Ulica Komuny Paryskiej we Wrocławiu


Ulica Komuny Paryskiej to istotny element układu komunikacyjnego Wrocławia, położona w malowniczym osiedluPrzedmieście Oławskie, które wcześniej stanowiło część historycznej dzielnicy Krzyki. Ulica ta rozciąga się od ulicy Podwale aż do ulicy Tadeusza Kościuszki, a jej całkowita długość wynosi 945 metrów, z dodatkowym odcinkiem drogi wewnętrznej o długości 112 metrów.

Trasa ulicy przebiega przez obszar zabudowy śródmiejskiej, który ze względu na swoje walory historyczne objęty jest ochroną i znajduje się w rejestrze zabytków. Wzdłuż ulicy można zauważyć wiele budynków, które są ujęte w gminnej ewidencji zabytków, co świadczy o jej dużym znaczeniu kulturowym.

Na północnej stronie ulicy Komuny Paryskiej znajduje się skwer Zygmunta Krasińskiego, pełniący ważną funkcję rekreacyjną dla mieszkańców, a pod numerem 36-38 mieści się Szkoła Podstawowa nr 2 im. mjr. Henryka Sucharskiego, zlokalizowana w budynku, który dawniej był siedzibą Ewangelickiej Obywatelskiej Szkoły Średniej.

Historia

Przed powstaniem ulicy

Końcowy fragment obecnej ulicy Komuny Paryskiej jest usytuowany na obszarze dawnej polskiej osady Parszów, powołanej do życia jako wieś lokacyjna. Najstarszy znany dokument związany z tą miejscowością datowany jest na 1305 rok, kiedy to osada stała się częścią dóbr biskupa wrocławskiego. Znajdowała się w okolicach dzisiejszego placu Zgody, a w późniejszych wiekach, od końca XV wieku, znana była także jako Biały Folwark, co w różnych językach oznaczało przedmioty budowlane, jak pałac biskupi.

Pierwsza część ulicy ma również swoje korzenie w terenie, który niegdyś był przedpole miejskich fortyfikacji, znanych jako Ohlauer Vorstadt. W wyniku likwidacji tychże fortyfikacji, obszar przez który obecnie przebiega ulica Komuny Paryskiej został włączony do granic miasta w 1808 roku. Należy podkreślić, że zanim na tym obszarze wytyczono nową drogę, istniała już prostopadle biegnąca ulica, dzisiejsza ulica Kazimierza Pułaskiego, wzmiankowana po raz pierwszy w 1370 roku.

Powstanie i rozwój ulicy do 1945 r.

Historia drogi na terenie dzisiejszej ulicy Komuny Paryskiej sięga czasów XIV wieku, a sama droga została formalnie wspomniana w dokumentach z 1403 roku. Jej celem była komunikacja z tak zwanym Czerwonym Folwarkiem, który był lokalizowany w pobliżu Białego Folwarku, w rejonie dzisiejszych posesji przy ulicy Komuny Paryskiej 69-73, skąd też ulica przyjęła swoje późniejsze imię. Po rozbiórce fortyfikacji miejskich w 1813 roku, wytyczono nową ulicę wzdłuż zewnętrznego brzegu zachowanej fosy miejskiej, co przyczyniło się do urbanistycznego i rekreacyjnego rozwoju okolicy.

W początkowych latach istnienia, ulica była raczej peryferyjna, ulokowana przy Przedmieściu Oławskim. W połowie XVI wieku rozpoczęła się luźna zabudowa, a lata 40. XIX wieku przyniosły II falę parcelacji istniejących nieruchomości, która zakończyła się budową domów czynszowych. Ostatecznie, obszar ten przekształcił się w osiedle, które w powszechnym rozrachunku uważano za mniej zamożne, gdzie głównie zamieszkiwały robotnicze rodziny. W maju 1848 roku miały tu miejsce protesty pokojowe związane z ciężkimi warunkami życia mieszkańców.

