Śluza Bartoszowice

Budowa tej monumentalnej śluzy miała miejsce w 1914 roku, jako część szerszej inwestycji związanej z hydrotechnicznym rozwojem Wrocławia. Realizacja tego projektu przyczyniła się do stworzenia nowej drogi wodnej, będącej elementem Wrocławskiego Węzła Wodnego, znanego także jako Wrocławski Szlak Główny (Północny).

Śluza jest usytuowana na Kanale Żeglugowym, a nieopodal jej lewego brzegu znajduje się grobla, która rozdziela Kanał Żeglugowy i Kanał Powodziowy. To tutaj położony jest Jaz Bartoszowice, który wraz z Jazem Opatowice reguluje poziom wody, co jest kluczowe dla funkcjonowania śluzy. Grobla, na której przebiega Ulica Folwarczna, pełni również funkcję komunikacyjną w tym rejonie.

Połączenie z pobliskimi Bartoszowicami zapewnia Most Bartoszowicki, który znajduje się nad Kanałem Powodziowym. Natomiast na prawym brzegu znajduje się osiedle Swojczyce – Popiele, co czyni tę lokalizację jeszcze bardziej interesującą. W otoczeniu śluzy, poniżej niej i przed Śluzą Zacisze, zlokalizowane są obiekty związane z żeglugą, w tym Przeładownia przy ulicy Betonowej, Port Przeładunkowy Paliw Płynnych oraz Wrocławska Stocznia Rzeczna.

Wymiary śluzy są imponujące: długość wynosi 187,7 m, a szerokość 9,6 m. Maksymalna głębokość na progu dolnym wynosi 3,0 m. Śluza zgodna jest z europejską klasyfikacją, spełniając wymagania III klasy dróg wodnych żeglownych według EKG ONZ z 1992 roku, a w polskim systemie klasyfikacji odpowiada IV klasie dróg wodnych. Na trasie wodnej śluzy najbliższe obiekty to: Śluzy Janowice I i II w odległości 8,70 km oraz Śluza Zacisze oddalona o 4,50 km. Śluza wyposażona jest w stalowe zamknięcia w postaci dwuskrzydłowych wrót oraz dodatkowe wrota przeciwpowodziowe, które zostały wybudowane w 2006 roku.

Nie można zapomnieć o towarzyszącym obiekcie, jakim jest odbudowany w 2004 roku zabytkowy most (kładka) nad głową dolną śluzy. Most ten pierwotnie zlokalizowany był na śluzie Lipki w Lipkach, co czyni go interesującym elementem historycznym tego miejsca.