Ulica Kamienna we Wrocławiu

Początkowy odcinek, o długości dwustu metrów, zostałOddany do użytku w 1900 roku, łącząc plac Powstańców z ulicą Drukarską. Na tym krótkim odcinku ulicy zastosowano rozwiązanie z dwoma pasami ruchu oraz pasem zieleni w środku. Ulica ta nazwano Steinstraße na cześć pruskiego ministra Heinrich Friedrich Karl Reichsfreiherr vom und zum Stein, który zmarł w 1831 roku.

W kolejnych latach, z powodu problemów związanych z własnością gruntów, doszło do powstania dalszego, nieregularnego odcinka tej ulicy. W 1902 roku, przy skrzyżowaniu wschodniego odcinka Kamiennej ze Ślężną, wybudowano zajezdnię tramwajową, która istnieje do dzisiaj jako zajezdnia tramwajowa nr 1. Tramwaje kursowały ulicą Kamienną na odcinku pomiędzy ulicami Borowską a Ślężną.

W planie miasta z 1909 roku, nazwa Steinstraße była obowiązująca dla obu odcinków, a w ich sąsiedztwie znajdował się fragment Neudorfer Friedhof (Cmentarza Nowowiejskiego). Zaledwie kilka lat po wytyczeniu ulicy, dostęp do kanalizacji oraz wybudowanie licznych kamienic czynszowych nadawało Kamiennej żywy charakter. Na północ od ulicy znajdowała się nieistniejąca już droga, Kräuterweg („Droga Ziołowa”), łącząca obie części ulicy.

Stan niewykorzystanej arterii trwał przez następne dziesięciolecia, a II wojna światowa przyniosła dodatkowe straty – praktycznie cała zabudowa wzdłuż Steinstraße i Kräuterweg została zniszczona.

Po wojnie, w wyniku działaniaPolskiej komisji nazewnictwa, nazwa ulicy zmieniła się na ul. Kamienną, a również spadkowa droga Kräuterweg przyjęła tę samą nazwę. Proces odbudowy zniszczonej przestrzeni rozpoczął się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, w obrębie osiedli Południe oraz Huby, aż po Gaj. Celem rozwoju była kontynuacja planów z początku XX wieku, co zaowocowało przedłużeniem Kamiennej do skrzyżowania z Ślężną oraz poszerzeniem ulicy do dwóch pasów z zielenią pośrodku.

Obecnie ulica Kamienna odgrywa kluczową rolę w systemie komunikacyjnym Wrocławia, łącząc centralny węzeł, jakim jest plac Powstańców Śląskich, z nowoczesną zabudową osiedli Huby, Gaj i Tarnogaj. Jej długość wynosi około 2,1 km, a zachodni odcinek prowadzi niemal równoleżnikowo, podczas gdy od skrzyżowania z ulicą Ślężną arteryja lekko skręca w kierunku południowo-wschodnim.