Wśród instytucji, które były zlokalizowane przy ulicy Komuny Paryskiej, można wymienić:

  • Obywatelską Szkołę Średnią, pod nr 36-38, zbudowaną w latach 1875–1877 według projektu Johanna Roberta Mende,
  • schronisko dla dziewcząt Marthastift, zlokalizowane pod nr 72, wybudowane w 1868 roku,
  • siedzibę wrocławskiej gminy Braci Morawskich, pod nr 26-28, projektowana w 1865 roku, budynek wzorowany na berlińskiej siedzibie (nie istnieje),
  • Dom Wychowawczy Daheim, pod nr 19, wybudowany w 1911 roku, utrzymany w stylu modernistyczno-neobarokowym według projektu Th. Grunewalda,
  • żeńskim domem studenckim, pod nr 21, zbudowanym w 1930 roku według projektu Richarda Gaze.

W pierwszej części dawniej przebiegającej ulicy, na północnym odcinku od Podwala do obecnej ulicy Zygmunta Krasińskiego, utworzono w 1777 roku pierwszy cmentarz, który z czasem rozrastał się i obejmował cmentarze protestanckie oraz katolickie. Od 1888 roku teren ten przekształcany był w skwer z placem zabaw dla dzieci, a jego forma była sukcesywnie modernizowana. Jeszcze w 1901 roku przy ulicy Komuny Paryskiej widoczne były fragmenty dawnych nekropolii z numerami od 2 do 6.

Wzdłuż krótkiego odcinka ulicy Komuny Paryskiej powstały tory tramwajowe już w 1901 roku, których kursowanie kontynuowano także po II wojnie światowej, łącząc ulicę z innymi ważnymi arteriami miasta, takimi jak ulica Stanisława Małachowskiego, ulica gen. Jana Henryka Dąbrowskiego oraz aleja Juliusza Słowackiego. Transport szynowy funkcjonował tutaj aż do 1978 roku.

II wojna światowa

W trakcie oblężenia Wrocławia w 1945 roku, w wyniku intensywnych działań wojennych, doszło do dużego zniszczenia zabudowy Przedmieścia Oławskiego. Obszary te zostały znacznie uszkodzone przed artylerię oraz skutkiem bombardowań lotniczych. Z drugiej strony, w przypadku ulicy Komuny Paryskiej, ilość uszkodzeń była relatywnie niewielka. Przed 1 lutego 1945 roku, jedynie domy nr 15, 20-28 i 39 uległy zniszczeniu, podczas gdy pozostałe budynki przetrwały w dobrym stanie.

Okres powojenny

Mimo zniszczeń spowodowanych II wojną światową, zachowanie wielu budynków mieszkalnych pozwoliło na to, że Przedmieście Oławskie stało się jednym z najbardziej zaludnionych obszarów Wrocławia. W 1955 roku mieszkało tam łącznie około 40% mieszkańców miasta, zarówno na Przedmieściu Oławskim, jak i Przedmieściu Odrzańskim.

W latach 2006–2007 zrealizowano inwestycję TBS Pułaskiego, obejmującą nowe budynki mieszkalne z dodatkowymi funkcjami usługowymi, których koncepcję architektoniczną przygotowała pracownia Domino Grupa Architektoniczna, a od października 2013 roku do lipca 2015 roku trwała budowa kolejnego budynku w ramach inwestycji Pułaskiego Park. Kontynuacją tej zabudowy stał się projekt MINI apartamentów, zrealizowany przez tego samego dewelopera w latach 2016-2018.

Nazwy

W historii wspomnianej ulicy, można zauważyć, że przeszła ona przez różne etapy, zmieniając swoje oblicze. Ulica nosiła następujące nazwy:

  • Lange Gasse (Długa), do 1826 r.,
  • Vorwerkstrasse (Folwarczna), od 1826 r. do 1945 r.,
  • nazwy samowolne, stosowane czasowo w 1945 r.:
    • Ludowa – odcinek ulicy od ulicy Podwale do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego,
    • Bolesława Bieruta – odcinek ulicy od ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego do ulicy Tadeusza Kościuszki,
  • gen. Jarosława Dąbrowskiego, od 15.11.1945 r. do 24.03.1948 r.,
  • Komuny Paryskiej, od 24.03.1948 r.

