Plac św. Krzysztofa we Wrocławiu

---

Historia

W XII wieku w rejonie obecnego placu można było znaleźć otwartą osadę. Z biegiem lat teren ten został otoczony przez mur średniowieczny, który wyznaczał granice miasta oraz miejsca zlokalizowanego tutaj cmentarza. Nekropolia była położona w sąsiedztwie kościoła św. Marii Egipcjanki, który wzniesiono w 1267 roku (lub w 1262 roku), kiedy to jeszcze znajdował się on poza murami miejskimi, pełniąc rolę pomocniczą dla cmentarza parafii św. Marii Magdaleny.

W północno-wschodnim narożniku placu, w 1355 roku, powstała plebania oraz dom dzwonnika. Niestety, kościół ten został rozebrany w XIV wieku. W pobliżu Bramy Oławskiej, w XV wieku (w latach XIV-XV), wybudowano nową świątynię, która w połowie XV wieku była już znana jako kościół pod wezwaniem św. Krzysztofa. W latach 30. XVI wieku nastąpiła sekularyzacja, a kościół przeszedł w ręce protestantów.

Przechodząc do XIX wieku, w początkowych latach lat 60. plac pełnił funkcję placu targowego. W 1879 roku powstała tutaj hala, głównie przeznaczona do handlu zbożem. Na początku lat 80. XIX wieku zmieniono przeznaczenie i oblicze placu, odrzucając dotychczasową działalność handlową oraz wprowadzając funkcję zieleni miejskiej, stworzoną w formie skweru.

Przed II wojną światową przy kościele znajdowała się polska szkoła ewangelicka. W 1945 roku, w czasie oblężenia Wrocławia przez Armię Czerwoną, kiedy miasto zostało ogłoszone twierdzą, zabudowa wokół placu uległa częściowemu zniszczeniu, a kościół został zniszczony w przybliżeniu w 75%. Oprócz kościoła ocalał fragment Pałacu Oppersdorfów (Lambergów) z lat 1714-1720, znajdującego się w okolicy.

Po zakończeniu wojny, kościół został odbudowany i wielokrotnie remontowany, służąc do prowadzenia nabożeństw w języku niemieckim, jednak tylko dla nielicznych protestantów, którzy pozostali we Wrocławiu. Równocześnie teren placu został znacząco pomniejszony od północy, co miało miejsce z powodu budowy nowej Trasy W-Z pod koniec lat 70. XX wieku. Nowa trasa obejmowała ulicę Kazimierza Wielkiego oraz przebiegała częściowo w miejscu dawnego koryta Oławy Miejskiej, łącznie z początkiem tuneli drogowych pod placem Dominikańskim.

Ulice

Plac św. Krzysztofa jest strategicznie usytuowany pomiędzy nowoczesnymi ulicami, takimi jak ulica Kazimierza Wielkiego oraz Placem Dominikańskim. W ramach tej lokalizacji przebiega Trasa W-Z, która jest istotną arterią komunikacyjną, składającą się z dwóch jezdni, na których znajdują się po trzy pasy ruchu w każdą stronę. Co istotne, pomiędzy jezdniami znajduje się również torowisko tramwajowe, co zwiększa efektywność transportu publicznego.

Chodniki umieszczone wokół placu oraz ulicy Kazimierza Wielkiego ułatwiają poruszanie się pieszym, jednak z uwagi na układ drogowy oraz bliskość do Placu Dominikańskiego, natężenie ruchu drogowego w tej okolicy jest niezwykle wysokie. Dodatkowo, w sąsiedztwie placu zgromadziła się ulica Wierzbowa, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie tego miejsca w codziennym życiu mieszkańców oraz odwiedzających Wrocław.

Otoczenie

W obszarze placu św. Krzysztofa we Wrocławiu, istotnym elementem jest przebieg ulicy Kazimierza Wielkiego, która otacza ten teren od strony zachodniej. Jej jezdnie oraz torowisko tramwajowe kształtują kompozycję placu, wyginając się w kierunku jego centrum oraz łukami otaczając go od północnego zachodu i północy. To właśnie tutaj rozpoczynają się tuneli biegnących pod Placem Dominikańskim.

Na wschodniej stronie placu przebiega ulica Wierzbowa. W jej okolicy, przy południowym narożniku placu, znajduje się niezwykle ważny obiekt – Pałac Oppersdorfów, który wyróżnia się swoim architektonicznym stylem. Południowa pierzeja placu, która doznała zniszczeń w trakcie II wojny światowej, została odbudowana w drugiej połowie XX wieku, przybierając postać nowoczesnych budynków mieszkalnych.

Teren placu nie ogranicza się jedynie do asfaltowych ścieżek. Znajduje się tam niewielki skwer, w którego centrum wyrasta kościół św. Krzysztofa, stanowiący ewangelicko-augsburski punkt orientacyjny, który zachwyca swoją architekturą. To miejsce jest uważane za wartościowy obiekt do zwiedzenia, cieszy się uznaniem zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców.

Wszystkie istotne obiekty zabytkowe w tym rejonie są objęte ochroną i wpisane do rejestru zabytków:

• Kościół św. Krzysztofa — nr rej. 12 z 7.11.1947 r.,
• nr rej. A/427/45 z 25.01.1962 r.,
• Pałac Oppersdorfów, nr rej.: A/3110/167 z 15.02.1962 r..

Nazwy

Nazwa tego miejsca ma swoje korzenie w postaci patrona kościoła, który znajduję się w jego obrębie: Kościół św. Krzysztofa. Wezwanie do świętego Krzysztofa zostało nadane tutejszej świątyni w roku 1343, z inicjatywy cechu kuśnierzy, dla których ów święty pełnił rolę opiekuna.

W obrębie tego placu pierwotnie znajdował się zaułek An der Christophorikirche, w którym mieściły się różne przybudówki tegoż kościoła. Warto zaznaczyć, że przyłączenie uliczki do placu miało miejsce w 1885 roku. Teren ten znany jest również pod innymi nazwami, takimi jak Christophoriplatz oraz Plac św. Krzysztofa.

---

Oceń: Plac św. Krzysztofa we Wrocławiu

---