły nieregularną pierzeję. W tych kramach obracano różnorodne towary, a pomieszczenia w budynkach pełniły funkcje magazynowe.

Po raz pierwszy Kramy Bogate zostały wspomniane w dokumencie wydanym w 1266 roku przez księcia Henryka III. Na drewnianych kramach znajdowały się daszki, które osłaniały kupców przed deszczem. Z biegiem lat, po 1327 roku, drewniane konstrukcje zaczęły być zastępowane nowymi kamienicami, zbudowanymi w technice szachulcowej oraz murowanymi. W kolejnych dziesięcioleciach do parterowych pomieszczeń dobudowywano dodatkowe kondygnacje, głównie w celach mieszkalnych.

Pod koniec XIV wieku wszystkie kramy przekształciły się w murowane, jednak wąskie przejście, w połączeniu z wybudowanymi piętrami, zaczęło stawać się zbyt zaciemnione i mniej atrakcyjne. Z czasem handel ograniczył się wyłącznie do wyrobów żelaznych, co spowodowało nadanie nazwę Kramy Żelazne.

Produkcja i handel wyrobami żelaznymi trwały aż do końca XIX wieku. Po roku 1576 ulica od wschodniej i zachodniej strony została zamknięta przez bramy kamienic, a od zachodu przez budynek Nowego Ratusza.

Po 1945

W wyniku wojennych zawirowań w 1945 roku, wiele budynków usytuowanych po zachodniej stronie Przejścia Żelaźniczego zostało zrujnowanych, co skutkowało ich całkowitym zniszczeniem oraz późniejszą rozbiórką. Oba przejścia, zarówno Garncarskie, jak i Żelaźnicze, przyjęły swoje oficjalne nazwy dopiero 24 marca 1948 roku, co Wiąże się z powojenną reorganizacją przestrzeni miejskiej Wrocławia.

Przypisy

  1. Harasimowicz 2006 ↓, s. 725.
  2. Harasimowicz 1997 ↓, s. 225.
  3. Antkowiak 1997 ↓, s. 350.
  4. a b c d Antkowiak 1970 ↓, s. 210.
  5. Czerner 1976 ↓, s. 27.
  6. ZDiUM ulice 2019 ↓, poz. 4385.
  7. Słownik języka polskiego PWN

Oceń: Ulica Przejście Żelaźnicze we Wrocławiu

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:16