Warto zauważyć, że pierwsza z nazw – Lange Gasse, czyli Długa, utrzymała się do 1826 roku, kiedy to została zmieniona. Powodem tej zmiany była fakt, że inna ulica, nosząca tę samą nazwę, zachowała ją do czasów współczesnych – ulica Długa.

Nowa, niemiecka nazwa ulicy – Vorwerkstrasse – była nawiązaniem do położonego w rejonie dzisiejszego numeru 73 folwarku. W języku niemieckim, termin Vorwerk w tłumaczeniu oznacza folwark. W tym miejscu znajdował się tzw. „Czerwony Folwark”, podczas gdy nieco na północ, w kierunku ulicy gen. Romualda Traugutta i placu Zgody, znajdował się „Biały Folwark”.

Po zakończeniu II wojny światowej, pierwszą oficjalną nazwą ulicy stała się ulica gen. Jarosława Dąbrowskiego. Nazwa ta była hołdem dla Jarosława Dąbrowskiego, generała i działacza niepodległościowego, który był dowódcą sił zbrojnych Komuny Paryskiej z 1871 roku. Okoliczności te prowadziły do zamieszania, ponieważ w sąsiedztwie istniała przecznica o nazwisku gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, co często skutkowało błędami w identyfikacji ulic.

W związku z tym postanowiono o wprowadzeniu nowej nazwy, co realnie zrealizowano w 1948 roku. Współczesna nazwa ulicy została nadana przez Miejską Radę Narodową uchwałą nr 1065 z 24.03.1948 r. Upamiętnia ona tzw. Komunę Paryską, która była rewolucyjnym powstaniem ludowym w Paryżu w 1871 roku.

Ulica

Powiązania

Ulica Komuny Paryskiej biega przez osiedle Przedmieście Oławskie, które niegdyś stanowiło część dzielnicy Krzyki. Jej trasa zaczyna się przy ulicy Podwale, a kończy na ulicy Tadeusza Kościuszki. Warto zaznaczyć, że ta ulica współdzieli swoje połączenia z innymi drogami publicznymi oraz kołowymi, co można zobaczyć w poniższej tabeli:

PowiązanieDroga / Nr drogi / UwagiStatus lub Kategoria / KlasaFotoOpis
SkrzyżowanieUlica Podwale
106451D
Gminna
Śródmiejska
_W prawo (dół) oraz na wprost i dalej w prawo (góra)
SkrzyżowanieUlica Aleksandra Hercena
105483D
Gminna
Dojazdowa
_Na wprost
SkrzyżowanieUlica Zygmunta Krasińskiego
105778D
Gminna
Lokalna
_Na pierwszym planie
SkrzyżowanieUlica gen. Jana Henryka Dąbrowskiego
105824D
Gminna
Lokalna
_W lewo (dół)
Włączenie do drogi publicznejSięgacz ulicy Komuny ParyskiejWewnętrzna gminna__
Włączenie do drogi publicznejUlica gen. Kazimierza PułaskiegoWewnętrzna gminna__
Skrzyżowanie
Sygnalizacja świetlna
Ulica gen. Kazimierza Pułaskiego
105848D
Torowisko tramwajowe
Gminna
Główna
__
SkrzyżowanieUlica Miernicza
105557D
Gminna
Dojazdowa
__
SkrzyżowanieUlica gen. Ignacego Prądzyńskiego
105611D
Gminna
Dojazdowa
__
SkrzyżowanieUlica Stacha Świstackiego
105697D
Gminna
Dojazdowa
__
SkrzyżowanieKoniec sięgacza ulicy Komuny Paryskiej (przerwany bieg jezdni)__
Ulica Zgodna
105763D
Gminna
Dojazdowa
_
Ulica Tadeusza Kościuszki
105786D
Torowisko tramwajowe
Gminna
Zbiorcza
Dojazdowa
_
Kontynuacja__

W zakresie planów dotyczących poprawy powiązań komunikacyjnych pojawiły się różne propozycje oraz postulaty. Do najważniejszych należy:

  • zlikwidowanie końcowego odcinka ulicy Komuny Paryskiej, który przylega do nienazwanego placu w miejscu skrzyżowania z ulicą Tadeusza Kościuszki i Zgodną, oraz włączenie go do planowanego rynku Przedmieścia Oławskiego,
  • budowa kładki dla pieszych oraz rowerzystów nad miejską fosą, wzdłuż przedłużenia ulicy Komuny Paryskiej.

