Dom wielorodzinny przy ul. Tramwajowej 2 we Wrocławiu

---

Historia

Galeriowiec przy ul. Tramwajowej rozpoczął swoją historię w roku 1929, kiedy to jego budowa trwała zaledwie trzy miesiące. Współdziałał on z innymi obiektami na eksperymentalnym osiedlu, które było kluczowym elementem wystawy pod nazwą „Mieszkanie i Miejsce Pracy”. Obiekt ten znajduje się w południowej części osiedla, które zostało zaplanowane jako lokalizacja dla domów wielorodzinnych. Został on oznaczony numerem porządkowym 1.

Pomimo różnorodnych uszkodzeń, galeriowiec przetrwał trudne czasy działań wojennych w 1945 roku w stosunkowo dobrym stanie. Po zakończeniu wojny budynek przeszedł proces renowacji i do dziś pełni funkcje mieszkalne. Interesującym aspektem jest, że w dobudówce, która pierwotnie służyła jako poczekalnia oraz lokal na kioski z mlekiem i gazetami, przez dłuższy okres funkcjonował salon fryzjerski.

W roku 1979 galeriowiec, wraz z innymi obiektami na osiedlu wzorcowym, został wpisany do rejestru zabytków, co podkreśla jego historyczną wartość. Natomiast w 2014 roku przeprowadzono gruntowny remont, podczas którego zlikwidowano wiele przeróbek powojennych, przywracając budowli jej pierwotny kształt.

Architektura

Projekt budynku przy ulicy Tramwajowej 2 we Wrocławiu zrealizowali architekci Paul Heim oraz Albert Kempter. Obaj projektanci zostali zaproszeni do udziału w wystawie, a ich wcześniejsze doświadczenie w tworzeniu wielorodzinnych domów mieszkalnych na kilku osiedlach w Wrocławiu miało ogromne znaczenie dla udanego projektu. Forma architektoniczna tego obiektu odzwierciedla zasady modernizmu, charakteryzując się prostotą i brakiem nadmiernych ambicji artystycznych, co czyni go prostopadłościanem z płaskim dachem oraz wysuniętym okapem.

Od strony południowej budynek wzbogacono o półokrągłą poczekalnię, która służy pasażerom tramwaju. Struktura całego domu opiera się na żelbetowej konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłami żużlowymi. Co interesujące, budynek nie jest podpiwniczony, a funkcję piwnicy pełni parter, na którym znajdują się komórki lokatorskie oraz warsztat, który obecnie przekształcono w mieszkanie.

W obiekcie wyróżniają się trzy kondygnacje mieszkalne, które dostępne są poprzez centralnie umiejscowioną klatkę schodową. Mieszkańcy dostają się do swoich lokali poprzez galerie ulokowane po stronie zachodniej, co jest nietypowym rozwiązaniem, gdyż standardowo galeriowce projektuje się w osi wschód-zachód. Architekci zauważali, że takie usytuowanie miało na celu przetestowanie tego typu budownictwa w specyficznym klimacie regionu Śląska.

Budynek zawiera osiemnaście mieszkań, podzielonych na sześć lokali na każdym piętrze. Z tych mieszkań cztery mają powierzchnię 48 m², a dwa pozostałe 60 m². Każde z lokali na danym piętrze cechuje inny wariant rozkładu pomieszczeń. Zazwyczaj kuchnia, łazienka oraz toaleta usytuowane są w pobliżu galerii, podczas gdy dzienne pokoje i sypialnie zlokalizowane są od strony wschodniej.

Takie rozwiązania architektoniczne przyciągnęły uwagę krytyków, z których Ernst May uznał ów budynek za „najbardziej udany w osiedlu” WUWA.

---

Oceń: Dom wielorodzinny przy ul. Tramwajowej 2 we Wrocławiu

---