Waldemar Mleczko, znany również pod pseudonimem „Ace”, to postać wyjątkowa na polskiej scenie muzycznej.
Urodził się 29 listopada 1962 roku w Wrocławiu. Jest on utalentowanym gitarzystą, który odnosi sukcesy w gatunku hard rocka. Ponadto, Mleczko to również wokalista, kompozytor i autor tekstów, co sprawia, że jego kariera muzyczna jest niezwykle wszechstronna.
Warto dodać, że Waldemar Mleczko angażuje się także w działalność edukacyjną, prowadząc warsztaty gitarowe, które pozwalają młodym muzykom rozwijać swoje umiejętności.
Życiorys
Waldemar Mleczko to postać niezwykle interesująca w polskim świecie muzyki. Jego przygoda z muzyką rozpoczęła się już we wczesnym dzieciństwie, gdyż będąc uczniem siódmej klasy szkoły podstawowej, założył swój pierwszy zespół o nazwie Elektra. W skład grupy, oprócz niego, wchodzili jego koledzy ze szkolnych ław: Krzysztof Chabier grający na gitarze, Krzysztof Medygrał na gitarze basowej oraz Maciej Kozioł odpowiedzialny za perkusję. To właśnie wtedy pojawił się jego pseudonim „Ace”, zainspirowany gitarzystą zespołu Kiss, Ace’em Frehleyem.
W roku 1978 grupa Elektra zdobyła nagrodę na przeglądzie zespołów harcerskich, co stanowiło ogromny sukces dla młodych muzyków. Po rozpadzie tego składu to właśnie Mleczko postanowił kontynuować swoją muzyczną karierę. W 1978 roku założył zespół Poerock’s, który z powodzeniem wystąpił na festiwalach nowej fali, takich jak Ursynów ’80 i Kołobrzeg ’80. Grupa pojawiała się także w domach kultury oraz prywatnych mieszkaniach. Niestety, Poerock’s przestał istnieć z końcem 1980 roku.
Z perspektywy czasu uważam, że nazwanie tej kapeli pierwszą punkową w Wrocławiu było raczej chwytliwe i marketingowe. Historia jest taka, że mój przyjaciel Radek Janowski opowiedział nam o punk rocku, a ja, w imię dziennikarskiej rzetelności, przekazałem tę informację do Gazety Robotniczej…
Waldemar „Ace” Mleczko, [Bogusław Klimsa, „Rock we Wrocławiu 1959-2000”]
Kolejnym krokiem w jego muzycznej karierze było założenie hardrockowego zespołu Poerox w 1981 roku. Komponował i śpiewał, towarzyszyli mu Jacek Telus, Krzysztof Medygrał oraz Janusz Głowacki. Teksty oraz muzykę tworzyli wspólnie Mleczko i Telus, co owocowało charakterystycznym brzmieniem.
Poerox to krok od punk rocka, co jasno zasygnalizowałem ogłaszając zmianę nazwy zespołu. Jednakże, za to „zdradzenie” punk rocka, spotkałem się z nieprzyjemnościami ze strony wrocławskich punków…
Waldemar „Ace” Mleczko, [Bogusław Klimsa, „Rock we Wrocławiu 1959-2000”]
Dwa dni przed wprowadzeniem stanu wojennego, zespół Poerox nagrał album, lecz rozpędzająca się sytuacja polityczna spowodowała, że koncerty promujące płytę zostały anulowane. Po wyjeździe Jacka Telusa, jego miejsce zajął gitarzysta Andrzej Wysakowski, ale zespół musiał zawiesić działalność z powodu zakazu występów. W latach 1982–1983 Mleczko był związany z zespołem Vincent Van Gogh, a później stworzył grupę Tapir, w której grał z Piotrem Brzezińskim i Romanem Galewiczem.
Podczas studyjnych nagrań Tapir koncertował z TSA oraz Lady Pank, odnosząc liczne sukcesy, w tym wygranie przeglądu wojewódzkiego na VII edycji OMPP. Po rozpadzie tej formacji, Mleczko współpracował krótko z zespołem Tabu, w którym grali również: Jerzy Kaczanowski, Kazimierz Cwynar, Leonard Kaczanowski oraz Mirosław Kowalczyk. Ich demo zarejestrowane w Piwnicy Świdnickiej nie przyniosło jednak długotrwałych rezultatów i zespół szybko się rozwiązał.