Droga

Ulica Komuny Paryskiej przypisana jest do kategorii dróg gminnych, co oznacza, że jej numer to 105825D. Każdorazowo jest to droga ewidencyjna, ostatnio zaktualizowana do G1058250264011. Na początku, do roku 2012, ulica miała status drogi powiatowej o numerze 1695D. Jej długość wynosi 945 m i przebiega po terenie na wysokości od około 117,4 do 118,5 m n.p.m. Odcinek ulicy od ulicy gen. Jana Henryka Dąbrowskiego do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego objęty jest strefą ograniczenia prędkości do 30 km/h. Cała trasa jest przystosowana z obu stron do ruchu pieszych, mogąc być bezpiecznym miejscem do poruszania się.

Na początku szerokość pasa drogowego w liniach rozgraniczających waha się od 13 do 37 m. Odcinek ten jest jednojezdniowy, z jedną jezdnią pokrytą granitową kostką brukową. Wyjątek stanowią fragmenty od ulicy Podwale do ulicy gen. Jana Henryka Dąbrowskiego oraz niektóre skrzyżowania oraz przejścia dla pieszych, gdzie nawierzchnia wykonana jest z masy bitumicznej. Przeprowadzono również betonowe nawierzchnie w okolicach przejazdu tramwajowego przez ulicę gen. Kazimierza Pułaskiego.

W zakresie dróg gminnych, ulica znajduje się na działkach o podanych poniżej polach powierzchni:

OdcinekDziałkaPowierzchnia
od ulicy Podwale do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiegodziałka nr 90/2, AM-5, obręb Południe7 459 m² (7 435 m²)
od ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego do ulicy gen. Ignacego Prądzyńskiegodziałka nr 57, AM-9, obręb Południe6 039 m² (6 030 m²)
od ulicy gen. Ignacego Prądzyńskiego do ulicy Stacha Świstackiego oraz ulicy Tadeusza Kościuszkidziałka nr 1, AM-11, obręb Południe1 988 m² (1 985 m²)
łącznie droga gminna:nr 1, 57, 90/215 486 m² (15 450 m²)

Dodatkowo w skład ulicy wchodzi droga wewnętrzna o długości 112 m, stanowiąca tzw. sięgacz, znajdująca się na działce o powierzchni 705 m² (która wynosi w rzeczywistości 708 m²). Sięgacz ten wykonany jest częściowo z betonu oraz z masy bitumicznej na dalszej części.

Komunikacja

Na odcinku ulicy od Stacha Świstackiego do Podwale kursują miejskie autobusy, poruszające się w jednym kierunku, od wschodu na zachód. W drugą stronę autobusy przebiegają ulicą Tadeusza Kościuszki. Ustawiono przystanki komunikacji miejskiej: Świstackiego, Komuny Paryskiej, Komuny Paryskiej (szkoła) oraz skwer Krasińskiego. Przystanek Komuny Paryskiej zintegrowany jest także z przystankami tramwajowymi w ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego, co umożliwia łatwą przesiadkę pomiędzy środkami komunikacji miejskiej. Warto również zauważyć, że torowisko tramwajowe w ulicy Tadeusza Kościuszki w obecnym stanie pozostaje nieużytkowane.

Od ulicy Podwale do gen. Kazimierza Pułaskiego, droga jest częścią wrocławskiej strefy rowerowej, a dalej w kierunku ulicy Tadeusza Kościuszki, wyznaczono ją jako jedną z głównych rowerostrad. Obecnie drogi rowerowe oraz specjalny pas dla rowerzystów zostały wytyczone na odcinku od Podwale do Zygmunta Krasińskiego. Tutaj też jest wspólna przestrzeń dla rowerzystów w ramach strefy ograniczenia prędkości do 30 km/h, aż do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego. Na dłuższych odcinkach nie wytyczono oddzielnych dróg rowerowych, a kontrapas został wyznaczony dopiero od ulicy gen. Ignacego Prądzyńskiego do Stacha Świstackiego. Blisko końca ulicy, przy Krasińskiego i Tadeusza Kościuszki, można znaleźć stację roweru miejskiego.

