Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy


Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy to unikalny obszar w obrębie Wrocławia, który został objęty ochroną jako zespół przyrodniczo-krajobrazowy. Ochrona tego terenu została wprowadzona na mocy decyzji Rady Miejskiej Wrocławia od 1997 roku, co miało na celu zabezpieczenie wartości przyrodniczych oraz kulturowych regionu.

Uzasadnieniem dla powstania tego zespołu była chęć zachowania różnorodnych zasobów, w tym elementów historycznych i architektonicznych, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Główne ramy ochrony zostały określone uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 grudnia 1999 roku, oznaczoną numerem XV/483/99.

Kontynuacja tych działań związana była z polityką ekologiczną miasta, która została zainicjowana wcześniej, w 1998 roku, poprzez uchwałę nr LII/813/98 z 5 czerwca tego samego roku. Na ten program nakładają się również ujawnione w 2004 roku zasady ochrony środowiska, przyjęte na lata 2004–2015, a potwierdzone aktualizacjami z 2009 i 2006 roku.

Zakres ochrony Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego został jasno określony w wcześniej wspomnianej uchwale, odnosząc się do zakazów i ograniczeń dotyczących przede wszystkim przekształcania terenów zieleni oraz lokalizacji obiektów przemysłowych. Dodatkowo, uchwała przewiduje możliwość powołania Rady Naukowej tego zespołu przez Prezydenta Wrocławia, co ma na celu wspieranie obywateli w zakresie opiniowania i tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego.

W kontekście ochrony przyrody w Wrocławiu, Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy odgrywa kluczową rolę, łącząc różnorodność biologiczną i kulturową miasta z zasadami świadomego oraz harmonijnego rozwoju.

Położenie

Teren Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego rozciąga się na obszarze o powierzchni 1131 ha. Obszary chronione są otoczone wodami rzeki Odry, co wpływa na ich znaczenie ekologiczne i krajobrazowe. Granice tego terenu delineowane są przez:

Obszar ten obejmuje również kilka wrocławskich wysp, takich jak Wielka Wyspa oraz Wyspa Opatowicka. Dodatkowo na terenie ścisłej ochrony znajduje się grobla, która oddziela Kanał Powodziowy od Kanału Żeglugowego.

Na tym terenie znajdują się również osiedla takie jak: Szczytniki, Dąbie, Biskupin, Bartoszowice, Zalesie, Zacisze, Sępolno oraz fragment osiedla Opatowice, na Wyspie Opatowickiej. Istotnym elementem terenu jest również niewielki obszar, który w przeszłości należał do dzielnicy Psie Pole, obejmujący osiedla Kowale oraz Swojczyce, a także groblę rozdzielającą te obszary.

Geograficznie, Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy znajduje się w mezoregionie fizycznogeograficznym, który nosi symbol 318.52 – Pradolina Wrocławska.

Zagospodarowanie i komunikacja

Obszar Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego o powierzchni 1131 ha jest zorganizowany w sposób, który ma istotne znaczenie dla funkcjonowania lokalnej społeczności oraz środowiska. Poniższy wykaz przedstawia szczegółową strukturę zagospodarowania tego obszaru:

Typ zagospodarowaniaProcent powierzchniOpisProcent szczegółowy
Wody powierzchniowe10%
Zieleń46,6%Zieleń urządzona23,3%
Zieleń nieurządzona21,5%
Zabudowa mieszkaniowa38,2%W tym objęta ochroną konserwatorską78%

W chwili obecnej największą część zabudowy stanowi mieszkalnictwo. W poszczególnych rejonach, takich jak:

  • Zalesie i Zacisze – przeważa zabudowa jednorodzinna,
  • Sępolno – charakteryzuje się niską zabudową wielorodzinną,
  • Biskupin, Bartoszowice, Dąbie – występują tu zarówno domy jednorodzinne, jak i wielorodzinne oraz kompleks akademików, określany jako Wittigowo,
  • Szczytniki – poświęcone są na potrzeby uczelni oraz instytucji, z obecnością domów studenckich.

