Stadion Olimpijski we Wrocławiu

---

Historia

Stadion Olimpijski we Wrocławiu to obiekt o bogatej i fascynującej historii, sięgającej lat 1924–1925, kiedy to powstał jego projekt. Wbrew swojej nazwie, stadion nie był od początku przystosowany wyłącznie do organizacji wydarzeń olimpijskich, lecz także mniejszych przedsięwzięć. Na przykład, w dniach 18–24 czerwca 1930 roku odbyły się tu III Igrzyska Niemieckie, które stanowiły kluczowy etap w przygotowaniach reprezentacji Niemiec do igrzysk olimpijskich w Los Angeles. W 1937 roku miał miejsce XII Niemiecki Festiwal Pieśni, a rok później zorganizowano Niemiecki Festyn Gimnastyki i Sportu.

W okresie 1935–1939 stadion przeszedł znaczną rozbudowę. Po zakończeniu II wojny światowej zdołano go odbudować pomimo dużych zniszczeń oraz dodatkowo rozbudować. W lipcu 1948 roku obiekt otrzymał zaszczytną nazwę „Stadion Olimpijski im. gen. Karola Świerczewskiego”. W latach 70. XX wieku, prawo własności do stadionu przeszło w ręce Akademii Wychowania Fizycznego, co zmieniło sposób zarządzania obiektem.

W 1978 roku wokół Stadionu Olimpijskiego wybudowano cztery potężne maszty oświetleniowe, które zapewniały na płycie głównej aż 2800 luksów, co czyniło go wówczas najjaśniej oświetlanym stadionem w Europie. Zaledwie rok później, w 1979 roku, zainstalowano nowoczesny system podgrzewania murawy, który był wtedy jedynym tego typu rozwiązaniem w Polsce. Warto zauważyć, że innowacyjne podgrzewanie płyty boiska w Rybniku, choć istniało, było mało efektywne i wymagało uruchomienia z dużym wyprzedzeniem przed planowanymi zawodami.

W czerwcu 1991 roku stadion został oficjalnie wpisany na listę zabytków województwa dolnośląskiego pod nr A/4225/457/Wm, co podkreśla jego znaczenie historyczne. Z kolei 10 kwietnia 2006 roku obiekt został wykupiony przez miasto od Akademii Wychowania Fizycznego, co umożliwiło dalszy rozwój i modernizację infrastruktury. W 2010 roku tor żużlowy przeszedł remont, którego celem było uatrakcyjnienie zawodów, co wiązało się z jego przekształceniem; zmieniono geometrię toru, skracając go z 378 do 352 metrów oraz poszerzając proste i łuki.

W wyniku tych modyfikacji, boisko piłkarskie, również zmniejszone, obecnie nie spełnia wymogów FIFA i UEFA do organizowania oficjalnych meczów. Na początku 2015 roku zainicjowano przebudowę stadionu w kontekście organizacji The World Games 2017. Odnowione zostały trybuny, na zachodniej części obiektu zbudowano nowe zadaszenie, a drewniane ławki zastąpiono plastikowymi krzesełkami. Stary zegar na wieży również przeszedł renowację, co wprowadziło nową estetykę i funkcjonalność do Stadionu Olimpijskiego.

Nazwa

Schlesierkampfbahn im Sportpark Leerbeutel, znany również jako Schlesier- und Jahnkampfbahn, to architektoniczny projekt stworzony przez Richarda Konwiarza. Jego praca została doceniona podczas olimpijskiego konkursu sztuki i literatury w Los Angeles w 1932 roku, gdzie zdobył brązowy medal w kategorii architektura sportowa.

W 1933 roku stadion otrzymał nową nazwę – Stadion Hermanna Göringa. W 1938 roku, podczas propagandowych zawodów sportowych, obiekt miał zaszczyt gościć samego Adolfa Hitlera.

Obiekty kompleksu Stadionu Olimpijskiego

Kompleks Stadionu Olimpijskiego we Wrocławiu jest doskonałym miejscem na realizację różnorodnych wydarzeń sportowych oraz rekreacyjnych. Stadion główny wyposażony jest w boisko, które wykorzystywane jest do rozgrywek futbolu amerykańskiego przez drużynę Panthers Wrocław.

W obrębie stadionu zlokalizowana jest bieżnia, która doskonale nadaje się do organizacji zawodów żużlowych, działając jako macierzysty obiekt dla klubu WTS (Sparta) Wrocław. Dodatkowo, na terenie kompleksu znajdują się:

• boiska boczne,
• korty tenisowe,
• strzelnica,
• basen kryty,
• pływalnia odkryta (obiekt nieczynny),
• hala sportowa,
• wielkie pole zlotowe („Pole Marsowe” – częściowo kemping),
• boisko do baseballu (pierwsze profesjonalne w Polsce),
• wrotkowisko (obiekt nieczynny),
• ring bokserski (obiekt nieczynny),
• tor regatowy (obiekt nieczynny),
• wieza spadochronowa (rozebrana w 1998 roku).

Kompleks ten wciąż pełni ważną rolę w kulturalnym i sportowym życiu Wrocławia, oferując przestrzeń do różnorodnych aktywności.

