Walter Johannes Damrosch był niezwykle utalentowanym amerykańskim dyrygentem oraz kompozytorem, który miał niemieckie korzenie. Urodził się 30 stycznia 1862 roku we Wrocławiu, natomiast jego życie zakończyło się 22 grudnia 1950 roku w Nowym Jorku.
Jego kariera muzyczna była przepełniona zarówno pasją, jak i wytrwałością, co przyczyniło się do jego znaczącego wkładu w świat muzyki.
Życiorys
Walter Damrosch, synLeopolda oraz bratFranka, był utalentowanym muzykiem i dyrygentem. W swojej edukacji muzycznej miał zaszczyt uczyć się u renomowanych mistrzów, takich jak Wilhelm Rischbieter, Anton Urspruch, Felix Draeseke oraz Hans von Bülow. W 1871 roku Damrosch wraz z rodziną podjął ważną decyzję o przeprowadzce do Nowego Jorku.
Od 1884 roku jego kariera nabrała tempa, gdy asystował swojemu ojcu jako dyrygent opery niemieckiej w Metropolitan Opera. Po śmierci ojca w 1885 roku, Walter objął jego obowiązki i prowadził tę prestiżową instytucję aż do 1891 roku.
Jako dyrygent prowadził również Oratorio Society w latach 1885–1898, a także New York Symphony Society, z którą współpracował aż do 1928 roku, kiedy to doszło do fuzji z Filharmonią Nowojorską. Damrosch odegrał kluczową rolę w przekonaniu Andrew Carnegiego do wybudowania Carnegie Hall, która miała stanowić siedzibę dla połączonych orkiestr. W 1891 roku był odpowiedzialny za przywiezienie Piotra Czajkowskiego do USA na otwarcie tej legendarnej sali koncertowej.
W jego repertuarze znalazły się amerykańskie prawykonania IV i VI Symfonii Czajkowskiego, a także dzieł takich kompozytorów jak Wagner, Mahler czy Elgar. Walter Damrosch był gorącym zwolennikiem konserwatywnych amerykańskich kompozytorów, w tym Daniela Gregory Masona oraz Deemsa Taylora. Jego zaangażowanie w świat muzyki zaowocowało zamówieniem koncertu fortepianowego od George’a Gershwina, dla którego poprowadził prawykonanie jego słynnego utworu „Amerykanin w Paryżu”.
W 1894 roku stworzył zespół Damrosch Opera Company, z którym przez pięć lat koncertował w wielu amerykańskich miastach. W sezonie 1902/1903 pełnił funkcję dyrektora muzycznego w Filharmonii Nowojorskiej. Później, w latach 1927–1947, wspierał muzycznie rozgłośnię NBC jako doradca muzyczny.
Walter Damrosch został uhonorowany doktoratami honoris causa przez Columbia University w 1914 roku, Princeton University w 1929 roku oraz New York University w 1935 roku. W 1923 roku opublikował swoją autobiografię pod tytułem My Musical Life, która doczekała się drugiego wydania w 1930 roku.
Wybrane kompozycje
W twórczości Waltera Damroscha znajdują się liczne kompozycje, które zasługują na uwagę. Poniżej przedstawiamy wybrane utwory, które odzwierciedlają jego bogaty dorobek artystyczny.
Opery
- The Scarlet Letter (premiera w Bostonie 1896),
- The Dove of Peace (premiera w Filadelfii 1912),
- Cyrano de Bergerac (wystawione w Nowym Jorku 1913, wersja zrewidowana w 1939),
- The Man without a Country (1937),
- The Opera Cloak (premiera w Nowym Jorku 1942).
Muzyka do sztuk teatralnych
- Iphigenia in Aulis według Eurypidesa (wystawione w Berkeley 1915),
- Medea według Eurypidesa (wystawione w Berkeley 1915),
- Electra według Sofoklesa (premiera w Nowym Jorku 1917).
Utwory wokalno-instrumentalne
- Manila Te Deum (1898),
- An Abraham Lincoln Song na baryton, chór i orkiestrę (1935),
- Dunkirk na baryton, chór męski i orkiestrę kameralną (1943).
Przypisy
- a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 784. ISBN 0-02-865527-3.
- a b The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 194. ISBN 0-674-37299-9.
- a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 331. ISBN 83-224-0223-6.
- a b c d H.E.H.E. Krehbiel H.E.H.E. i inni, Damrosch family: (3) Walter (Johannes) Damrosch, Oxford Music Online. Grove Music Online, 20.01.2001 r., DOI: 10.1093/gmo/9781561592630.article.07137, via Oxford University Press [dostęp 28.02.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Piotr Skiba (artysta) | Elżbieta Towarnicka | Eugen Spiro | Józefa Bąkowska | Andreas Riehl młodszy | Karl Eduard von Holtei | Bartłomiej Świderski | Wojciech Kościelniak | Adolf Sonnenfeld | Lech Janerka | Tytus Wojnowicz | Zdzisław Janiak | Marcin Kalisz | Angelus Silesius | Sebastian Ładyżyński | Zbigniew Stokłosa | Rafał Witek | Józef Mika (aktor) | Magdalena Schejbal | Hugo ScheinertOceń: Walter Damrosch