Hugo Scheinert

---

Życiorys

Do 1902 roku Hugo Scheinert prowadził własną szkołę, w której kształcił specjalistów w dziedzinie ornamentyki. Jego uczniowie oraz on sami przyczynili się do restauracji licznych zabytków starożytności, które trafiły do wielu niemieckich muzeów. W szczególności warto podkreślić ich znaczący wkład w Jeszcze w Śląskim Muzeum Rzemiosła i Sztuki Starożytnej (niem. Schlesische Museum fur Altertumer und Kunstgewerbe).

Scheinert nawiązał bliską współpracę jako grafik z wydawnictwem Wilhelma Gottlieba Korna, co znacząco wpłynęło na jego działalność twórczą. Po 1902 roku pracował jako wykładowca rysunku i kaligrafii w Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (niem. Staatliche Akademie für Kunst und Kunstgewerbe) we Wrocławiu. Uczelnia ta, obok Bauhausu, uchodziła wówczas za jedną z najważniejszych akademii sztuki w Niemczech.

W 1911 roku rozpoczął również wykłady w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, tym samym rozszerzając swoje wpływy w polu edukacji artystycznej. Ponadto, Hugo Scheinert był członkiem Związku Artystów Śląska (niem. Künstlerbund Schlesien), co podkreślał jego znaczenie w środowisku artystycznym regionu.

Znany był głównie z secesyjnych wzorów exlibrisów, które cieszyły się dużym uznaniem. Jego twórczość była prezentowana na wielu ważnych wystawach, w tym:

• 1902 Ausstellung für kunstlerische Nadelarbeit und Handweberei, Lipsk,
• 1904 Sonder-Ausstellung des Kunstgewerbevereins,
• 1913 Ausstellung des Schlesischen Künstlerbundes,
• 1914 Deutsche Werkbund-Ausstellung, Kolonia,
• 1925 Sztuka reklamy – Wystawa niemieckich i włoskich artystów, Wrocław,
• 1927 Schlesische Wertschau,
• 1927 Kunstausstellung, Wrocław.

Po roku 1924 Scheinert osiedlił się w Janowicach Wielkich (niem. Alt-Jannowitz, później – Jannowitz im Riesengebirge). Niestety, okoliczności jego śmierci są niejasne, a dokładna data zgonu nie jest znana.

---

Oceń: Hugo Scheinert

---