Adolf Gustaw Sonnenfeld, znany również pod pseudonimem „Adolfson”, to postać znacząca dla polskiego świata muzyki. Urodził się 19 września 1837 roku we Wrocławiu, gdzie rozpoczął swoją muzyczną podróż, rozwijając talent jako skrzypek. Jego życie zawodowe było pełne pasji i twórczości, co zaowocowało bogatym dorobkiem artystycznym.
Po wielu latach pracy w różnych środowiskach muzycznych, Sonnenfeld zmarł 28 maja 1914 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiej muzyki, jako wybitny dyrygent i kompozytor.
Życiorys
Adolf Sonnenfeld był synem handlarza skór, Hirszla Sonnenfelda, oraz Fryderyki Aron. Swoją edukację muzyczną rozpoczął w 1854 roku, studiując w renomowanym lipskim konserwatorium, gdzie kształcił się pod okiem Ferdinanda Davida w zakresie gry na skrzypcach, a także u Moritza Hauptmanna i Ernsta Friedricha Richtera, poznając tajniki kompozycji.
Około 1857 roku, po przybyciu do Warszawy, Sonnenfeld zdecydował się na zmianę wyznania, przyjmując protestantyzm w obrządku ewangelicko-augsburskim. W 1867 roku stał się założycielem oraz dyrygentem Orkiestry Warszawskiej, co pozwoliło mu na aktywne promowanie muzyki w stolicy.
Jako kompozytor, Sonnenfeld wsławił się tworzeniem utworów muzycznych do wielu wodewilów, operetek oraz komediooper, które były wystawiane w warszawskich teatrach ogródkowych. Do jego najpopularniejszych dzieł można zaliczyć m.in.: „Barnaba Fafuła i Józio Grojseszyk”, „Donato”, „Król reporterów”, „Modniarka warszawska”, „Handzia”, „Piekło”, „Świtezianka” czy „Pontesilea”. Tworzył także prostsze utwory fortepianowe skierowane do dzieci oraz kompozycje na skrzypce z akompaniamentem fortepianu.
Po zakończeniu swojej działalności artystycznej, Adolf Sonnenfeld spoczął na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej, w alei 17a, grób 7.
Wybrane utwory
Adolf Sonnenfeld był znaczącą postacią w świecie muzyki, a jego twórczość obejmuje wiele różnorodnych form sztuki. Poniżej przedstawiamy wybrane dzieła, które pozostawiły trwały ślad w repertuarze muzycznym:
- Nocleg w Apeninach – opera, powstała w 1874 roku,
- Podróż po Warszawie – operetka, opublikowana w 1876 roku,
- Pan Twardowski – balet, stworzony w 1860 roku,
- Alfred Wielki – opera, mająca swoją premierę w 1888 roku,
- Albrecht Dürer w Wenecji – opera, która została zaprezentowana w 1892 roku.
Przypisy
- a b Sonnenfeld, Adolf [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 22.07.2024 r.]
- Biogramy - Sonnenfeld Adolf Gustaw [online], Wirtualny Sztetl [dostęp 13.06.2018 r.]
- http://www.classical-composers.org/comp/sonnenfeld Nota biograficzna na witrynie kompozytorów klasycznych.
- http://www.archive.org/stream/neoficipolscyma00jeskgoog#page/n9/mode/2up, „Polscy Neofici – Materiały Historyczne”, T.Jeske-Choiński, s. 279, 1904.
- K. Michałowski, Opery polskie, PWM 1954, s. 178.
- śp. Adolf Sonnenfeld
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Lech Janerka | Michał Dudziewicz | Katarzyna Kozak | Michał Białecki | Jerzy Mularczyk | Peter Hacks | Sebastian Majewski | Marcin Kober | Jarosław Kidawa | Sylwia Juszczak-Krawczyk | Wojciech Kościelniak | Bartłomiej Świderski | Karl Eduard von Holtei | Andreas Riehl młodszy | Józefa Bąkowska | Eugen Spiro | Elżbieta Towarnicka | Piotr Skiba (artysta) | Walter Damrosch | Tytus WojnowiczOceń: Adolf Sonnenfeld