Ulica Jęczmienna we Wrocławiu

Pierwsze wytyczenia ulicy miały miejsce w 1873 roku, kiedy to powstała potrzeba połączenia dawnej wsi Gajowice z nowo powstałą linią kolejową. Ulica została nazwana Luisen Straße, a jej patronką została Luiza Pruska, co podkreśla ciężar historyczny tej okolicy. Już w 1874 roku rozpoczęto budowę pierwszych obiektów mieszkalnych przy tej ulicy.

W roku 1877 na placu Rozjezdnym, pomiędzy ulicami Jęczmienną a Kolejową, wzniesiono Zircus Busch, znany również jako Cyrk Buscha. Projekt zrealizowany przez Ernsta Welza przyczynił się do rozwoju kulturalnego regionu. Kolejnym istotnym wydarzeniem była budowa elektrowni w latach 1892–1893, która miała na celu zasilanie wrocławskich tramwajów elektrycznych, a jej lokalizacja przy wylocie Jęczmiennej na placu Rozjezdnym dodatkowo podkreśla jej historyczne znaczenie.

Okres II wojny światowej i oblężenie Festung Breslau w 1945 roku przyniosły znaczne zniszczenia tej okolicy. Z przedstawionych strat, Zircus Busch spłonął, a elektrownia na placu Rozjezdnym musiała zostać zburzona z powodu uszkodzeń. Niemniej jednak, kilka kamienic przetrwało i było przeznaczonych do odbudowy, co doprowadziło do pojawienia się nowych budynków w latach 1966–1968. W przypadku budynku nr 13–19 zlokalizowane były biura Wrocławskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, co świadczy o dalszym rozwoju tej części Wrocławia.

W drugiej połowie lat 70. XX wieku okolica nabrała nowego kształtu, kiedy to wzniesiono dwie „plomby” na parzystej stronie ulicy – siedmiokondygnacyjny blok nr 6–8 oraz pięciokondygnacyjny nr 12–16. Przeprowadzono również generalny remont przedwojennych kamienic nr 2, 4 i 10. Warto zauważyć, że w tym okresie zniknął kiosk znajdujący się na rogu z ulicą Grabiszyńską, co było częścią wielkiej transformacji tej okolicy.

W kwietniu 2021 roku ulica Jęczmienna znalazła się w obrębie Strefy Płatnego Parkowania, co jest kolejnym krokiem w kierunku zwiększenia efektywności zarządzania przestrzenią miejską.