W latach 1984-1985 Mleczko współpracował z zespołem Hak, który śpiewał Paweł Kukiz, a następnie występował z North Side i Pańcza Tantra. W 1987 roku, po powrocie Jacka Telusa do Polski, reaktywowano Poerox, w składzie: Waldemar „Ace” Mleczko, Jacek Telus, Krzysztof Kraus, Marek Błaszczyk oraz Dariusz Biłyk. Grupa wydała singla „Wyspy migdałowe” oraz „Córka badylarza”, które znalazły się na czołówkach krajowych list przebojów.
Niestety, po pewnym czasie, z powodu nieporozumień między muzykami, Waldemar Mleczko musiał opuścić zespół. W 1988 roku dołączył do Obstawy Prezydenta, z którą nagrał dwie płyty. Między 1991 a 1999 grał w zespołach: Ace Band, Wanda i Banda, Vincent, Indians oraz Jack de Lusse. W marcu 1993 roku, wspólnie z Piotrem Sonnenbergiem, założył klub muzyczny „Rocker” we Wrocławiu, gdzie przez wiele lat promował młodych artystów. W roku 1999 Mleczko rozpoczął współpracę z punkową grupą Prawda, nagrywając EP-kę oraz album „Piosenki poprawne politycznie”, a także występując na wielu festiwalach punkowych, zagrali ponad 200 koncertów w Polsce i Czechach.
W ostatnich latach Mleczko razem z różnymi artystami, takimi jak Bizarre, Łzy, Tivi, Big Cyc, Enej, Halina Mlynkowa, czy Artur Gadowski, zrealizował wiele projektów muzycznych. Od drugiej połowy lat 80. gra na gitarach marki Ibanez i jest endorserem firmy wzmacniaczy Huges & Kettner. Najnowsza produkcja artysty, jego pierwszy solowy album zatytułowany „Pergamin”, z akustycznymi kompozycjami, ukazał się 23 lipca 2023 roku.
Sprzęt
Gitary
W repertuarze sprzętu muzycznego Waldemara Mleczki możemy znaleźć różnorodne modele gitar, które przyciągają uwagę zarówno profesjonalistów, jak i amatorów.
- polska gitara elektryczna Jola 22,
- Jolana Galaxis,
- Fender Stratocaster,
- Ibanez 440-S,
- Ibanez 550S,
- Ibanez RG Premium,
- Ibanez JEM77 FP2,
- Lag.
Wzmacniacze
Nie mniej ważną częścią jego kolekcji są wzmacniacze, które wspierają brzmienie guitar. W tym zakresie możemy wyróżnić między innymi następujące modele:
- wzmacniacze lampowe produkcji Jerzego Szostaka,
- wzmacniacze lampowe produkcji Adama Labogi,
- Combo Lines 6 – Spider 150,
- Marshall JCM 900 Dual Reverb,
- Huges & Kettner Grand Meister 36.
Przypisy
- a b c d Ibanez: Waldemar „Ace” Mleczko. ibanez.com. [dostęp 23.10.2023 r.]
- a b Poerox – Wyspy migdałowe (SP, 1987). discogs.com. [dostęp 23.10.2023 r.]
- a b Waldemar „Ace” Mleczko – Pergamin. swiatksiazki.pl. [dostęp 23.10.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Bertha Badt-Strauss | Lillian Leitzel | Hugo Scheinert | Magdalena Schejbal | Józef Mika (aktor) | Rafał Witek | Zbigniew Stokłosa | Sebastian Ładyżyński | Angelus Silesius | Marcin Kalisz | Viola Tycz | Mesajah | Janusz Olejniczak | Tadeusz Golachowski | Jadwiga Żylińska | Hermann Krone | Roman Mosior | Wojciech Bruszewski | Wojciech Jankowiak (scenograf) | Wiesław SaniewskiOceń: Waldemar Mleczko