Kładka Słodowa

Kładka przerzucona jest nad bocznym ramieniem rzeki, znanym jako Odrą Północną. Została wybudowana w 2003 roku, w ramach ambitnego projektu zagospodarowania wysp w Śródmiejskim Węźle Wodnym, który miał na celu poprawę dostępności terenów nadodrza.

Projekt kładki powstał w Pracowni Projektowej Tomasza Bonieckiego oraz ISBA, a jego koncepcja zrealizowana została przez J. Bliszczuka oraz T. Bonieckiego. Most składa się z przęsła głównego, które wznosi się nad korytem rzeki z imponującą rozpiętością 48 m, a w pozycji nad nurtem rzeki osiąga 30,69 m. W skład konstrukcji wchodzą także pochylnie, schody oraz rampy, zbudowane z żelbetu, ulokowane na obu brzegach rzeki.

Konstrukcję nośną stanowią dwa rurowe elementy (średnica 450 mm), które przenikają się przed zwornikiem, natomiast w zworniku mijają się naprzemiennie dźwigary stalowe. Te dźwigary, o kształcie łuku, mają wysokość 14,87 m i są zaprojektowane w sposób paraboliczny ze ściągiem. Funkcję ściągu pełni pomost o szerokości 5,39 m, który podwieszony jest za pomocą 20 want, wykonanych z materiałów odpornych na korozję, co zapewnia trwałość konstrukcji.

Całość kładki została zrealizowana z dużą starannością, a przyczółki zaprojektowano w technologii żelbetowej, co zwiększa stabilność obiektu. Inwestycją zarządzał Zarząd Dróg i Komunikacji Urzędu Miejskiego Wrocławia, a głównym wykonawcą była firma KPRM SKANSKA S.A., z kolei dostawcą want – BBR CONA Compact.