Zabudowa i zagospodarowanie

Układ urbanistyczny

Ulica Komuny Paryskiej znajduje się w sercu Wrocławia, w obszarze intensywnie zabudowanym, który charakteryzuje się mieszanką funkcji mieszkalnych oraz usługowych. Ten fragment miasta jest znany z wielofunkcyjnego charakteru, gdyż łączy zarówno zabudowę mieszkalną, jak i komercyjną. Odcinek tej ulicy, który rozciąga się od ulicy Podwale do ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego, określa się mianem centralnego miejsca pełniącego funkcje różnorodne, podczas gdy dalszy ciąg prowadzi przez obszar ozdobiony ładnymi kamienicami.

W strukturze urbanistycznej tego rejonu można dostrzec złożony układ kompozycyjny, w którego skład wchodzą elementy liniowe oraz kwartałowe. Dominującą formą są bloki mieszkalne z reprezentacyjnymi funkcjami na peryferiach oraz użytkowymi po stronie wewnętrznej. Jak wymieniono, wzdłuż ulicy usytuowana jest zabudowa pierzejowa, jednak są dostrzegalne pewne luki, na przykład pomiędzy numerem 56 a ul. gen. Kazimierza Pułaskiego z boku północnym, tudzież między numerami 84 a 94. Rejon ten odznacza się gęstym układem komunikacyjnym oraz dobrze rozwiniętą siecią transportu publicznego.

Znaczenie przestrzeni

Główna część ulicy Komuny Paryskiej ma charakter publicznego terenu lokalnego. Zaczyna się ona w okolicach bulwaru ogólnomiejskiego, łącząc się z ulicą Podwale, a jej dalszy odcinek do ulicy Zygmunta Krasińskiego pełni rolę ogólnomiejskiej przestrzeni publicznej. Wzdłuż tej ulicy usytuowany jest skwer Zygmunta Krasińskiego, który stanowi ważny punkt zieleni miejskiej. Potem ulica przybiera lokalny charakter, przejawiany w przecięciu z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego, aż do momentu skrzyżowania z ulicą Stacha Świstackiego, gdzie odnajduje swoje znaczenie jako lokalne centrum z otaczającymi ulicami, takimi jak ul. Zgodna oraz plac Zgody. Niektóre cieńsze przecznice związane z ulicą Komuny Paryskiej mają ograniczone znaczenie publiczne, podczas gdy część ulicy pomiędzy ul. gen. Kazimierza Pułaskiego a ul. Tadeusza Kościuszki to strefa o charakterze handlowym.

Punkty użyteczności publicznej, instytucje, urzędy i inne

W obszarze ulicy można znaleźć liczne instytucje użyteczności publicznej:

  • Dzienny Dom Pomocy prowadzony przez Miejskie Centrum Usług Socjalnych we Wrocławiu, ulica Komuny Paryskiej 11,
  • Hostel Wratislavia, ulica Komuny Paryskiej 19,
  • Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych, Wydział Filologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, ulica Komuny Paryskiej 21,
  • Szkoła podstawowa nr 2 im. mjr. Henryka Sucharskiego, ulica Komuny Paryskiej 36-38,
  • Biuro Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych Wrocławskiego Obszaru Funkcjonalnego Urzędu Miejskiego Wrocławia, ulica Komuny Paryskiej 39,
  • Przedszkole nr 35 z oddziałami integracyjnymi „Tęczowy Domek” we Wrocławiu, ulica Komuny Paryskiej 44, 46,
  • Pracownia Komuny Paryskiej 45 (ośrodek kultury), ulica Komuny Paryskiej 45,
  • Centrum Kształcenia Administracyjno-Prawnego (niepubliczna szkoła policealna, o uprawnieniach szkoły publicznej), ulica Komuny Paryskiej 72.

