Gmach Towarzystwa Kredytowego we Wrocławiu

---

Historia

Obiekt, o którym mowa, to imponujący budynek banku, który został wzniesiony w roku 1900. Powstał on na miejscu czterech średniowiecznych kamienic, na zlecenie Wrocławskiego Związku Zaliczkowego (niem. Vorschuß-Verein zu Breslau). Warto zaznaczyć, że Związek został utworzony już w roku 1859 i początkowo miał swoją siedzibę przy ulicy Ruskiej 7.

Projektantem tego znaczącego budynku był Karl Grosser, który był współzałożycielem, wraz z Heinrichem Brostem, architektoniczno-budowlanej spółki Brost & Grosser. Spółka ta zyskała uznanie m.in. dzięki zaprojektowaniu budynku Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W budowę obiektu zaangażowany był również Robert Hönsch, który pełnił rolę współprojektanta fasady, wprowadzając istotne zmiany w projekcie Grossera, ale zachowując neorenesansowy styl budynku.

Budynek został zaprojektowany na planie prostokąta, a wewnątrz znajdował się dziedziniec. Oferował trzy kondygnacje oraz ośmioosiową elewację. Jego dach miał dwuspadowy kształt i był usytuowany w układzie kalenicowym, z lukarnami w części frontowej. Architektoniczne detale w postaci pseudoryzalitów znajdowały się po stronie południowej oraz północnej, zdominowane przez szczyty otoczone wolutami. Warto zauważyć, że południowy ryzalit kończył się szczytem dwukondygnacyjnym, podczas gdy północny miał jednokondygnacyjny szczyt i prowadził do tarasu.

Na parterze ulokowano wejście do budynku oraz bramę przelotową, która prowadziła na dziedziniec. Elewacja została w całości obłożona piaskowcowymi ciosami, których rustykalny motyw obrobiony był na wzór naturalnego łomu. Część środkowa budynku, znajdująca się między ryzalitami, miała ostatnią kondygnację cofniętą względem linii elewacji, co dawało efekt płytkiego tarasu otoczonego kamienną balustradą.

Nad pierwszą kondygnacją wznosił się gzyms w formie belkowania z centralnym fryzem, na którym umieszczono szyld budynku: „Vorschuss Verein Breslau”. Przy północnym ryzalicie, nad wejściem, znajdował się pruski orzeł, a powyżej, w formie kartusza, tablica pamiątkowa poświęcona Hermannowi Schulze-Delitzschowi (1808-1883), znanemu prekursorowi spółdzielczości w Niemczech. Warto dodać, że nad tablicą umieszczono jego wykutą podobiznę, a u dołu kartusza widoczna była głowa Hermesa.

Elewacja od strony dziedzińca została zrealizowana z cegły klinkierowej, przy czym zauważalne były również gładkie elementy konstrukcyjne. Nadproża okienne miały formę łuków odcinkowych, a na ściankach podparapetowych znajdowały się bogato zdobione detale ceramiczne. W części dachowej występowały uproszczone szczyty oraz dekoracyjne lukarny.

W parterowej części budynku, od lat 20. XX wieku, mieścił się urząd pocztowy, zaś na wyższych kondygnacjach znajdowały się biura oraz mieszkanie dyrektora Związków Zaliczkowych. W tym samym okresie budynek należał do firmy Handels- und Gewerbebank Breslau G.m.b.H. Aż do zakończenia II wojny światowej na I piętrze budynku mieściła się siedziba Volksbank Breslau GmbH. Na szczęście, obiekt nie doznał poważnych uszkodzeń na skutek działań wojennych.

Po 1945

Po zakończeniu II wojny światowej, parter gmachu Towarzystwa Kredytowego we Wrocławiu przekształcił się w placówkę pocztową. Warto zaznaczyć, że na piętrach budynku zlokalizowane były lokale kwaterunkowe, które miały służyć mieszkańcom potrzebującym tymczasowego zakwaterowania.

W 2005 roku, budynek przeszedł istotne zmiany, bowiem Gmina Wrocław zdecydowała się na jego sprzedaż agencji reklamowej Czart, osiągając kwotę 6,5 miliona złotych. Ta decyzja otworzyła nowy rozdział w historii obiektu, ponieważ następnie stał się on własnością grupy inwestycyjnej oraz deweloperskiej Verity Development.

Po przeprowadzeniu gruntownego remontu, gmach zyskał nowe życie i obecnie wynajmowany jest jako biurowiec pod nazwą Heritage Gates, co stanowi świadectwo jego ewolucji od przeszłości do współczesności.

---

Oceń: Gmach Towarzystwa Kredytowego we Wrocławiu

---