W obszarze tym znajduje się także zajezdnia tramwajowa, która pełni istotną rolę w komunikacji miejskiej. Należy jednak zaznaczyć, że wiele zakładów przemysłowych, które kiedyś funkcjonowały w tym terenie, stopniowo znika, szczególnie w okolicy Ulicy M. Baciarellego. Zlikwidowane zostało również Przedsiębiorstwo Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego przy Ulicy Wiwulskiego i Biegasa, a na jego miejscu powstaje nowe osiedle domów wielorodzinnych.

W granicach Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego znajdują się liczne obiekty sportowe. Wśród nich wyróżniają się:

  • kompleks obiektów Akademii Wychowania Fizycznego, w tym Stadion Olimpijski, usytuowany przy Alei Ignacego Paderewskiego,
  • Stadion KS Ślęza, znajdujący się przy Ulicy Zygmunta Wróblewskiego,
  • Stadion AZS przy ul. J. Baudouina de Courtenay,
  • Stadion KS Budowlani, który znajduje się przy Ulicy Edwarda Dembowskiego,
  • Boisko AWF przy Ulicy Adama Mickiewicza,
  • obiekty MOSiR oraz inne mniejsze obiekty sportowe.

Dodatkowo, znaczącym obiektem w tym areału jest Hala Stulecia oraz Wytwórnia Filmów Fabularnych.

Mimo że w obrębie SZPK nie ma dużych zakładów przemysłowych, to jednak w jego bezpośrednim sąsiedztwie, przylegając do Kanału Powodziowego i Żeglugowego, zlokalizowane jest znaczące zgrupowanie zakładów i przedsiębiorstw. Obejmuje to między innymi: Wrocławską Stocznię Rzeczną, bazę wojskową, Polifarb, Viscoplast (3M), Wrocławskie Zakłady Przemysłu Nieorganicznego, Polmos, Volvo, Elektromontaż oraz wiele innych, z których część emituje zanieczyszczenia. Kontrola ich działania i ograniczanie szkodliwości stają się priorytetem, wymagającym wdrożenia odpowiednich systemów zarządzania jakością, ochroną środowiska oraz bezpieczeństwem i higieną pracy.

Komunikacja tego obszaru opiera się na wielu przeprawach we Wrocławiu, które umożliwiają sprawny transport:

Aleja Jana Kochanowskiego jest obecnie częścią drogi krajowej nr 8, jak również europejskiej E67. Z kolei Ulica Adama Mickiewicza stanowi drogę wojewódzką nr 455. W planach znajduje się budowa nowego połączenia przez dolinę Odry oraz Oławy z Aleją Armii Krajowej w ramach Obwodnicy śródmiejskiej Wrocławia. Niemniej jednak, te zamiary spotykają się z krytyką ze strony środowisk zaangażowanych w ochronę tego obszaru oraz wywołują silne emocje wśród mieszkańców.

Tereny zielone

W obrębie Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego znajdują się różnorodne obszary zieleni, które pełnią istotną rolę w ekosystemie tego regionu. Obszary te są nie tylko miejscem wypoczynku, ale także służą jako naturalne habitaty dla wielu gatunków roślin i zwierząt.

Do kluczowych elementów zieleni w tym zespole należą:

ObszarTypPowierzchnia [ha]Zdjęcie
Ogród Zoologicznyogród33Brak
Ogród JapońskiogródBrakBrak
Ogród Roślin Leczniczychogród2,66Brak
Park Szczytnickipark87,31 (105)Brak
Park DąbskiparkBrakBrak
Park Biskupińskipark10Brak
Wzgórze KilimandżaropozostałeBrakBrak
Morskie Okopozostałe10Brak
Czarna Woda z pasem zieleni parkowejpozostałeBrakBrak
Wyspa Opatowicka z lasem i starorzeczempozostałeBrakBrak
Odra – terasy, wałypozostałeBrakBrak
Ogrody działkowe i przydomowepozostałeBrakBrak
Obszar leśny przy Al. I. PaderewskiegopozostałeBrakBrak
Cmentarz Świętej RodzinycmentarzBrakBrak

Przyroda

Wśród najważniejszych obszarów przyrodniczych Szczytnickiego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego wyróżniają się: Park Szczytnicki, Wyspa Opatowicka, a także tereny związane z wodami powierzchniowymi oraz obszary nadbrzeżne. Dodatkowo, w mniejszym zakresie są to ZOO oraz Rejon Czarnej Wody, Morskiego Oka i Kilimandżaro. W Parku Szczytnickim, zwłaszcza, można zaobserwować dużą bioróżnorodność, obejmującą zarówno gatunki roślinne, jak i zwierzęce, z wyraźnym naciskiem na ptaki.