Zabudowa

Na ulicy Komuny Paryskiej występują kwartały zabudowy, w których budynki o pierzejowym ustawieniu pełnią funkcje reprezentacyjne. W tej okolicy dominują zabytkowe budynki sprzed II wojny światowej, uzupełnione nowymi strukturami pochodzącymi zarówno z XX, jak i XXI wieku. Wiele z nich to budynki mieszkalne oraz mieszkalno-usługowe z lokalami dostępnymi na parterach tych obiektów. Wysokość budynków w tej okolicy waha się od czterech do ośmiu kondygnacji nadziemnych. Przy północnej stronie ulicy w początkowym odcinku znajduje się skwer Zygmunta Krasińskiego, który stanowi ukojenie dla mieszkańców.

Wśród innych obiektów wymienić można instytucje edukacyjne oraz adaptacje budynków na potrzeby hostelowe i inne ośrodki usługowe. Na zbiegu ulic Komuny Paryskiej, Tadeusza Kościuszki i Zgodnej znajduje się także niewielki plac pragnący zyskać nową funkcję jako miejsce spotkań lokalnej społeczności.

Wybrane obiekty współczesne i inne

Wybrane obiekty w tej części miasta są następujące:

  • TBS Pułaskiego – to średniowysokie budynki mieszkalne, które pełnią także funkcję usługową, z numeracją 39, 41, 44, 46; budynki mają 7 kondygnacji nadziemnych i są usytuowane prostopadle do ulicy, kształtując zachodnią pierzeję ulicy gen. Kazimierza Pułaskiego,
  • obiekt handlowy – jednokondygnacyjny pawilon z numeracją 48, o powierzchni zabudowy wynoszącej 70 m²,
  • Pułaskiego Park – średniowysoki budynek mieszkalny przy ul. Komuny Paryskiej 56, który oferuje 48 lokali mieszkalnych, mający powierzchnię 2 520 m², z aneksem handlowo-usługowym,
  • Paryski Zakątek – średniowysoki budynek mieszkalny z 135 lokalami usytuowany przy ul. Komuny Paryskiej 90, 90a, 92,
  • kamienica przy ul. Komuny Paryskiej 94a – przeszła gruntowną rewitalizację i modernizację, uwzględniającą dostosowanie dla osób z ograniczoną mobilnością.

Zieleń

Największym skwerem zieleni miejskiej przy ulicy Komuny Paryskiej jest skwer Zygmunta Kasińskiego, który rozciąga się po północnej stronie ulicy, zajmując powierzchnię 12 721 m². W uznaniu jego wartości, skwer ten jest chroniony w ramach gminnej ewidencji zabytków. Oprócz tego istnieją różne formy zieleni, w tym aleje oraz peryferyjna zieleń przyuliczna, urządzone wzdłuż pobliskich ulic. W okolicach skrzyżowania z ulicą gen. Kazimierza Pułaskiego oraz w obszarach śródblokowych przy ulicy Komuny Paryskiej można znaleźć także niewielkie elementy zieleni, które łagodzą intensywność otaczającej zabudowy.

Ochrona i zabytki

Ulica Komuny Paryskiej we Wrocławiu jest znaczącym obiektem, którego historia łączy się z bogatym dziedzictwem kulturowym tego miasta. Znajduje się ona na terenie Przedmieścia Oławskiego, które zostało wpisane do rejestru zabytków 20 czerwca 2005 roku na podstawie decyzji o wpisie nr 538/A/05. W ramach tego obszaru ochronie podlega przede wszystkim układ przestrzenny, który kształtował się od XIII do XIX wieku, a także archeologiczne nawarstwienia kulturowo-osadnicze, które dostarczają cennych informacji o historii rozwoju tej części Wrocławia.

Warto również podkreślić, że ochroną konserwatorską objęty jest zespół urbanistyczny ulicy Mierniczej, który stanowi ważny fragment pierzei północnej ulicy Komuny Paryskiej. Dodatkowo, w kontekście historycznych założeń zieleni, chroniony jest również kwartał obejmujący skwer po północnej stronie ulicy, od ulicy Podwale do ulicy Zygmunta Krasińskiego.

