Kamienica położona przy ulicy Krupniczej 3 w Wrocławiu jest cennym przykładem historycznej architektury, która zachwyca swoim unikalnym charakterem. Jest to zabytkowy budynek, który doskonale wpisuje się w kontekst ulicy krupniczej oraz otaczającej go przestrzeni.
Wrocław, jako miasto o bogatej historii, oferuje wiele interesujących miejsc, a kamienica przy Krupniczej 3 stanowi jeden z ważniejszych elementów miejskiego krajobrazu. Jej architektura i historia przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów, którzy pragną zgłębić tajemnice tego pięknego miasta.
Historia kamienicy
Kamienica przy ulicy Krupniczej 3 we Wrocławiu jest obiektem, które kryje w sobie bogatą historię, sięgającą XVII wieku. Została wzniesiona w kwartale ograniczonym przez ulicę Pawła Włodkowica, Krupniczą i św. Antoniego. W tym okresie, mnóstwo budynków służyło głównie społeczności żydowskiej, w tym przyjezdnym kupcom, oferując im mieszkania oraz miejsca na działalność gospodarczą.
Wzniesione tu budynki były dwukondygnacyjne, w stylu szachulcowym, a na parterze mieściły się zajazdy, wozownie i stajnie, które współistniały ze składnicami towarów, a nawet bożnicami. Na piętrach można było znaleźć niewielkie pomieszczenia mieszkalne dla szamesów, którzy byli oficjalnymi przedstawicielami lokalnych kupców żydowskich.
Przełomowy moment w historii tej kamienicy nastąpił w nocy z 20 na 21 czerwca 1749 roku, kiedy to piorun uderzył w sąsiednią basztę na ul. Włodkowica. W wyniku wybuchu eksplozji, która miała miejsce z powodu przechowywania dwóch tysięcy beczek prochu, zniszczona została nie tylko baszta, ale także wiele okolicznych budynków, w tym drewniane domy przy Graupenstraße (dzisiejszej Krupniczej).
Po tym tragicznym wydarzeniu rozpoczęto wznoszenie nowych domów w tym rejonie. W latach 1840-1860 miały miejsce znaczące przebudowy budynków w zachodniej pierzei ulicy, związane z modernizacją okolicy, gdzie powstały nowe obiekty, takie jak pl. Wolności oraz dworzec Świebodzki, Królewski Sąd, a także Nowa Giełda. Nowe kamienice, które powstały w tym czasie, reprezentowały wczesny okres historyzmu, łącząc formy klasycystyczne z elementami neorenesansu oraz neogotyku.
Właśnie ta konkretną kamienica, zlokalizowana na działce nr 3, została wzniesiona w 1842 roku według projektu architekta Preusslera, a w latach 1862-1865 zrealizowano remont i częściową przebudowę dolnej części obiektu. Kolejne poważne zmiany miały miejsce w 1897 roku, kiedy to kamienica została całkowicie zmodernizowana według projektu Louisa Ehrlicha, architekta z Wrocławia. W tym czasie przemodelowano układ wnętrz na parterze oraz pierwszym piętrze, a także powiększono witryny sklepowe.
Remonty kontynuowano również w 1905 roku, kiedy to podzielono południowy sklep na trzy mniejsze powierzchnie handlowe i zainstalowano łazienki na pierwszym i drugim piętrze. Natomiast w 1921 roku, na pierwszym piętrze powstała duża sala przeznaczona dla żydowskiej organizacji Gesellschaft der Freunde, która miała swoją siedzibę w tym miejscu i zajmowała się pomocą społeczności żydowskiej w przypadkach ubóstwa, bezrobocia, chorób oraz śmierci, będąc organizacją założoną w Berlinie w 1792 roku.
Opis architektoniczny
Kamienica przy ulicy Krupniczej 3 we Wrocławiu jest obiektem o bogatej historii architektonicznej. Obecnie ma cztery kondygnacje, jest podpiwniczona oraz posiada przestrzenne poddasze, a na całości unosi się kalenicowy dach.
Pierwotnie elewacja kamienicy była utrzymana w stylu neorenesansowym, wyróżniając się boniowaniem na całej swojej powierzchni oraz odcinkowymi wysklepieniami wszystkich otworów okiennych. Po remoncie w 1897 roku budynek zyskał cechy klasycystyczne, które znacząco wpłynęły na jego oblicze.
Szeroka, 10-osiowa elewacja została podzielona horyzontalnie gzymsami międzykondygnacyjnymi. Otwory okienne, w które wkomponowane są gzymsy, a także sienia przelotowa, stanowią charakterystyczne elementy tej konstrukcji. Na I piętrze okna ozdobione są wąskimi opaskami profilowanymi lub prostymi, otoczonymi delikatnym półwałkiem.
Podczas gdy okna trzeciej i czwartej kondygnacji zdobią łukowate obdasznice, dostęp do wyższych pięter uzyskuje się z sieni przelotowej. W 1979 roku w budynku znajdowały się drewniane policzkowe schody, oparte na belkach, dwubiegowe z wygodnymi spocznikami, które zapewniały wygodną komunikację pomiędzy kondygnacjami.
Na parterze budynku mieściły się pomieszczenia sklepowe, a w jego tylnej części znajdowały się warsztaty rzemieślnicze, co czyniło kamienicę miejscem tętniącym życiem w latach swojej świetności.
Po 1945
Kamienica przy ulicy Krupniczej 3 we Wrocławiu ma bogatą historię, która sięga czasów po II wojnie światowej. W 1945 roku budynek przetrwał intensywne działania wojenne, co stanowi ważny aspekt jego dziejów.
W 1958 roku zrealizowano remont parteru, który przywrócił funkcjonalność tego miejsca. Należy również wspomnieć, że w latach 2007–2009 przeprowadzono kompleksowy remont zachodniej pierzei kamienicy, co znacznie poprawiło jej stan oraz estetykę.
Pozostałe obiekty w kategorii "Kamienice i domy":
Kamienica przy ulicy Krupniczej 5 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Krupniczej 7 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Kurzy Targ 5 we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Kuźniczej 60-62 we Wrocławiu | Kamienica Pod Okiem Opatrzności we Wrocławiu | Kamienica Pod Srebrnym Pucharem we Wrocławiu | Kamienica przy ul. Łaciarskiej 32-33 we Wrocławiu | Kamienica Pod Trzema Murzynami we Wrocławiu | Kamienica Pod Złotą Koroną we Wrocławiu | Kamienica Pod Złotą Kotwicą przy ulicy Psie Budy we Wrocławiu | Kamienica przy ulicy Krupniczej 11 we Wrocławiu | Kamienica Pod Gryfami we Wrocławiu | Kamienica Pod Czerwonym Jagniątkiem we Wrocławiu | Kamienica Pod Czarnym Krzyżem we Wrocławiu | Kamienica Pod Błękitnym Kołem we Wrocławiu | Dom dwurodzinny przy ul. Zielonego Dębu 23/25 we Wrocławiu | Dom dwurodzinny przy ul. Dembowskiego 11/13 we Wrocławiu | Dom szeregowy przy ul. Tramwajowej 4–30 we Wrocławiu | Budynek mieszkalny przy ulicy Trzebnickiej 18-20 we Wrocławiu | Budynek konwiktu pw. św. Józefa we WrocławiuOceń: Kamienica przy ulicy Krupniczej 3 we Wrocławiu