W obszarze parku zaobserwowano

występowanie 244 taksonów drzew i krzewów (196 gatunków). Jedynie 6 obiektów objętych jest ochroną w formie pomników przyrody, podczas gdy ocenia się, że jeszcze ponad 120 drzew kwalifikuje się do objęcia tą formą ochrony. Z dorodnymi dębami związane są dwa występujące tu chronione gatunki chrząszczy – kozioróg dębosz oraz zależna od występowania próchna dębowego pachnica. Na terenie Parku występuje 5 gatunków chronionych roślin. W zbliżonych do naturalnych miejscach parku (np. Stary Park) występuje zubożały grąd i runo charakterystyczne dla łęgów i grądów.

Mimo iż obecność zwierząt w parku jest ograniczona przez intensywną działalność człowieka i barierami, które utrudniają migrację, udało się jednak zarejestrować

około 70 gatunków ptaków lęgowych, w tym dzięcioła średniego i muchołówkę białoszyją, chronione gatunki chrząszczy i błonkówek, a z motyli między innymi rzadkiego w skali Śląska – ogończyka wiązowca. Park Szczytnicki jest żerowiskiem wielu gatunków nietoperzy, a w dziuplach drzew wykryto tu kolonie rozrodcze nocka rudego i borowca wielkiego oraz wiele stanowisk godowych borowca wielkiego i karlika większego. Z gadów występuje w Parku zaskroniec.

Na Wyspie Opatowickiej występuje lesisty teren, dominowany przez łęg wiązowo–jesionowy oraz grąd. Znajdują się tu

rośliny chronione, m.in. śnieżyczka przebiśnieg, bardzo ciekawe gatunki chrząszczy oraz motyli nocnych, płazy – rzekotka drzewna, a z gadów – zwinka i zaskroniec. Na wyspie w części porośniętej grądem pozostał fragment starego koryta Odry, odcięty w czasie prac regulacyjnych. Zbiornik ten posiada pokryte gęstymi zaroślami zróżnicowane brzegi, a jego taflę wody porasta rzęsa wodna. Wraz z sąsiadującymi z lasem łąkami Wyspa Opatowicka tworzy mozaikę środowisk, która powinna zostać utrzymana poprzez objęcie ochroną z wyznaczeniem funkcji przyrodniczej jako priorytetowej nad pozostałymi funkcjami tego terenu.

Analiza stopnia zanieczyszczenia gleby w Parku Szczytnickim pokazuje niepokojące wyniki:

Zawartości poszczególnych metali w transekcie między ulicami Różyckiego i Mickiewicza w Parku Szczytnickim wahały się w następujących granicach: 60–435 mg.kg-1 Pb, 170–720 mg.kg-1 Zn, 0,05–4,5 mg.kg-1 Cd i 40–570 mg.kg-1 Cu. Nie znaleziono wyraźnego wpływu odległości od ruchliwych ulic na zawartość miedzi i cynku. Zależność taka widoczna jest dla ołowiu, a w mniejszym stopniu również dla kadmu, lecz wyłącznie w bliższym sąsiedztwie ulic. Zawartość metali w glebach centralnej części transektu była bowiem znacznie wyższa niż w pobliżu ulic, co sugeruje dodatkowe, inne niż komunikacyjne źródła skażenia.