Wzdłuż ulicy i w najbliższej okolicy znajdują się liczne zabytki, które zostały uwzględnione w gminnej ewidencji zabytków. Poniżej znajduje się tabela przedstawiająca te obiekty (stan na kwiecień 2022 r.):

Obiekt, lokalizacjaRok budowy, typ ochronyZdjęcie
Strona południowa
Kamienica
ulica Podwale 70 (ulica Komuny Paryskiej 1)
projekt z 1861 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 3, zespół obiektów: 1
około 1895 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Oficyna mieszkalna, obecnie mieszkalny
ulica Komuny Paryskiej 3, zespół obiektów: 2
około 1895 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 5
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 11 (ulica gen. Jana Henryka Dąbrowskiego 2)
około 1870 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 13
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 17
około 1900 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica, obecnie Hostel „Wratislavia”
ulica Komuny Paryskiej 19
około 1910 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Dom Opieki „Daheim”, obecnie Dolnośląski Ośrodek Kształcenia Nauczycieli
ulica Komuny Paryskiej 19a (oficyna)
1912 r. (projekt Th. Grunewald)
typ ochrony: gez, mpzp
_
Lazaret, po 1945 r. Dom Studencki, obecnie Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego
ulica Komuny Paryskiej 21
1930 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 23
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 25
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 27
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 29
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 31
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 33
około 1870 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 35
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 37
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 43 (oraz ulica gen. Kazimierza Pułaskiego 12)
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 45
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 47
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 49-51
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 53
około 1870 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 55
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 57
około 1880 r., 2006 r. (rozebrana oficyna)
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 57a
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 59
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 61
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 63
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 65
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 67
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 69
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 71
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 73
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica Theodora Seidela, obecnie mieszkalny
ulica Komuny Paryskiej 73a
1879 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 85
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Strona północna
Cmentarze: świętych Bernarda, Krzysztofa, Salwadora i Doroty, obecnie skwer Zygmunta Krasińskiego
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 14
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 14a
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 16
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 18
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 30
1889 r.
typ ochrony: gez, mpzp (PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_EN.233496/1)
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 32
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 34
około 1890 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Ewangelicka Obywatelska Szkoła Średnia (Evangelische höhere Bürgerschule), obecnie Szkoła Podstawowa nr 2 im. mjr. Henryka Sucharskiego
ulica Komuny Paryskiej 36-38
lata 1875–1878
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 42
lata 1875–1876
typ ochrony: gez, mpzp (PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_EN.233504/1)
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 58-60
około 1890 r., około 1915 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 62-64
około 1890
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica, obecnie z usługowym parterem
ulica Miernicza 28
około 1890
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica „U Sadowników” („Zum Pomologen”), obecnie budynek mieszkalny
ulica Komuny Paryskiej 70
około 1905 r.
typ ochrony: gez, mpzp
Kamienica – siedziba Schroniska i Domu Wychowawczego dla Dziewcząt „Martha Stift”, obecnie budynek mieszkalny
ulica Komuny Paryskiej 72, zespół obiektów: 1
1868 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Oficyna mieszkalna I
ulica Komuny Paryskiej 72, zespół obiektów: 2 (dom słuchacza przy medycznym studium zawodowym / aktualnie Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa)
1868 r., około 1910 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Oficyna mieszkalna II
ulica Komuny Paryskiej 72, zespół obiektów: 3 (dom słuchacza przy medycznym studium zawodowym / aktualnie Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa)
1868 r., około 1910 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 74
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 74a
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 76
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 78
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica, obecnie mieszkalny z częściowo usługowym parterem
ulica gen. Ignacego Prądzyńskiego 24a
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 82
około 1880 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_
Kamienica
ulica Komuny Paryskiej 84
około 1880 r., 1960 r.
typ ochrony: gez, mpzp
_

Demografia

Ulica ta przechodzi przez tereny objęte różnymi rejonami statystycznymi, które charakteryzują się określoną gęstością zaludnienia oraz liczbą osób zameldowanych. Wszelkie dane pochodzą z dnia 31 grudnia 2021 roku.

