Kanał Opatowicki

Wzdłuż Kanału Opatowickiego znajduje się Śluza Opatowice, która, w połączeniu z Jazem Opatowice usytuowanym na głównym nurcie rzeki Odra, tworzy istotny stopień wodny znany jako stopień Opatowice. Te elementy hydrologiczne, w zusammen z stopniem Bartoszowice oraz Kanałem Odpływowym, umożliwiają skuteczne zarządzanie przepływem wód rzeki Odra w ramach Bartoszowicko–Opatowickiego Węzła Wodnego, który integruje cały Wrocławski Węzeł Wodny.

Warto również dodać, że kanał jest usytuowany na lewym brzegu rzeki Odra i został zaprojektowany tak, aby skracać trasę wodną do centrum Wrocławia, łącząc się z meandrującą rzeka w kierunku północnym. Kanał Opatowicki, w połączeniu z innymi kanałami, takimi jak Kanał Żeglugowy i Kanał Powodziowy, został zbudowany w latach 1912-1917, a także markerowane lata 1913-1917.

Dojazd do kanału możliwy jest z wielu kierunków; od południa można dostać się tam poprzez Ulicę Międzyrzecką oraz Ulicę Opatowicką. Z północy, przybywając od Bartoszowic, dotrzeć można poprzez Kładkę Bartoszowicką, a dalej przez las oraz łąki Wyspy Opatowickiej. Choć obecna konstrukcja kanału pochodzi z 1917 roku, warto zaznaczyć, że jego miejsce zajmuje wcześniejszy Przekop Opatowicki, stworzony w latach 1531-1554.

Powierzchnia wodna Kanału Opatowickiego wynosi około 4,3 ha i jest obecnie dzierżawiona przez Polski Związek Wędkarski, w związku z czym wody te są regularnie wykorzystywane przez miłośników wędkarstwa.