Plac Maxa Borna, znany również jako plac Maksa Borna, jest ważnym punktem we Wrocławiu, usytuowanym w samym sercu miasta, w dzielnicy Nadodrze. To miejsce honoruje niemieckiego fizyka i laureata Nagrody Nobla, Maksa Borna, który ma istotne znaczenie w historii nauki.
Plac otaczają: od zachodu i południa koryto Odry, natomiast od północy znajduje się ulica Dubois oraz Mieszczańska, które w tym rejonie są niewielką, niezabudowaną przestrzenią. Z kolei na wschodzie, plac ograniczają nowoczesne budynki, w tym niepubliczna przychodnia oraz nowy blok mieszkalny, który dostępny jest poprzez ulicę Cybulskiego.
W latach 2009 i 2010 centralna część tego placu była ogrodzona, a jego przestrzeń wykorzystywana jako parking samochodowy, co wpływało na dostępność terenu. Zauważyć również można, że jedyną ulicą prowadzącą na plac jest ulica Wojciecha Cybulskiego.
Warto dodać, że nawierzchnia placu wykonana jest z granitowej kostki brukowej, która dodaje mu elegancji, natomiast fragmenty terenu porośnięte są trawnikami, co stwarza miłą atmosferę w tym miejskim otoczeniu.
Historia
Historia placu Maxa Borna sięga czasów sprzed XVIII wieku, kiedy to na tym obszarze znajdowały się malownicze ogrody i tereny zielone. Warto dodać, że funkcjonowała tu także strzelnica bractwa kurkowego, która miała swoje miejsce od XVI wieku aż do 1772 roku. Wraz z rozbudową fortyfikacji wokół Wrocławia, osobliwy rejon ten został włączony do systemu umocnień znanych jako Schiesswerder-Schanze, w które przekształcił się w 1772 roku.
Po zniszczeniu umocnień, które miało miejsce w 1807 roku oraz w kolejnych latach, w obrębie placu zbudowano znaczne magazyny soli, które można odnaleźć na dawnych planach z lat 1831 oraz 1853. Funkcjonowały one aż do 1870 roku. W tym samym czasie postanowiono wytyczyć ulicę Salzgasse (dzisiejsza Cybulskiego), wiodącą do Odry, gdzie jej końcowy odcinek obrzeżał owe magazyny od wschodniej strony.
W około 1875 roku, wspomniany odcinek ulicy został wydzielony z Salzgasse, zyskując nową nazwę – Schiesswerder Strasse, znaną dzisiaj jako Kurkowa. Zachodni koniec placu stał się częścią Wilhelmsufer, znanego także jako „nabrzeże Wilhelma”, które skał przedstawia rysunki krajobrazu nad Odrą na mapach z 1875 roku. Wkrótce potem obszar ten zyskał nową architekturę, z czteropiętrowymi kamienicami czynszowymi, co można zauważyć na zachowanych pocztówkach oraz planach urbanistycznych.
W 1936 roku zrealizowano projekt Rudolfa Kühna, który zmodernizował okoliczny krajobraz, wprowadzając formy modernistyczne oraz elementy architektury z czasów III Rzeszy. W ciągu tym, aż do 1945 roku, miało tam miejsce funkcjonowanie urzędów, w tym Arbeitsamt, instytucji skarbowej i celnej. Co więcej, podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku, ciąg budynków przetrwał, ale inne obiekty znajdujące się bliżej Wilhembrücke, czyli Mostu Mieszczańskiego, zostały zniszczone w miażdżącym stopniu, co doprowadziło do powstania placu bez nazwy.
Wilhelmsufer przemianowano na tzw. Wybrzeże Zawiszy Czarnego. W 1956 roku pobliski obszar, obejmujący zachodni kraniec obecnego placu, został przekształcony w plac noszący nazwę Dąbrowszczaków, funkcjonującą w tej formie aż do 1 stycznia 1992 roku, kiedy to miejsce zyskało nową, aktualnie obowiązującą nazwę. Część budynku, będącego częścią ciągu z 1936 roku, została w 1948 roku przekazana Komitetowi Wojewódzkiemu PZPR, który zajmował przestrzeń aż do 1989 roku.
Później obiekt przejął Uniwersytet Wrocławski, który wykorzystał go dla potrzeb swoich instytutów, w tym Instytutu Fizyki Teoretycznej i Doświadczalnej oraz Instytutu Nauk Geologicznych. W 1996 roku zakończono budowę nowoczesnego gmachu, dobudowanego do przedwojennego kompleksu, który wzbogacono o szklaną rotundę, dostosowaną do użytkowania jako biblioteki oraz audytoria.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Plac Powstańców Śląskich we Wrocławiu | Plac Rozjezdny we Wrocławiu | Plac Strzegomski we Wrocławiu | Plac Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu | Plac Teatralny we Wrocławiu | Plac Uniwersytecki we Wrocławiu | Stare Jatki we Wrocławiu | Ulica Antoniego Cieszyńskiego we Wrocławiu | Ulica Boczna we Wrocławiu | Ulica Bzowa we Wrocławiu | Plac Ludwika Zamenhofa we Wrocławiu | Plac Legionów we Wrocławiu | Plac Konstytucji 3 Maja we Wrocławiu | Plac Kaliski we Wrocławiu | Plac Dominikański we Wrocławiu | Plac Ciesielski we Wrocławiu | Plac Bzowy we Wrocławiu | Plac Zgody we Wrocławiu | Bulwar św. Matki Teresy z Kalkuty we Wrocławiu | Bulwar Piotra Włostowica we WrocławiuOceń: Plac Maxa Borna we Wrocławiu