Rejon statystycznyLiczba mieszkańcówGęstość zaludnienia [lud./km²]ObszarNumery adresowe
93108045910 427Północna strona
od ul. Podwale do ul. Zygmunta Krasińskiego
Brak
93111078621 503Północna strona
od ul. Zygmunta Krasińskiego do nr 30
Od nr 8 do nr 30
93113070626 908Południowa strona
od ul. Podwale do ul. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego
Od nr 3 do nr 9
93114051924 823Południowa strona
od ul. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego do nr 21
Od nr 11 do nr 21
93112094023 009Obie strony
od nr 23 i 32 do ul. gen. Kazimierza Pułaskiego
Od nr 23 do nr 37
od nr 32 do nr 42
93119063612 123Północna strona
od ul. gen. Kazimierza Pułaskiego do ul. Mierniczej
Od nr 48 do nr 62-64
93121085336 745Północna strona
od ul. Mierniczej do ul. gen. Ignacego Prądzyńskiego
Od nr 70 do nr 78
93125039015 482Południowa strona
od ul. gen. Kazimierza Pułaskiego do nr 53
Od nr 43 do nr 53
9312676928 636Południowa strona
od nr 55 do ul. Ignacego Prądzyńskiego
Od nr 55 do nr 73a
9312201 25429 410Północna strona
od ul. gen. Ignacego Prądzyńskiego do ul. Zgodnej
Od nr 82 do nr 96
93127288034 322Południowa strona
od ul. Ignacego Prądzyńskiego do ul. Stacha Świstackiego
Od nr 79 do nr 85
93128086029 661Południowa strona
od ul. Stacha Świstackiego do ul. Tadeusza Kościuszki
Brak

Baza TERYT

Informacje o ulicy Komuny Paryskiej w Wrocławiu pochodzą z Głównego Urzędu Statystycznego, który dysponuje danymi z bazy TERYT.

Oto szczegóły dotyczące tej ulicy:

  • województwo: dolnośląskie (02),
  • powiat: Wrocław (0264),
  • gmina/dzielnica/delegatura: Wrocław (0264011) gmina miejska; Wrocław-Krzyki (0264039) delegatura,
  • miejscowość podstawowa: Wrocław (0986283) miasto; Wrocław-Krzyki (0986544) delegatura,
  • kategoria/rodzaj: ulica,
  • nazwa ulicy: ul. Komuny Paryskiej (09101).

Przypisy

  1. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, POI nr 16037 (Przedszkole nr 35 ...).
  2. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 25304 (ul. Komuny Paryskiej 63a).
  3. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 28855 (ul. Komuny Paryskiej 21).
  4. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 33063 (ul. Komuny Paryskiej 36-38).
  5. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, POI nr 11429 (Pracownia Komuny Paryskiej 45).
  6. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 5676 (ul. Komuny Paryskiej 44).
  7. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 3913 (ul. Komuny Paryskiej 46).
  8. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UIA nr 19750 (ul. Komuny Paryskiej 48).
  9. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UIA nr 66741 (ul. Komuny Paryskiej 56).
  10. UGWiK 2022 ↓, EGiB: G5 026401_1.0022.AR_9.63.1_BUD.
  11. NID zabytek.pl 2022 ↓, dom-(kamienica)-783639.
  12. NID zabytek.pl 2022 ↓, dom-(kamienica)-783576.
  13. urbanity.pl 2022 ↓, Nowa Papiernia.
  14. urbanity.pl 2022 ↓, Ultra Nova.
  15. Mironowicz 2016 ↓, s. 34.
  16. Harasimowicz 2006 ↓, s. 393 (Komuny Paryskiej).
  17. Harasimowicz 2006 ↓, s. 724 (Przedmieście Oławskie).
  18. Harasimowicz 2006 ↓, s. 131 (Czerwony Folwark).
  19. Harasimowicz 2006 ↓, s. 91 (Bracia Morawscy).
  20. UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Inwestycje miejskie, ID: 3144.
  21. UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Mapa wysokościowa.
  22. UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Studium 2018, Rys. 9.
  23. UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Gminna Ewidencja Zabytków.
  24. UMWr SIP Mapy 2022 ↓, Mapa własności, Południe, AR_10, 6/4.
  25. UMWr SIP EMUiA 2022 ↓, UiA nr 962 (ul. gen. Kazimierza Pułaskiego).

Oceń: Ulica Komuny Paryskiej we Wrocławiu

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:11