Dane techniczne stadionu głównego

Stadion Olimpijski we Wrocławiu, znany ze swojej bogatej historii oraz pojemności, przeszedł znaczące zmiany w latach 2015–2016. Przed modernizacją, jego pojemność wynosiła 35 tysięcy miejsc, wliczając w to krzesełka, ławki oraz miejsca stojące. Warto wspomnieć, że podczas wydarzeń takich jak Drużynowe Mistrzostwa Świata w żużlu, które miały miejsce 3 września 1961 roku, sprzedano 50 tysięcy biletów, co przyciągnęło około 70 tysięcy kibiców na obiekt. Od 2005 roku, z uwagi na kwestie bezpieczeństwa, liczba sprzedawanych biletów na mecze piłki nożnej ograniczona została do 9400. Należy zaznaczyć, że stadion nie spełnia wymogów organizacji takich jak FIFA, UEFA, ani polskiej Ekstraklasy.

Po przeprowadzonym remoncie wewnętrznych trybun, obiekt dysponuje 11 tysiącami miejsc siedzących oraz 4 tysiącami miejsc stojących. Docelowo, w 2017 roku, liczba miejsc siedzących wzrosła do 13 100, a w roku 2018 osiągnęła liczbę 13 655.

Pod względem oświetlenia, od momentu budowy, stadion charakteryzował się wartością 2800 luksów, która z czasem malała do około 1400 luksów z powodu eksploatacji. Modernizacja przeprowadzona w latach 2015–2016 przyniosła zainstalowanie nowoczesnego systemu oświetlenia LED na obniżonych masztach, które uruchomiono w marcu 2017 roku.

W kontekście żużla, do końca 2009 roku tor o długości 387 m miał następujące parametry:

• szerokość toru na prostej – 10 m,
• szerokość toru na łukach – 15 m,
• nawierzchnia toru – granitowa,
• rekord toru – 61 s, ustanowiony przez Tomasza Golloba z zespołu Stal Gorzów Wielkopolski.

Od 2010 roku długość toru zmniejszyła się do 356 m, a jego parametry zmieniły się na:

• szerokość toru na prostej – 12 m,
• szerokość toru na łukach – 15 m,
• nawierzchnia toru – sjenitowa,
• rekord toru – 59,69 s, uzyskany przez Tai Woffindena w dniu 5 maja 2013 roku.

Współczesne rekordy toru obejmują:

• rekord – Maksym Drabik – 60,99 s (WTS Sparta Wrocław) z dnia 24 września 2017 roku,
• rekord toru – Tai Woffinden 60,06 s (WTS Sparta Wrocław) z dnia 16 sierpnia 2020 roku.

Międzynarodowe mecze piłkarskie

Stadion Olimpijski we Wrocławiu ma bogatą historię, jeśli chodzi o międzynarodowe mecze piłkarskie. W sumie odbyło się tam 19 spotkań na szczeblu międzypaństwowym. Przed rokiem 1945 gospodarzem meczów była drużyna Niemiec, która na tym obiekcie rozegrała pięć meczów. Pierwszym zespołem, który stawił się na tym stadionie jako gość, była narodowa drużyna Norwegii. Wkrótce po niej swój mecz rozegrała także reprezentacja Polski, co miało miejsce 15 września 1935 roku.

Jednym z najbardziej pamiętnych spotkań był mecz z Danią w 1937 roku, w którym goście zostali pokonani w imponującym stylu, osiągając wynik 8:0. To wydarzenie zasłynęło w historii piłki nożnej, a skład zwycięskiej drużyny przeszedł do legendy jako Wrocławska Jedenastka. Po tym epokowym zwycięstwie kolejna para meczów odbyła się już po wybuchu II wojny światowej.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, reprezentacja Polski rozegrała na Stadionie Olimpijskim 14 oficjalnych spotkań. Wśród tych meczów cztery były istotnymi spotkaniami eliminacyjnymi w kierunku mistrzostw Europy oraz igrzysk olimpijskich. Ostatnie z tych spotkań miało miejsce z Portugalią 28 października 1983 roku.

Lp.	Data	Gospodarz	Przeciwnik	Wynik
1.	2 listopada 1930	Rzesza Niemiecka	Norwegia	1:1
2.	15 maja 1935	Niemcy	Polska	1:0
3.	16 maja 1937	Niemcy	Dania	8:0
4.	12 listopada 1939	Niemcy	Protektorat Czech i Moraw	4:4
5.	7 grudnia 1941	Niemcy	Słowacja	4:0
6.	14 maja 1950	Polska	Rumunia	3:3
7.	10 maja 1953	Polska	Czechosłowacja	1:1
8.	26 sierpnia 1956	Polska	Bułgaria	1:2
9.	21 czerwca 1959	Polska	Izrael	7:2
10.	22 października 1961	Polska	NRD	3:1
11.	18 maja 1966	Polska	Szwecja	1:1
12.	28 lipca 1967	Polska	ZSRR	0:1
13.	16 maja 1973	Polska	Irlandia	2:0
14.	7 września 1974	Polska	Francja	0:2
15.	12 listopada 1977	Polska	Szwecja	2:1
16.	15 listopada 1978	Polska	Szwajcaria	2:0
17.	15 listopada 1981	Polska	Malta	6:0
18.	28 października 1983	Polska	Portugalia	0:1
19.	24 marca 1987	Polska	Norwegia	4:1

---

Oceń: Stadion Olimpijski we Wrocławiu

---