Przypisy

  1. Monika Dimos. Porosty Parku Szczytnickiego we Wrocławiu. „Acta Botanica Silesiaca”. 2, s. 173-179, 2005. ISSN 1895-5738. [dostęp 16.05.2014 r.]
  2. Jerzy Wójcik: Wrocław: Most Wschodni dzieli wyspę. Gazeta Wrocławska, 25.11.2009 r. [dostęp 16.05.2014 r.]
  3. Debata mieszkańców o moście Wschodnim na Biskupinie. gazeta.pl, Źródło: Gazeta Wyborcza Wrocław, 30.11.2009 r. [dostęp 20.05.2010 r.]
  4. Agata Saraczyńska: Debata o Wielkiej Wyspie: Krzyki, gwizdy i oklaski. gazeta.pl, Źródło: Gazeta Wyborcza Wrocław, 01.12.2009 r. [dostęp 20.05.2010 r.]
  5. Opinia Prof.dr hab. Jerzego Hrynkiewicza-Sudnika. Akcja Park Szczytnicki, 07.04.2010 r. [dostęp 20.05.2010 r.]
  6. 5. Ochrona dziedzictwa przyrodniczego i racjonalne użytkowanie zasobów przyrody. wrosystem.um.wroc.pl. s. 16. [dostęp 19.05.2010 r.]
  7. AKTUALIZACJA „PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA WROCŁAWIA NA LATA 2004 -2015”. www.wroclaw.pl. s. 132. [dostęp 17.05.2010 r.]
  8. Trasa turystyczna "Budowle hydrotechniczne Wrocławskiego Węzła Wodnego". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, 2007. s. 39. [dostęp 20.05.2010 r.]
  9. 5. Środowisko przyrodnicze Wrocławia. wrosystem.um.wroc.pl, 2003. s. 22. [dostęp 19.05.2010 r.]
  10. Bogusław Wojtyszyn: Problematyka ochrony środowiska w praktyce planistycznej Wrocławia. [w:] Raport 2002 – Miasto – Gospodarka przestrzenna [on-line]. www.eko.org.pl, 2002. [dostęp 17.05.2010 r.]
  11. Cezary Kabała, Tadeusz Chodak: Gleby. [w:] Raport 2002 – Miasto – Środowisko [on-line]. eko.org.pl, 2002. [dostęp 20.05.2010 r.]
  12. Elżbieta Węgrzyn: Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy. www.przyroda.wroclaw.pl. [dostęp 17.05.2010 r.]
  13. Interaktywna mapa opracowania ekofizjograficznego. [w:] Opracowanie Ekofizjograficzne dla Województwa Dolnośląskiego [on-line]. eko.wbu.wroc.pl, listopad 2005. [dostęp 29.05.2010 r.]
  14. UCHWAŁA NR XLI/1276/09 z dnia 19.11.2009 roku w sprawie zmiany uchwały Nr XXIX/2220/04 Rady Miejskiej Wrocławia w sprawie przyjęcia "Programu ochrony środowiska dla miasta Wrocławia na lata 2004-2015". uchwaly.um.wroc.pl; Biuletyn Urzędowy RMW z 18.06.1998 r. Nr 5, poz.156, 19.11.2009 r. [dostęp 17.05.2010 r.]
  15. UCHWAŁA NR LII/3183/06 z dnia 08.06.2006 roku w sprawie "Powiatowego programu zwiększenia lesistości Miasta Wrocławia". uchwaly.um.wroc.pl; Biuletyn Urzędowy RMW z 27.06.2006 r. Nr 6, poz.187, 08.06.2006 r. [dostęp 17.05.2010 r.]
  16. UCHWAŁA NR LII/813/98 z dnia 09.12.1999 roku w sprawie przyjęcia Zasad polityki ekologicznej Wrocławia. uchwaly.um.wroc.pl; Biuletyn Urzędowy RMW z 18.06.1998 r. Nr 5, poz.156, 09.12.1999 r. [dostęp 17.05.2010 r.]
  17. UCHWAŁA NR XXIX/2220/04 z dnia 18.11.2004 roku w sprawie przyjęcia Programu Ochrony Środowiska dla miasta Wrocławia na lata 2004-2015. uchwaly.um.wroc.pl; Biuletyn Urzędowy RMW z 30.11.2004 r. Nr 11, poz.1750, 18.11.2004 r. [dostęp 17.05.2010 r.]
  18. Adam Guziak: IV. osiedla Zacisze, Zalesie, Sępolno, Bartoszowice, Biskupin, Dąbie i Szczytniki (tzw. Wielka Wyspa). [w:] Raport 2002 – Miasto – Środowisko, Biosfera [on-line]. www.eko.org.pl. [dostęp 17.05.2010 r.]
  19. Mosty. ZDiUM. s. 11. [dostęp 20.05.2010 r.]

Oceń: Szczytnicki Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy

Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:25